2 late

Een klein half jaar geleden daverde de gameswereld op zijn grondvesten. Er zou een opvolger voor het succesvolle Half-Life komen, men was er zelfs al aan bezig en men verwachtte het eind september in de winkelrekken te krijgen. In de tussentijd werden nu en dan wat preview- en techmovies gereleaset die moesten demonstreren wat de nieuw ontwikkelde games engine allemaal uit zijn mouw kon schudden. Na elk filmpje waren steeds meer klanken van verwondering te horen en het leger fanboys groeide aan...

Hoewel na een tijdje werd bericht dat het spel pas later zou uitgebracht worden door een beslissing van de distributeurs, bleven alle fanboys bij de releasedatum van 30 september zweren. Het zou immers om een gerucht gaan en natuurlijk zou Half-Life 2 tijdig in de winkels liggen, Gabe Newell zelve had het immers gezegd. Hoe dichter de releasedatum kwam, hoe meer geruchten er kwamen en hoe minder officiële mededelingen. Zelfs toen vorige week nog geen enkel bericht was gemeld over het gold gaan van het spel hadden de fanboys er nog steeds hoop op "want het zou wel eens een verrassing kunnen zijn".

Dit was dan ook de perfecte reden voor mij vandaag om goedgemutst rond te lopen. Niettegenstaande mijn leedvermaak moet ik toegeven dat ik ook hoop op een zeer recente release, zij het dan om andere redenen als de fanboys. Zij willen zo snel mogelijk het spel, ik daarentegen wil gewoon dat ze zo snel mogelijk hun bek houden...hoe mooi de graphics zijn, hoe goed de AI is, hoeveel beter het niet is dan andere games in ontwikkeling, hoe revolutionair alles zal zijn in multiplayer, welke hardware voldoende is...en dit allemaal op basis van een luttele 10 minuten promo filmpjes. It drives me up the walls!
Bij deze dus een oproep aan Gabe Newell en/of zijn distributeurs, zorg er alstublieft voor dat die troep zo snel mogelijk in de winkel ligt, zoniet zie ik me genoodzaakt een paar fanboys (extra) neer te knuppelen...dank bij voorbaat.

Frederick Garvin, hero of Neverwinter

Het leven is meer dan fps'en alleen. Zo had ik een paar maanden terug besloten om eens aan Baldur's Gate 2 te beginnen, een van de grote namen in het rpg genre, maar dat viel toch wat zwaar uit. Gelukkig was er Divine Divinity, een rpg met redelijk wat hack 'n' slash elementen, dat zeer vlot speelde, een goed uitgewerkt verhaal had en veel humor bevatte. In zekere mate was het natuurlijk een "rpg light", er was geen sprake van dobbelstenen of de D&D rules set. Als opvolger daarvan wou ik toch iets spelen dat meer bij "the real thing" aanleunde en zo kwam ik terecht bij Neverwinter Nights.

Vorige nacht ben ik er eindelijk in geslaagd om met mijn character (Frederick Garvin, half-elf lvl 17 druid lvl 3 fighter) Neverwinter voor eens en voor altijd te redden van Morag en zijn gespuis. Eerlijk gezegd was ik wel blij dat het gedaan was want ik kon niet meer verder stijgen in level en ik had niet veel zin om nog veel over en weer te lopen. Desalniettemin viel NwN heel goed mee en ben ik langzaamaan klaar om eens aan BG2 te beginnen.

/me casts End of Inspiration lvl 3

Angel heart

Weekendfilms op TV1 laten meestal sterk te wensen over, u kent ze wel de lading tearjerkers over kankerpatientjes, kapotte huwelijken en gehandicapte schoonmoeders. Het slechtste van wat ooit op waargebeurde feiten is gebaseerd wordt er u wekelijks halflauw voorgeschoteld. Gisteren werd tegen de gewoonte in een goeie film geserveerd en ware het niet dat Belgatom me erop gewezen had, ik had er nooit weet van gehad. De film in kwestie was "Angel heart" en ik veronderstel dat dit bij jullie evenveel bellen doet rinkelen als in de gemiddelde Gert & Samson aflevering. Ook ik had er nog nooit van gehoord...sommige films worden blijkbaar minder snel opgeslaan in het collectief geheugen.

