CR goes multiplayer: Part 1 - Where it all started

Even de kleine handhelds zoals Donkey Kong niet meegeteld uit de jaren '80 was mijn eerste contact met spelletjes er pas met de release van de 8-bit NES. Na de aankoop van mijn NES (met Super Mario Bros en Teenage Mutant Ninja Turtles) bleef ik al eens sneller binnen op een regenachtige middag om een spelletje te spelen. Vermits de cartridges toen veel geld kostten (2500 à 3500 oude Beffies) ging ik als afwisseling regelmatig een spel gaan huren in de lokale videotheek. Na een paar jaar kwam er echter de release van de Super Nintendo en als arme snotter had ik niet echt de financien om over te schakelen. Bijgevolg nam het aantal uren dat ik buiten liep te voetballen en te basketten weer sterk toe.

We waren meestal met een vast groepje vrienden buiten aan het spelen (ik woon vlak aan een plein met basketplein en genoeg plaats om te voetballen - er is hier ook jaren een kaatsingtornooi geweest). Een van hen was Kristof Dons of kortweg Dons voor de vrienden. Met hem kon ik heel goed opschieten en al snel liep ik elke dag bij hem langs. Wanneer we ff geen zin hadden in basket of voetbal gingen we bij hem thuis spelen op zijn pc. De topgame van dat ogenblik was Doom en de vele uren die ik doorbracht lieten me toe het binnen de kortste keren blindelings uit te spelen op de hoogste doenbare moeilijkheidsgraad. Het was mijn eerste shooter and boy did I like it.

Een paar jaar later (anno 1998) kocht ik eindelijk zelf een pc...een Pentium 3 450 MHz. Mijn broer wou er per se op gamen dus betaalde hij de videokaart, een Voodoo3. Telenet kondigde die zomer aan binnen afzienbare tijd in Aalst beschikbaar te zijn en op 7 september kwamen ze de aansluiting regelen. Eindelijk was het Internet binnen handbereik en ik bracht dan ook vele dagen al surfend door. Mijn broer had natuurlijk interesse in een van de andere onderdelen van het online zijn: multiplayer games. Op een dag kwam hij thuis met Half-Life...om onmiddellijk Counterstrike te downloaden en nooit de single player te spelen. Het spel zei me toen weinig (ik spreek van beta 4.0) en ik zag meer heil in de demo van Quake 3. Niettegenstaande dat mijn broer voornamelijk CS speelde, kocht hij tot mijn eigen vreugde ook Quake 3. Het merendeel van de tijd speelde ik dan ook Quake 3 Capture The Flag want alhoewel dat terroristen-tegen-counterterroristen-spelletje er leuk uitzag vond ik Quake toch net iets leuker.

Waar kwam de kentering dan? Wel, op een bepaalde dag was er een update uitgekomen voor Quake waarbij ik redelijk veel problemen ondervond...het merendeel van de tijd wou het spel gewoon zelfs niet opstarten en om toch maar een spel te kunnen spelen, begon ik meer en meer CS te spelen (beta 6.2 als ik me niet vergis toendertijd). Uiteindelijk bleek de Quake cd op een bepaalde dag gewoon te zijn verdwenen dus werd het full time CS spelen op publics. Het zou wel nog een tijdje duren vooraleer ik mijn eerste Counterstrike clan (DragonSworn) joinde.

To be continued...