CR goes multiplayer: Part 2 - Enter the Dragon

Voorjaar 2001: ondergetekende moet samen met enkele klasgenoten voor het vak Engels een presentatie houden gevolgd door een uitgebreide discussie over het gekozen onderwerp. Na wat brainstormen komt "party islands" als onderwerp naar voor. Mensen gekend met het fenomeen begrijpen wel dat hier geen vol uur over te discussieren valt en bijgevolg probeer ik mijn collega's te overtuigen een ander thema te kiezen. Ik kom na een paar weken met een uitgewerkte presentatie over het gebruik van het Internet en weet hiermee de rest te overtuigen. De presentatie verloopt vlot en achteraf volgt een discussiegedeelte in kleinere groepjes. Na een tijdje komt in mijn discussiegroepje online gaming ter sprake en Katrien (aka flipkonijn) vraagt of ik geen zin heb om de Counterstrike clan van haar broer te joinen...ICQ nummers worden uitgewisseld en nog dezelfde week doe ik een trial bij Dragonsworn.

Dragonsworn bestond op dat ogenblik uit QT (clanleader en broer van Katrien), ZeroTolerance die de functie had van war arranger (voor de niet-ingewijdenen: degene die de wars/wedstrijden regelt) en ander plezant volk als Baviko, PPP, Legba, Skywalker (?) en Dark Avenger. In het begin worden er niet zoveel wars gespeeld maar na een tijdje komen we toch aan gemiddeld 1 war per week. In het najaar (nog steeds 2001) draagt Zero zijn functie over aan mij en voortaan ben ik war arranger. Onze activiteit op de Shrimpwars ladder wordt opgedreven en we spelen een 2 � 3 tal wars per weekend. Gelukkig beschikt Shrimpwars dan nog over servers die gratis kunnen gebruikt worden voor trainingen en wars. Ook Barrysworld laat op dat ogenblik toe om af en toe een server te reserveren.
De minder actieve leden vallen af na een tijdje (tot op heden weten we nog steeds niet wat er van Baviko geworden is) en de rangen worden aangevuld met "bekend" volk: zagevent aka Solution (Peet zijn neef), Seppe (neef van zagevent) en reality (broer van Seppe en bijgevolg ook neef van zagevent). Op de BGT ladder lukt het ons om in de top 30 te blijven meedraaien en onze hoogste positionering wordt de 11e plaats. Leukste warherinneringen voor mij blijven de wars tegen KiP (Knowledge is Power), C@P (Conquer @nd Protect) en TkWsN (The Knighs Who Say Ni). Een volledig overzicht van onze wars vind je hierzo.

Door het joinen van Dragonsworn ging niet alleen voor mij de wereld open van multiplayer gaming maar ook die van lan gaming. In november 2001 is het de eerste keer dat mijn computer de Aalsterse stadsgrenzen overschrijdt. Mijn eerste lanparty-ervaring wordt Multiplayer Madness 4 in de Nekkerhallen te Mechelen, goed voor een heel weekendje computeren tesamen met 799 andere mensen. Later volgen in gezelschap van de rest van Dragonsworn nog FoM in de Oktoberhallen te Wieze en als afsluiter Powerzone (in de kelders van het VTM-gebouw). Vooral op die laatste lan boeken we weinig succes. Wegens het wegvallen van de 5e Multiplayer Madness waren de auto-bertha's voor de CPL (zeg maar de automatische kwalificaties voor de Europese kampioenschappen) te verdienen op de Powerzone Lan en bijgevolg moesten we het opnemen tegen een paar ijzersterke nationale en internationale clans. "Hoogtepunt" was de war tegen het Duitse Team Elysium waar we glansrijk tegen verloren met een score van 24-0 (12-0 en 12-0). Uiteindelijk wordt Powerzone Lan mijn laatste lanparty als actief lid van Dragonsworn.

To be continued...

*mod* <@Ghostdog`-> ik eis dat de slachtpartijen van tWe opgenomen worden in de blog
Ook al staat het blijkbaar niet in het war overzicht, The western elite (kortweg tWe) heeft Dragonsworn destijds ongeveer alle hoeken van de bomspots laten zien op de_dust...in mindere mate was dit de verdienste van Ghostdog :p

Look what the cat dragged in...