De film wordt geregisseerd door Alan Parker, bekend van ondere andere "Birdy", "Fame", "The Commitments" en recentelijk "The life of David Gale". De hoofdrollen worden vertolkt door Mickey Rourke (de boxer/acteur die spijtig genoeg te weinig uit zijn carriere heeft kunnen halen) die geeft aan prive-detective Harold Angel, een langharige Robert De Niro die de geheimzinnige meneer Cyphre speelt en Lisa Bonet (sommige herinneren zich haar misschien nog van de Cosby Show) die de sensuele Epiphany Proudfoot neerzet. De plot is zeer simpel: Angel krijgt de opdracht een zekere Johnny Favorite te zoeken. Zijn taak wordt moeilijker dan voorzien wanneer blijkt dat alle personen die hij hierover aanspreekt op gruwelijke wijze aan hun eind komen. Zal hij uiteindelijk Johnny Favorite vinden, wie pleegt de moorden en wat is de rol van de mysterieuze meneer Cyphre?

De film mag dan totaal niet bekend zijn, het is weldegelijk een pareltje van een film met een zeer authentieke feel. Het zou me tevens niet verwonderen dat anderen hun mosterd bij deze film zijn komen halen (Memento bijvoorbeeld). De film is dan ook van harte aan te raden aan iedereen die zin heeft in een oerdegelijke thriller.
(En nogmaals bedankt aan Belgatom voor de tip)

Kwisserdekwis

Sorry dat er ondertussen weer een dagje is tussengekomen maar ik ben gisteren nogal druk bezig geweest met het prutsen aan mijn pc en mijn videokaart (*nerd*). Zo heb ik ondertussen ontdekt hoeveel mijn hardware aankan en momenteel geeft dit als resultaat een score van 18392 punten met de AquaMark3 benchmark.

Om terug te komen op de kwis van donderdag, we zijn uiteindelijk 3e geëindigd met 3 punten achterstand op de winnaar. Totaal geen slecht resultaat alhoewel er misschien net ietsje meer had ingezeten. Tot ons aller genoegen bleek nog steeds de kwis afgesloten te worden met de klassieke tetnscene uit de film "Camping Cosmos". Voor degenen die niet gekend zijn met de film van Jan Bucquoi (niet dat ik het ben maar ik heb de scene al een 20tal keer gezien, zelfs meer waarschijnlijk), de befaamde tetnscene wordt ingeluid door een Arno verkleed als baywatch lifeguard die aftelt - un, deux, trois - waarna de camera een rij van 6 zonnende dames in monokini afgaat waarbij als laatste in de rij de befaamde zij het inmiddels al overleden airbag-wonder Lolo Ferrari ligt. Laat u niet misleiden, over deze scene worden de moeilijkste vragen gesteld zoals daar zijn 'hoeveel bandjes heeft de derde dame om?", "welke kleur heeft de handdoek van vrouw nummer 5?" en soortgelijke vragen.

Gisteren was een totaal ander verhaal. In Lokeren deden we mee aan een kwis waar iets professioneler kwisgezelschappen op afkomen. Gelukkig voor ons had de organisatie beslist de kwis iets gemakkelijker te maken dan de vorige edities. Dankzij één immense slechte ronde (2 op 20) hebben we nog een paar plaatsen kwijtgespeeld maar uiteindelijk zijn we toch geëindigd op een niet-beschamende 19e plaats (van de 34 ploegen). Er waren redelijk wat prijzen voorzien en zo ben ik er nog in geslaagd 2 pakken Pocket Prince koeken mee naar huis te nemen (damn fine cookies)

Uw stad op het internet

Vanavond begint alweer een nieuw kwis-seizoen in de Safir en net zoals de voorgaande x aantal jaren (x zijnde een getal rond de vijf als ik me niet vergis) zal ik ook weer van de partij zijn tesamen met "de Daskes". Even vermelden dat ik er later bij ben gekomen waardoor ik totaal geen aandeel heb in de groepsnaam...en ja, ondertussen is er niemand meer van de ploeg die Das drinkt. Om nu even terug te komen op het kwisgebeuren...sinds vorig seizoen zijn ze begonnen met een hintsysteem voor elke kwis. Via mail krijgen de ingeschreven ploegen enkele dagen op voorhand een hint over een specifiek onderwerp waarover een paar vragen zullen gesteld worden. Voor de kwis van deze avond is als hint opgegeven "stadhuizen en belforten in Oost-Vlaanderen". Om niet totaal onvoorbereid toe te komen heb ik een klein uurtje rondgesurfd op onzer Vlaamsche internetwegen en sommige sites zijn echt bedroevend lelijk, onoverzichtelijk en amateuristisch (www.aalst.be vormt hier geen uitzondering op). Dus voor de mensen die een beetje tijd hebben en wat geld willen proberen bijverdienen, maak een deftige website en biedt die aan verschillende steden aan voor een kleine prijs.