Die ochtend in mijn mailbox:
"Wie je bent weet ik niet en interesseert me verdomme niet. Maar geef geen commentaar op een groep die je 5 seconden hebt horen praten of voelt meneer zich zodanig goed dat hij denkt dat zijn mening telt???
De groep clic bestaat niet uit zielige meiden met dikke konten die een vent zoeken. Ze zijn ten eerste niet dik, hebben ten tweede al een vent en zijn ten derde toch al tenminste minder zielig of u... Kon je ook niet weten hé als je zomaar op alles commentaar geeft...
En dat weet ik namelijk toevallig omdat één van die dikk meiden mijn beste vriendin is...

Salu en de kost (de pot op als dat te moeilijk voor u geformuleerd was)

Clic is met een C, ik neem het u niet kwalijk, u lijkt mij niet intelligent genoeg om dat te weten"

Eerst en vooral, ik ken je ook niet en het is dan ook een klein wonder dat je mijn dagelijkse delete sessie hebt overleefd. Wie je bent interesseert me ook niet echt alhoewel ik wel nieuwsgierig ben hoe je hier bent terechtgekomen...voorzover ik weet zijn de meeste mensen die hier komen lezen vrienden en kennissen van mij.
Mijn mening is mijn mening...gisteren aan de cafe toog, vandaag op het internet: welkom in de 21e eeuw. Nog nooit commentaar gegeven op tv-programma's of mensen gebaseerd op eerste indrukken, vooroordelen of veralgemeningen? Indien nee wil ik onmiddellijk een procedure gaan opstarten bij het Vaticaan voor uw zaligverklaring; indien ja, niet gejammerd u bent enkel menselijk. Uw vriendin valt nu onder het publieke domein, net zoals deze blog eigenlijk onderdeel is van het publieke domein...met andere woorden, sowieso mag je je langs alle kanten aan commentaar verwachten (dat die nu totaal ongenuanceerd is of niet maakt geen zak verschil uit). Het is je goed recht om je vriendin te verdedigen en verontwaardigd te zijn maar je zal merken dat het weinig aan de zoden zal brengen.
Blijkbaar heeft je vriendin dus geen dikke kont (beetje spijtig want mensen met dikke konten zijn meestal best wel sympathiek), ze heeft al een vriendje (ik ken mensen die nu wel teleurgesteld zullen zijn) en ze is minder zielig dan mij (gelukkig maar voor haar). Ziezo dat is rechtgezet net als de schrijfwijze van die jolige vriendinnenbende van je. Ik hoop dat je nu ook niet langer aan mijn intelligentie twijfelt.

Greetz,
CR

Humo verliest zijn flair

Ik luister al vanaf mijn 10 jaar zeer veel naar muziek...op een paar uitzonderingen na (Guns 'n' Roses, KLF, Yello) waren het toen die tijd vooral de commerciele groepen die ik redelijk goed kende. Het was dan niet ook niet verwonderlijk dat ik tot halfweg mijn puberteit wekelijks de Joepie ging gaan halen (lach maar eens goed ja maar ik had zo toch velerlei posters van Baywatch...nhem!). Na een tijd echter had ik het wel gehad en ook mijn muzieksmaak begin zich stilaan te verleggen. De wekelijkse Joepie werd ingeruild voor de wekelijkse Humo...een nieuwe wereld vol humor en vlot geschreven teksten ging voor me open. Van de eerste letter van de colofon tot de laatste letter van de songtekst, ik las gewoonweg alles.
De laatste jaren echter trad er een zekere Humo-moeheid op en beperkte ik me slechts tot bepaalde onderdelen: Dwarskijker, Open Venster, Film, Kamagurka, Jan Mulder, de volledige TTT-rubriek en als ik eens zin had een portie Brusselmans of Matthysen. In de loop der jaren is me opgevallen dat het toch steeds weer dezelfde personen zijn die op de cover en in de interviews voorkomen en zodoende heb ik het wel een beetje gezien. Ook het duaal karakter van Humo begint me stilaan tegen te steken. Enerzijds wordt er altijd stevig ingehakt op de pseudo BV's en toestanden als K3 en Big Brother maar als puntje bij paaltje komt staan ze er toch mooi in (zie bijvoorbeeld Blote Borsten Betty aka Biba Binoche).

Gisteren ging ik eens langs bij mijn promotor op school (tevergeefs trouwens: uitzonderlijke spreekuurwijziging) en om de tijd wat te doden op de trein had ik mijn Humo mee. Aangezien ik mijn vaste rubrieken al had gelezen, was het de tijd om nog eens wat andere dingen te lezen...dus tegen mijn gewoonte in begon ik met het lezen van interviews met Freya Van Den Bossche, Rosy Van den Wijngaert (vrouw van de ex-voorzitter van KV Mechelen) en Pascale Platel (naar ik gehoord heb een rijzende MILF-ster in de Vlaamse mediascene).
Uit het interview met de jongste telg in de regering blijkt dat La Freya nog steeds in denial is...haar succes heeft volgens haar niets te maken met haar verleidelijke kijkers, haar 2 sympathieke tetjes en het feit dat haar papa jarenlang minister is geweest. Nee, volgens haar is het volledig de verdienste van de reeks onbenullige voorstellen die ze heeft gedaan als schepen van onderwijs in heur eigen Gent...dream on honey!
Tweede interview in de rij was met Mevrouw Van den Wijngaert die een pseudo-fictief boek had geschreven over de "werkelijke" situatie in de coulissen van de Malinwa. Zij had destijds al slechte voorgevoelens gehad...zelfs een minder pientere boer kan voorspellen dat zomaar een half miljard in een voetbalploeg steken nooit goed kan aflopen. Zij had echter geen boerenverstand, enkel voorgevoelens die ze geen voorgevoelens wou noemen ("dat klinkt als waarzeggerij en waarzeggen interesseert mij niet")...zij noemde het intuitie, beste vrienden. Intuitie wist haar 9 op de 10 keer te zeggen wie er aan de telefoon hing en meditatie hielp haar die intuitie aan te scherpen...het was tevens haar intuitie die haar hielp haar man te steunen. Op dit moment begonnen mijn ogen hevig te steken en plots voelde het alsof ik een ubertrutterig vrouwenblad zat te lezen.
Het derde en laatste interview was met Pascale Platel die volgens het artikel de rubriek "Madame Platel" verzorgt in de Laatste Show en ook nog eens actief is in het theatercircuit. Tevens is ze verantwoordelijk voor het feit dat ik voortaan geen enkel interview meer lees met "artistieke vrouwen". Niet alleen heeft ze een manie met horoscopen, bovendien meent ze nog eens in haar "eigen wereld" te leven en slechts de gedachte aan Madonna houdt haar op de been in onzekere tijden...deze tijden spelen zich dan nog eens voornamelijk af in (teh horror) steden zonder centrum, nuff said!

Heren redactieleden, als ik een portie spiritualiteit en soortgelijke flauwe zever wil kan ik meer dan mijn gading vinden in een Flair, Feeling, Goed Gevoel en andere soortgelijke zooi. Indien u dus nog in de toekomst mijn 1.9 Euro (oeps, 2 Euro heren cowboys) wenst te ontvangen, stel ik voor om dringend het roer om te gooien. In de tussentijd ga ik al op zoek naar een magazine dat me het nodige nieuws uit de muziek- en filmwereld kan brengen.

p.s. Vrouwen die verlekkerd zijn op chocolade mogen me steeds contacteren, ik heb wel nog wat liggen om van te snoepen ;)

These boots are made for walking...

Door omstandigheden is het al een paar weken geleden dat ik nog gezwommen heb dus vond ik het tijd om vandaag nog eens te gaan. Zo vertrok ik van bij mij thuis te voet naar het zwembad...iets wat me 45 minuten kost zo via de iets langere toeristische route (via het viaduct). Waarom in hemelsnaam te voet en in dit weer, zul je je misschien afvragen. Wel, daar zijn een paar redenen voor.
Ten eerste: mobiliteit. Al jaren bezit ik een rijbewijs maar geen eigen wagen waardoor ik enkel nu en dan de wagen eens kan gebruiken van mijn ouders...iets wat nogal moeilijk lukt in een gewone werkweek. Ik zou natuurlijk met de fiets kunnen gaan ware het niet dat ik de laatste jaren enkel beschik over een koersfiets en die enkel wens te gebruiken om lange ritten mee te maken. Er zijn immers al 2 mountainbikes van mij gestolen en als mijn huidige fiets zou gestolen worden ben ik niet alleen wederom een fiets van een kleine 20000 ouderwetse befkes kwijt maar mag ik nog eens een nieuwe kopen ook. Wat rest is de goeie ouwe benenwagen.
Ten tweede: gewoonte. Mijn hele leven ben ik overal te voet naartoe gegaan. De kleuterschool was gewoon de straat oversteken, de basisschool en de middelbare school waren elk een kleine 10 minuten stappen, de hogeschool ligt op minder dan 5 minuten van het Centraal Station in Brussel en van bij mij thuis tot het Aalsters station is een dikke 10 minuten. Uitgaan, bibliotheek, winkelstraten, you name it...10 a 15 minuten.
Ten derde: I'm a freak. Hoewel de meesten een lekker zonnetje prefereren, hou ik meer van wind en regen. Ik veronderstel dat het onder andere te maken heeft met mijn voetbalverleden. Niets leuker dan door de plassen en de modder een bal weg te tackelen vanuit de tegenstander zijn voeten en achteraf lekker lang onder de douche te staan.
Stappen beschouw ik dus als iets heel normaals en ontspannends...behalve als het om winkelen gaat natuurlijk ;) Moesten er dus mensen zijn die ooit de Dodentocht van Bornem willen afleggen, laat me dan alstublieft iets weten...ik zou zeer graag eens meedoen maar meestal weet ik het pas te laat of vergeet ik het stomweg (vind ergens plaats in augustus als ik me niet vergis).