Wallpapers

Hoewel men als pc-gebruiker in principe niet zoveel op de desktop moet kijken maar wel op de vensters van de openstaande programma's, is men nogal snel geneigd een andere achtergrond in te stellen dan de bijgeleverde windows wallpapers. In principe is er niks mis met de klassiek blauwe achtergrond van Windows (zeer sober en niet te pijnlijk voor de ogen) maar natuurlijk voelen we er meer voor om de wallpaper te customizen. Waarom op een effenblauw kleurtje kijken als je ook op iets mooiers kan kijken? Geen wonder dus dat er veel wallpapers zijn te vinden met halfnaakte vrouwen of blinkende sportwagens, maar op mijn desktop zal je ze niet weervinden.

Ziehier een kort overzichtje van mijn wallpapers (in chronologische volgorde):

• Junkyard: de cover van het album "Junkyard" (duh!) van The Birthday Party, de vroegere groep van Nick Cave...vond het wel een mooie cover maar ten opzichte van mijn andere wallpapers is deze wel heel druk.


• First spadekill: bij de beta 2.0 release van Day of Defeat werd de spade ingevoerd als primary weapon voor de axistroepen. Mijn eerste kill die ik ermee maakte, werd meteen vereeuwigd in dit screenshot en prijkte een hele tijd op mijn desktop.


• Dark Apollo: wallpaper van de clan Dark Apollo waarmee ik in mijn post-cs tijdperk samentroepte op de M² lanparties.


• Divine Divinity: DivDiv was het eerste rpg dat ik speelde. Het spel is verre van lineair, heeft een paar originele concepten en bevat heel wat humor. Hoewel ik geen absolute kenner ben van het genre kan ik toch zeggen dat dit een van de betere rpg's is dat er te vinden is.


• Lost Highway: een van mijn favoriete films. Een waar Lynch-pareltje met een duister sfeertje en heerlijke muziek.


• Sleeping with ghosts: albumcover van de laatste Placebo cd. Spijtig genoeg ben ik de echte wallpaper kwijtgeraakt dus moeten jullie het met dit fotootje stellen.


• Brainwashed: zeer sobere maar mooie wallpaper, afkomstig van de site die onder andere de homepage van Godspeed You Black Emperor host.

Mensen die hun eigen wallpapers beter vinden, mogen dit natuurlijk altijd posten in de comments ;)

Back to basics

Ik mag dan wel al 2 jaar Day of Defeat spelen, ik heb nooit echt veel tijd besteed aan HL zelf. Vorig jaar ben ik dan maar eens begonnen aan de singleplayer en hoewel ik het net niet heb uitgespeeld, vond ik het een zeer cool en spannend spel. De multiplayerversie daarentegen was redelijk onontgonnen terrein...enkel op lanparties speelde ik het soms heel effe en (we moeten daar eerlijk in zijn) ik bakte er meestal niet veel van. Nu met Half-Life 2 in aantocht en het einde van de WON authentication servers nabij besloot ik nog eens een partijtje te proberen en schreef me in voor een HL Battle op spelletjesgarnaal.

Bekijk de volgende 2 screens en oordeel zelf :)
Gasworks
Bootcamp

Graag zou ik nog willen aanstippen dat ik een waar gevaar ben met een rocketlauncher...zij het dan voornamelijk voor mezelf.

Chicago

Zaterdagavond begint stilaan uit te groeien tot mjin vaste filmavond in het weekend. Gisteren was het de beurt aan de film "Chicago", een musical met in de hoofdrollen Richard Gere, Renee Zellweger en Catherine Zeta-Jones (Douglas). Eerst en vooral moet ik vermelden dat musicals niet het meest gemakkelijke genre zijn voor een film. Het feit dat er maar slechts enkele grote filmmusicals zijn die in het collectief geheugen liggen is daar enigszins het bewijs van. Een tweede feit dat ik moet meegeven is dat de cast niet bepaald bestaat uit mijn favoriete acteurs/actrices. De enige noemenswaardige acteerprestatie die ik me herinner van Richard Gere dateert al van 1990 toen hij een corrupte flik speelde in "Internal affairs". Van de dames heb ik ook nog geen enkel opmerkelijk wapenfeit gezien, al moet ik toegeven dat ik "Traffic" nog niet gezien heb en mevrouw Douglas scheen daarin wel goed op dreef te zijn. Om alles kort samen te vatten, mijn verwachtingen lagen niet echt hoog.

Gezien mijn verwachtingen moet ik zeggen dat de film mij meer dan aangenaam verrast heeft. Ik vind de muziek beter ingepast in het verhaal dan in andere filmmusicals zoals bijvoorbeeld Moulin Rouge. Terwijl bij de meeste musicals altijd een zekere breuk is tussen de gewone gedeeltes en de muziekgedeeltes, is dit hier niet het geval en worden beide mooi met elkaar verweven. Op de acteerprestaties valt ook zeer weinig aan te merken...Gere, Zeta-Jones en Zellweger acteren, zingen en dansen dat het een lieve lust is. Kortom, "Chicago" is best een goeie musical en aan te raden aan de mensen die eens iets anders willen zien.

Enter - Enter - F8 - Enter - ...

Computers, gotta love them...vooral als ze niet werken. Zo heb ik de voorbije dagen zitten prutsen aan mijn broer zijn nieuwe pc (jawel, de familie breidt uit) en zitten klooien aan mijn oude 450 (the one with sauna but without room for the Mercedes nor the swimming pool). Een kleine vijftien keer formatteren, de uren die men op een scherm zit te staren in de hoop dat de pc deze keer wel tot aan 100% geraakt in plaats van de 95...niet meteen de leukste manier om uw dagen te spenderen. En dan was er nog het mysterie van de netwerkkaart...

Na het succesvol formatteren en installeren van Windows XP bleek deze de netwerkkaart nergens terug te vinden. En na het verwijderen van de netwerkkaart wou het scherm plots niet meer opstarten (I went like "&é!@'§#!ç). Dus heb ik toen maar wat zitten sleuren en zijn computer aan mijn scherm gehangen en vice versa en alle problemen waren weer van de baan. Nadien heb ik er gewoon nog mijn oude netwerkkaart ingepleurd en alles werkte perfect. Eerste reactie wanneer hij thuiskwam: "wat doet die brolkaart in mijn pc?" (insert some more random symbols like #@{).
Uiteindelijk is alles opgelost geraakt door de kaart op een paar andere pci slots uit te proberen (nogmaals een sterk #&!é@ ). Tot zo ver het geek news!

Trash TV

Gisterenavond kwam ik tussen 2 programma's in ff terecht op TMF en stond versteld van de marginaliteit en vulgariteit die er werd uitgezonden. Het programma dat liep, heette "Dirty Sanchez". Waar Jackass nog enigszins uitblinkt door zekere flitsen van originaliteit en general silliness, is het veel erger gesteld met de kloonversies ervan. Geen wonder dat het genre inmiddels een eigen naam heeft en wordt bestempeld met de term "Trash TV". Op 10 minuten tijd kreeg ik ongeveer evenveel blote konten en rondvliegende geslachtsdelen te zien als op een drukbezocht naaktstrand. Alleen met dit verschil dat de konten meestal vol bloed hingen (ik moet toegeven dat een kont wel zeer stevig moet zijn wil het niet bloeden als een kalf nadat het over vijf meter van schuurpapier gesleurd wordt) en dat de rondvliegende geslachtsdelen gepaard gingen met rondvliegende voorwerpen waaraan de geslachtsdelen in kwestie waren vastgenageld. U zal maar een 12-jarig meisje zijn dat even naar de clip wil kijken van haar favoriete R&B troela om vervolgens tegen de muur gekwakt te worden door de ouders wegens het bekijken van zeer gore vieze troep (alhoewel tienermeisjes die enkel naar R&B luisteren op tijd en stond wel eens straf mogen krijgen maar dit terzijde).