Ideetjes schmideetjes: ik heb een paar ideetjes opgedaan op andere plaatsen (laten we het inspireren noemen en niet stelen) inzake content op mijn blog. Ik plan binnenkort te beginnen met De Verborgen Parel, een rubriekje waarin ik een paar hemelse minder gekende platen bespreek en ik zal in de toekomst ook wat meer meegeven naar welke muziek ik zoal heelder dagen luister maar ik ben nog een beetje aan het twijfelen hoe ik dit het best uitwerk. Alleszins, u merkt het wel. Oja, en ergens deze week begin ik aan het 2e deel van mijn multiplayer memoires dus laat het zagen een aanvang nemen :)

Afterlife Pro-lan

Aanvang: vr 21/11 20u
Einde: zo 23/11 18u
Plaats van gebeuren: Jumpinghal te Zandhoven
Aantal aanwezigen: ongeveer 130 gamers
Crew: Takeshi, straks, Xcarma, Stig, Shai Hulud, Kermit, Mmira, Amidala, Super Phoenix, Dago, Nightwolf, Oberon & ChildeRoland (that's me)
Man van de lan: Charles aka Sjarel, zaalverantwoordelijke en een meer dan vriendelijke en behulpzame mens
Birthday boy: Radje (hb mate, you still owe me a drink ;) )

Vrijdagmiddag gepakt, gezakt en fris gewassen aangekomen te Zandhoven. Bij aankomst bleek ongeveer alles al in orde te zijn gebracht dus kon ik onmiddellijk mijn pc installeren en aansluiten op de switch. Al snel bleek dat ik op een slecht werkende poort was aangesloten maar na het versteken van mijn netwerkkabel (eigenlijk die van Kermit aangezien ik eerst dacht dat het was omdat mijn utp kabel crossed was en hij had me een straight geleend) op de switch was alles terug in orde. Nog voor de echte lan begon was het al gedaan voor Oberon. Hij voelde zich ziek en had de hele middag in zijn slaapzak gelegen. Uiteindelijk besloten we met hem naar de dokter te gaan en die schreef 2 dagen platte rust voor: exit Oberon. Een uur voor alles zou losbarsten, werden nog snel even de switchen gecontroleerd op mogelijke mankementen en maar goed ook want er bleek een fiberkabel beschadigd te zijn. Straks vloog in aller ijl de ladder op en na een kwartiertje al lag de nieuwe fiber tot vanachter in de zaal. Het zou het laatste probleem zijn waar we mee af te rekenen zouden hebben.
Kwart voor 8 's avonds...terwijl het volk buiten al ongedurig op de deur staat te kloppen, komen we nog even samen met de hele crew voor een laatste briefing. Iedereen neemt zijn plaats in, de deuren gaan open en we zijn officieel vertrokken voor een weekend gamingplezier.

Door de afwezigheid van Oberon begin ik de eerste 2 uur tesamen met Nightwolf aan de controle aan de ingang langs waar het computermateriaal wordt binnengebracht. Vervolgens 2 uurtjes aan de inkom met Super Phoenix en tot slot nog een shift aan de toog. Vrijdagnacht iets na tweeen en ik kan eindelijk mijn pc'tje eens opzoeken. Even het intranet-forum doorbrowsen op zoek naar wat ftp-servertjes, zelf nog even prutsen en al snel kan ik duchtig leechen. Tussendoor loop ik nog een beetje rond, ga ik ff aan de toog hangen met wat oude bekenden of speel wat Call of Duty met enkele anderen. Om 8 uur begin ik aan mijn volgende shift tesamen met Mmira, een half uurtje later ongeveer zijn de koffiekoeken er maar vermits we geen omroepsysteem hebben, blijft een immense drukte uit. Er is redelijk veel volk gaan slapen en ik beslis ietsje na mijn shift om ook ff te gaan liggen...40 minuten later en ik zit terug achter mijn pc'tje. In de namiddag snel even Quake 3 opnieuw geinstalleerd voor een spelletje met Fluffy, Maffia, Kangoo en enkele anderen...ik eindig ergens halfweg. In de middag wordt er een Radeon 9600 verloot onder de aanwezigen en Blade is the lucky one. Een paar uurtjes later (half 6 en al aardig donker buiten) is het tijd voor een deftige funcompo: winkelkarrenrace. Gelukkig voor ons amuseert iedereen zich uitstekend en blijven we gespaard van Jackass toestanden.

Het hele weekend heb ik het redelijk gezond gehouden met het veelvuldig eten van croques en Mmira's heerlijke pompoensoep maar op zaterdagavond moest er toch ff een Bicky in. De brok vettigheid smaakt heerlijk maar valt nogal zwaar...een klein kaboutertje komt langs met een grote hamer en het is tijd voor een klein dutje dat ook nu weer slechts 40 minuten duurt. Het grotendeel van de avond breng ik door achter de toog, tesamen met ongeveer iedereen van de crew. Er wordt een tafel bijgesleurd, wat stoelen en het is tijd voor een initiatie Munchkin, een amusant en bij momenten hilarisch rpg-like kaartspel. Ondertussen zijn enkele clans bezig om Serious Sam 2 zo snel mogelijk uit te spelen in coop mode...na een tweetal uur weet ST33L het game uit te spelen. Rond middernacht is het tijd voor een ware stoelendans waarbij de strijd uiteindelijk tussen Zwoep en schuUr gaat...Zwoep wint en achteraf wordt er nog wat nagepraat aan de toog. De Duvels vloeien meermaals naar binnen en met een paar man beslissen we nog een troostcompo te doen met als beloning een zuipkaart...we loten 3 namen uit diegenen die naast de Radeon grepen en laten ze een ad fundum wedstrijdje doen. De (on)gelukkigen zijn Pistons, Hyrrix en Stig die erin slagen een sterke wanprestatie neer te zetten: Hyrrix wint na 1 minuut.

Zondagochtend 4 uur, de Duvels en de vermoeidheid eisen hun tol en ik vlei me voor een derde maal neer op mijn slaapzak. Deze maal blijf ik wat langer liggen en Takeshi wekt mij om 7 uur. Om 9 uur is er weer genoeg volk wakker van de crew en kan ik me dus nog voor een drietal uur te slapen leggen. Om 13u begint het Mario Kart: Double Dash!! tornooi op het grote scherm en als totale Gamecube noob mag ik het opnemen tegen de ervaren Hellbird...onmiddellijk uitgeschakeld maar toch fun gehad. In de namiddag is het vooral speuren naar vrije schijfruimte op mijn partities terwijl er nog stevig van mijn server wordt gedownload (pr0n is teh popular). Snel waag ik me nog even aan een spelletje Super Mario Bros op een 8-bit NES: jaren geleden en toch met gemak de secret shortcuts terugvinden...ah, brings back memories. De zaal begint stilaan leeg te lopen en om 18u is het er totaal mee gedaan. Tegen 19u hebben we de zaal ongeveer opgeruimd met de crew en nadien dienen we enkel nog de fiber en enkele stroomkabels naar beneden te halen. De lan zit erop en het was meer dan geweldig: geen stroom- of netwerkproblemen, een uitermate goeie sfeer in de crew, veel oude bekenden terug gezien, nieuw volk leren kennen en iedereen was blijkbaar tevreden van de lan...hopelijk kunnen we volgende lan op dezelfde wijze beeindigen.