Gelukkiglijk waren er gisteren nog wel andere goeie dingen op tv (Never mind the Buzzcocks, Kumars at No. 42)...oja, en Lore naar huis gestuurd in Olivier de Rijke \o/

Als slot nog een kleine dienstmededeling: Blogspeak verandert van servers dus de mogelijkheid bestaat dat de comments er ff niet zullen zijn

The Swords Project

In de reeks muzikale aanraders: The Swords Project.
Steviger dan Sigur Ros, zachter dan Godspeed You Black Emperor, Mogwai zonder de noise en melodieus als Pinback...indien dit u weinig of niets zegt, luister zelf en download The New Assassin.

Label site
Onofficiële site

It's shopping Jim but not as we know it

Is er ooit iemand geweest die zich afvroeg waarom het onmogelijk is zich snel door een winkelstraat te begeven op een modale zaterdagmiddag? Ik weet dat het mogelijk is maar ik moet me gemiddeld 3 keer per 10 meter inhouden om niet iemand spontaan de schedel in te slaan of hun benen vanonder hun romp te hakken met een bijl. De reden dat ik dit niet doe, heeft te maken met het feit dat ik dan nog veel meer tijd zou verliezen. Niet enkel zou ik de bewuste mensen hard moeten aanpakken maar ook nog eens vervolgens alle getuigen uit de weg ruimen. U ziet, volgens deze methode wordt winkelen echt wel tijdrovend en inspannend en dat is niet echt de bedoeling.

Nu aangezien de massa er nooit slimmer op zal worden, lijkt het me aangewezen de infrastructuur aan te passen. Waarom de winkelstraten, die toch meestal breed genoeg zijn, niet indelen in een aantal wandelstroken? Een eerste strook voor de venstergapers, een tweede voor de kinderbuggies en ouden van dagen, een derde voor de mensen met een beetje verstand in hun hoofd(niet zomaar plots blijven stilstaan of totaal de andere kant oplopen) en dan een vierde en laatste strook voor de mensen met het meeste verstand (zo snel mogelijk naar de winkel stappen waar je moet zijn en weer zo snel mogelijk terug naar huis). Daarnaast nog een paar oversteekplaatsen voor de verstrooide of nieuwsgierige mensen. Als laatste zou ik hier en daar nog een speciale strook of inham reserveren voor enkele typische winkelstraatfenomenen zoals daar zijn een speciaal hoekje voor de stoere geïntegreerde allochtonen, een zithoekje voor de dementerende roddeltantes en een mini-catwalk waar alle zonnebankpipo's hun smurfin van de week kunnen showen. Winkelstraten zouden veel aangenamer worden voor iedereen, don't you agree?

Investeerders die geïnteresseerd zijn in dit plan mogen me steeds contacteren via mail op childeroland@gmail.com.

When the man comes around

De meeste van jullie zullen weinig bekend zijn met het country genre...niet ten onrechte want het cliche van een jodel hier en een line-dance daar zijn niet zomaar uit de lucht gegrepen. Gelukkig zijn er ook mensen die een aparte sound hebben en zich van de rest op kwalitatieve wijze weten te onderscheiden. Johnny Cash was zo iemand...hij was zelfs meer dan dat. Johnny Cash was een levende legende.

Niet alleen werd hij aanbeden in de country-wereld maar ook ver daarbuiten. Vooral sinds zijn "American"-reeks kon hij ook op heel wat respect rekenen in de rockwereld. Op deze albums coverde hij gekende en minder gekende songs op zijn eigen wijze: "I see a darkness" van Bonnie Prince Billy, "Hurt" van Nine Inch Nails, "One" van U2, "The mercy seat" van Nick Cave om er enkele op te noemen. Het is zeker de moeite om die albums eens te beluisteren.

Hopelijk vallen er voor de rest van het jaar geen doden meer want dit is na Barry White en Warren Zevon al de derde grote meneer die wegvalt in korte tijd. So long to the man in black!

Crash boom bang

Exact 2 jaar geleden ging ik naar de pc-winkel achter een extra latje ram, onderweg nog ff denkend aan het vliegtuigongeluk waarbij een vliegtuigje (duidelijke berichtgeving was er toen nog niet) tegen het WTC was gebotst. Bij thuiskomst bleken er wat meer gegevens te zijn en ook nog een soortgelijk voorval te zijn bij het Pentagon. Toen ik aankwam op mijn kamer kon ik nog net live meepikken hoe een tweede Boeing zich in de andere toren van het WTC beukte.