Een kleine "voor en na" vergelijking:
Me @ Friday evening (vlnr: Nightwolf, me, Takeshi, Stig)
Me @ Sunday morning

Links naar beeldmateriaal ivm de lan:
"Ad fundum" filmpje
Intranetsite + pictures
Pictures by Gamevillage.nl
Pictures by Garnaal
Pictures by Jolan
Filmpje winkelkarrenrace

Donderdagavond TV-avond

Afgelopen donderdagavond moest ik me nog wat bezig houden met TV kijken aangezien mijn pc al beneden klaarstond voor ALP en mijn broer zijn pc problemen gaf om DVDs/Divx af te spelen. Hieronder een klein overzichtje van de dingen die me zoal voorgeschoteld werden en de bedenkingen/commentaar ik me bij sommige dingen maak.

Clic
Vlaanderens nieuwste marketingproduct heet Clic, heeft een volledig full album klaargestoomd en de eerste single zal "Klik in mijn hoofd" worden. Nee, geen nieuw "Eurosong for Kids"-pubertal maar wel weer een "young independent women" kwartet(n). Afgaande op alle young independent women die het mooie weer uitmaken in alle regionen van het pop light wereldje, komt dit neer op het volgende: de wijffies in kwestie hebben een dikke kont maar zullen steeds opduiken in schaarsgeklede kostumering en de muziek zal handelen over hoe ze een vent willen die totaal niet jaloers wordt als ze weer eens een ebbenhouten danser met zijn kop tussen hun yucca's en hun benen duwen en er geen bezwaar tegen heeft als ze rondlopen als een totale sloerie. Veel geluk toegewenst aan de dames en om ze nog even bij te staan met een sterk onderschat "stuk van advies": don't give up your daytime job!

Reporter ter plekke
Enkele jaren geleden was er een immense boom in onzer Belgischer nieuwsberichtgeving van de "reporters ter plekke" waarbij lelijk nieuwspersoneel van hun vertrouwde duffe bureautjes aan de Reyerslaan en de Medialaan werden weggeplukt en met micro en cameraploeg ergens in exotische gemeenten als Wingene, Oelegem of Pollare werden gedropt om de volle vijf minuten aan non-nieuws te brengen. We zijn dus wel iets gewoon als het op lelijke koppen aankomt in het avondnieuws - we zullen nooit de nachten vergeten waarop we ijlend in onze slaap trachtten weg te lopen van een Patrick Van Gompel - maar sinds kort stelt zich een nieuwe uitdaging. Ik heb het hier over de VRT reportster bij het proces Cools: Sofie De Meyer. Niet alleen is ze een stylistische ramp (die jas, dat kapsel) maar bovendien weet ze als geen ander een opgeblazen varkensblaas neer te zetten. Dehaene is out, De Meyer is in! Moge gerechtigheid snel geschieden en ons netvlies gespaard blijven van verdere structurele beschadigingen. Even snel mijn beeldscherm ontsmetten...

Pedo or not pedo...that's the question
Soms heb je van die artiesten waar duidelijk iets mee scheelt maar waar je je weinig van aantrekt zolang ze maar goeie muziek maken (zie onder andere Burzum). Als er natuurlijk nog weinig overblijft van de muziek verschuift het zwaartepunt al snel naar de rare trekjes van de persoon in kwestie en carrieres durven dan wel eens snel instorten. Michael Jackson is een van die personen. Van breedneuzige zwarte naar onneuzige witte melkchocolade getinte zonder plastische chirurgie volgens zijn eigen woorden...de paus heeft er al voor minder heilig verklaard. Om even terug te grijpen naar de reportage van Louis Theroux van een week geleden, Jacko wordt door het merendeel van de mensen beschouwd als de grootste excentriekeling ter wereld en sinds P.T. Barnum is het algemeen geweten: people dig freaks. Gooi daarbij nog eens het feit dat de freak in kwestie wordt beschouwd als een van de grootste en invloedrijkste personen in de popgeschiedenis en je krijgt een nooit gezien mediacircus tot in het absurde. Zo waren er Amerikaanse zenders die meer dan anderhalf uur live verslaggeving brachten van de landing van Michael's prive-jet en de escorte van de hangar tot het politiebureau volgden...valt het dan nog te verwonderen dat de Amerikanen niet zo goed ingelicht zijn over dingen die zich buiten hun grondgebied afspelen?
Om even mijn eigen mening te geven: sorry voor de non-believers maar zelfs al heeft Jacko de mentale leeftijd van een basisschoolganger dan nog blijft doktertje spelen met minderjarigen strafbaar. Akkoord, een roddel is snel verspreid en ik kan me voorstellen dat hij zelf liever zo een zaak in den minne regelt in plaats van het tot een rechtszaak te laten komen en *cliche* een persoon is onschuldig totdat zijn schuld bewezen is maar de reportage van Louis Theroux over Jacko liet toch duidelijk merken dat er meer aan de hand was. Speaking of which, Uri Geller mag weer in zijn handjes wrijven. Nadat hij door Jacko was ontslaan van zijn taak als woordvoerder vallen de tv-ploegen hem weer met bosjes lastig. De een zijn gekloot is de ander zijn brood!