De apocalyps is er niet gekomen, een wereldoorlog evenmin...maar het is duidelijk dat deze gebeurtenis niet zonder gevolg is gebleven. Vraag het aan de mensen in Irak en Afghanistan, de mensen die nog steeds zonder rechten vastzitten op Guantanamo Bay, alle Amerikanen die een deel van hun privacy hebben moeten opofferen met de belofte van een betere gegarandeerde veiligheid...zij zijn ook slachtoffers van de aanslag maar worden nogal snel over het hoofd gezien op dagen als deze. Maar deze dag blijft natuurlijk een dag waarbij men de doden herdenkt die vielen bij de aanslag en veel tijd voor introspectie en zelfreflectie is er niet langs Amerikaanse zijde. Het is dan ook enigszins grappig te noemen dat exact 30 jaar geleden president Salvador Allende werd vermoord en de dictator Pinochet met Amerikaanse hulp aan de macht kwam in Chili.

Tot zover mijn kleine bedenking bij deze historische dag.

Never mind the Buzzcocks

Als men het televisie-aanbod bekijkt tijdens de zomermaanden, kan men niet anders wensen dat het snel herfst is. En jawel, de schoolboeken der klein kinders zijn nog maar ongeveer gekaft en er valt weer wat te genieten van de kijkdoos die meestal gewoon stof staat te vangen. Zo is er alweer een nieuw seizoen van "Never mind the buzzcocks" op BBC (maandagavond, 22u.). Voor de mensen die er nog nooit van gehoord hebben, dit is de grappigste muziekkwis around (in dezer en vroeger tijden). De formule van Nonkel Pop was er trouwens gedeeltelijk van afgeleid.

Er zijn reeds menige historische momenten geweest in "Never mind the buzzcocks", zoals onder andere Lemmy van Motorhead die het halfweg de kwis opstapte. Afleveringen met Richard Fairbrass (Right Said Fred) en/of Boy George leveren ook altijd gegarandeerd vuurwerk. Deze week zorgde een stonede Huey van de Fun Loving Criminals voor de nodige hilariteit door te verraden wie de gezochte persoon was in de "identity parade" ronde. Nuja, ge moet het gezien hebben om te weten hoe grappig het was. Dus voortaan kijkt iedereen op maandagavond om 22u naar "Never mind the buzzcocks" !

(Geen excuses van onverstaanbaarheid, ondertitels zijn er op teletekstpagina 888 :p )

Moviemania

De voorbije 2 dagen heb ik 4 films bekeken waarvan hieronder een korte bespreking volgt:

1. The Salton Sea
Verhaal: man gaat op zoek naar de moordenaars van zijn vrouw
Beoordeling: Sobere maar degelijke film. Val Kilmer schittert eindelijk nog eens in een hoofdrol en de mij onbekende Vincent d'Onofrio zet een geflipte madman neer als Pooh-bear.

2. Blood Simple
Verhaal: een man geeft opdracht zijn vrouw en haar minnaar te vermoorden maar het loopt anders af als verwacht
Beoordeling: Debuutfilm van de broertjes Coen (zie ook "Fargo", "The man who wasn't there" en "The Big Lebowski"). De klassieke elementen van een Coen film zijn ook hier al aanwezig: een paar dingen die anders lopen dan verwacht, een paar misverstanden en een spannende ontknoping...en natuurlijk Francess McDormand in de vrouwelijke hoofdrol.

3. Shaolin Soccer
Verhaal: kung-fu beoefenaar wil samen met zijn broerders Shaolin kung-fu populariseren door te voetballen
Beoordeling: Mensen die gekend zijn met het anime-genre weten dat er meestal sterk overdreven wordt in de reacties van de personages. Maar waar dit in anime best draaglijk en genietbaar blijft, heeft het hier in deze film een averechts effect...want dit is immers geen anime. Ik begrijp dat deze film om te lachen is en heb dan ook geen probleem met de animaties en effects die gebruikt worden. Waar ik me wel aan stoorde was de voorstelling van de personages en de dialogen...ik had de indruk continu naar een bende randdebielen te kijken. Ik vond het dan ook eigenlijk een barslechte film en zou hem aan niemand aanraden.

4. Sleepy Hollow
Verhaal: een agent wordt naar de kleine boerengemeenschap Sleepy Hollow gestuurd om er een aantal moorden op te lossen
Beoordeling: Zeer sfeervolle film met een wederom goed acterende Johnny Depp en een zeer verdienstelijke Christina Ricci. De mysterieuze sfeer wordt zeer goed weergegeven dankzij de regie van Tim Burton (zie ook "Beetlejuice", "Batman", "The nightmare before Christmas" en "Edward Scissorhands") en de muziek van Danny Elfman. Een must-see voor iedereen die nog eens wil griezelen.

Disclaimer: het gaat hier om mijn persoonlijke mening. Indien u het hiermee oneens bent, weet dan dat het enkel aan mij ligt :)

Muziekquiz

Gisteren een muziekquizje gehouden onder vrienden.

Ploeg 1: Sam, Channie & An
Ploeg 2: Jos, Pitah & Annemie
Ploeg 3: Kevin, Kristel & mezelf

Quizmasters (en tevens verantwoordelijk voor alle vragen): Joery & Peet

Dankzij een paar vernieuwde concepten is de quiz zeer spannend gebleven (iedereen eindigde tussen de 160 en 170 punten), maar uiteindelijk was het mijn ploeg die aan de haal ging met de begeerde eerste plaats en hiermee eeuwige eer en faam wonnen. Dit was enigszins tegen de verwachting in aangezien we erin geslaagd waren twee bladeren van de theoretische ronde volledig over te slaan en ik in een woordenketting die we moesten vormen met namen van zangers en zangeressen zo slim was geweest er ergens in het begin een verkeerde naam tussen te gooien zodanig dat we het merendeel van de avond eigenlijk gewoon voor niets onze ketting zaten uit te breiden. Ondanks alles was het een zeer geslaagde avond, met dank aan Saar die de nodige accomodatie ter beschikking had gesteld.

Voor de mensen die zin hebben in een muziekquiz, er is zonet een nieuwe quizreeks van start gegaan van Volders die nu verhuisd is naar http://www.muziekquiz.be. Wel even waarschuwen dat deze quiz niet altijd even gemakkelijk is en dat in principe de antwoorden van de eerste week morgenmiddag ten laatste moeten binnengestuurd worden. Have fun!

Books'n'Movies

Arf, mijn blog was volledig af, ik wil hem publishen en plots is alles weg :/

Bijgevolg de afgeslankte versie:
Gisteren "American Psycho" nog eens gezien naar het boek van Bret Easton Ellis. Mensen die het boek willen lezen (dat iets betere moordscenes bevat), raad ik aan de hoofdstukken over kledij over te slaan en eventueel ook de hoofdstukken over muziek indien ge daar minder in geinteresseerd zijt. Alhoewel ik als vetzak en verdorven geest weinig problemen had met het boek, zou ik toch mensen willen waarschuwen met een minder stevige maag. Om een voorbeeld te geven: een uitgehongerde muis, een plastic buis, een lichaamsopening en kaas...you've been warned!

Vanavond op TV deel 1 van de verfilming van Stephen King's "It" met daarin een der meest legendarische badasses: Pennywise the Clown!
Morgenavond op TV een klassieker van Stanley Kubrick "The Shining" met daarin een lekker dolgedraaide Jack Nicholson en een resem historische filmquotes. En ook deze film is gebaseerd op een boek van Stephen King zij het zo losjes dat King en Kubrick jaren ruzie hebben gehad en King in 1997 zelf een mini-reeks maakte van "The Shining" die dichter aanleunde bij het gelijknamige boek.

Thuisblijvers en/of mensen met videorecorders weten weer wat te doen dit weekend :)

Crazy motherfuckers

Dat Amerikanen niet altijd even goed bij hun verstand zijn (welk verstand?) zullen de meesten wel al weten maar gisteren heb ik toch een paar zwaar zieke exemplaren mogen aanschouwen. Naar aanleiding van de executie van Paul Hill, die in 1994 een dokter die werkzaam was in een abortuskliniek tesamen met zijn bodyguard doodschoot, was er een reportage in TerZake over enkele anti-abortus groeperingen. Op hun meetings betoonden ze hun steun aan al hun leden die in de gevangenis zaten voor het plaatsen van bommen in of platbranden van abortusklinieken...meer zelfs, ze veilden zelfs de schroevendraaiers die gebruikt waren bij het inbreken in een abortuskliniek (startbod was 50 dollar). U ziet het, a bad case of religious fruitcakes...en dan te bedenken dat de Amerikanen schrik hebben van enkele woestijnratten met een vliegbrevet. It's a fucked up world, kids!

Money Money honey

Realitysoaps...I spit at them! Buiten de Aarschotse bekendheid Bierie proberen op te merken in "Zeetongen en bakvissen" heb ik nooit enige interesse vertoond in realitysoaps. De meeste personages lopen over van zichzelf, er zijn de meest stompzinnige discussies en ruzies en de toon van het programma is meestal zo luchtig als een beschuitenkruimeltje. Maar daar is nu eindelijk verandering gekomen! Jochei ende hoezee! Voorwaar er is een reality soap die me van bij de eerste minuut dat ik er langs zapte, beethad: "Oliver de rijke". Ik zag een jongeman met grote sportzak de oprit van een kasteel opwandelen met naast hem een keurige butler. Het bleek dat het optrekje het zijne zou zijn voor een geruime tijd. De eerste minuten van het programma zagen we de Cor de butler de nieuwe eigenaar bepaalde regels aanleren die gebruikelijk zijn in de kringen der miljonairs op een plechtige toon die deed denken aan een iets minder speelse Luc Janssen. Olivier, de jongeman in kwestie, diende alles goed te memoriseren want hij zou niet door de mand mogen vallen...maar over wie zijn mand ging het?

In come the ladies! Vijftien kandidates werden in cabrio naar het kasteel gevoerd alwaar ze hun droomprins zouden ontmoeten. Direct moest ik me verkneukelen om de reacties van sommige dames die zich direct een zekere "Hyacinth Bucket"-allure aanmaten. Alle dames werd een kamer toegewezen waarbij de ene het moest stellen met een klein kamertje en sanitair op de gang terwijl anderen een hemelbed hadden en eigen bad en douche. 's Avonds was er een cocktailparty waarbij ze nog moesten zien overeen te komen wie welke jurk zou kiezen en op het einde van de avond werden er onmiddellijk al 6 dames naar huis gestuurd. Ik geef toe, het concept is misschien niet het meest originele en sommige reacties zijn wel zeer stereotiep maar de combinatie van de stijve butler, de sympathieke Olivier en de reactie van sommige dames zorgen ervoor dat ik voortaan toch eenmaal per week zal afstemmen op VTM.

Btw, voor de mensen die nog samen met mij school hebben gelopen op Sint-Anna en/of Raffelgem...u zou 1 iemand van de kandidates moeten herkennen.

Het weekendoverzicht

Vrijdag

Met een troepke naar de Decascoop geweest waarvan enkele naar Tomb Raider zijn gaan kijken (don't do it kids!) en ik met het merendeel naar Terminator 3 ben getrokken. Hoewel de 2e Terminator in mijn ogen nog steeds de beste blijft, was de derde absoluut niet slecht. Schwarzenegger is still tha man, de aanwezige humor was altijd goed getimed en de actrices mochten er best wezen (Claire Danes! Kristanna Loken!). Natuurlijk wordt een groot deel van de film gedragen door de actiescenes en gelukkig zijn er nog filmmakers die het bij de "simpele" special effects houden zoals die er al waren in de jaren '80 en '90. Aan te raden voor iedereen die nog eens een oerdegelijke actiefilm wil zien.

Zaterdag

Eerst meegedaan aan de scoutskwis in Hofstade waar we na 6 rondes eerste eindigden en ons kwalificeerden voor de finale waarin we 2e eindigden. Hoewel er een eerste plaats inzat, waren we toch tevreden met de gewonnen die bierkorf die iets makkelijker te verdelen is dan de party-tent die aan de winnaars werd gegeven. Nadien nog naar de Cosa geweest en zelfs nog in het Koerken met een cowboy aan de toog gehangen. Afgaande op zijn verhalen leek Bush eigenlijk nog een lieverdje in vergelijking met zijn mede-Texanen.

Zondag

Weinig gebeurd...zondag is dan ook de klassieke rustdag. Op mijn gemakje naar Terminator 2 gekeken en nadien mijn jaarlijks ongenoegen over de apenfamilie genaamd Big Brother laten merken. The things I have to put up with...

Oja, ook nog eens opnieuw beginnen lezen op Elftor, een van de zaligste cartoons die men kan tegenkomen op de e-snelweg. Check it out!