Young independent women, part 2
Het nieuws "nieuwe stijl" moet lichter en onnodig langer gemaakt worden. Zo komt het dat het nieuws bijvoorbeeld wordt afgesloten door een stukje over Beyonce (Knowles, de Destiny Child opperkont). Madame Destiny begon aan haar Europese tournee bij onze Noorderburen en aangezien ze (gelukkiglijk) ons landje links laat liggen werd er gauw wat journaille naar de pers event vooraf gestuurd waarbij naar goede gewoonte de cliches zowel in vraag als antwoord deftig aan bod kwamen. Tot groot afgrijzen vond ze het nodig te zeggen dat ze droomt over Oscars en Tony's...en nee, ze had het niet over minnaars maar over film- en musicalprijzen. Please God make it stop!

Away for the weekend

Mijn die-hard fans zullen het niet graag horen maar ze zullen het een paar dagen zonder blogposts mijnentwege moeten stellen. Zodadelijk mijn pc afkoppelen en alles netjes beneden zetten om zodoende morgenvroeg richting Zandhoven te vertrekken voor onze eerste Lan-Works organisatie: Afterlife Pro lanparty. Het is al een hele tijd geleden da'k nog eens een lan heb gedaan dus ik heb er wel zin in. We hebben een echte toog (en geen kleintje) en er zal zelfs Duvel zijn dus het argument dat lanparties niet sociaal zijn kan hiermee onmiddellijk van tafel geveegd worden. Voor de mensen die het ietsje gezonder willen houden, zal er zo een 35 liter pompoensoep voorzien zijn met liefde bereid door onze eigenste Mmira. We zijn met een kleine en hechte crew waardoor wel regelmatig de handen uit de mouwen moeten worden gestoken maar juist daarom zijn we ook crew. Mijn werkschema ziet eruit als volgt:

vrijdag
20u-22u: reserve
22u-24u: inkom

zaterdag
00u-02u: toog
08u-10u: toog
12u-14u: reserve
14u-16u: toog
20u-22u: toog

zondag
04u-06u: reserve
06u-08u: toog
16u-18u: reserve
18u- ... : toog
afbraak

Naar goede gewoonte zal er dus niet veel geslapen worden. Daar is tijd genoeg voor na het weekend :)
Wegens het ontbreken van internet (damn you Belgacom!) zal de eerstvolgende post normaliter pas voor maandag zijn. Voor elk van u en ieder apart een leuk weekend toegewenst!

Tits and bits

Langer dan een uur blote piemels en borsten op het televisiescherm zonder gekreun of uitwisseling van lichaamssappen...dat moet wel een programma over kunst zijn. En dat was het inderdaad ook. In de doc.story gisteren op Canvas stond het werk centraal van fotograaf Spencer Tunick. Hij is vooral gekend voor zijn grootschalige projecten waarbij hij naakte mensenmassa's (gaande van een tiental tot een paar duizend mensen) fotografeert in een stedelijke omgeving. In de documentaire werd hij gedurende een jaar gevolgd op zijn reis langs de 7 continenten (niet te verwarren met de 5 werelddelen - sorry, inside joke). Voorts doet hij niet enkel grote projecten zoals de photoshoot in Melbourne waarvan u hieronder een foto ziet of reeds hebt gezien indien uw aandacht in den beginne werd getrokken door het bloot vlees en u nadien besloot de tekst ook maar eens te lezen. Voor zijn projecten met individuals spreekt hij mensen op straat aan met de vraag of ze naakt voor hem willen poseren...iets wat niet overal even goed lukt. Zo is Spencer zelf ook al een paar keer opgepakt. Tegenstanders van zijn werk menen dat hij enkel erop uit is om te choqueren en op goedkope wijze naam te maken, voorstanders bejubelen zijn concept en zien er een boodschap van absolute gelijkheid in. Als cultuuronkundige ga ik hier geen discussie beginnen over of iets kunst is of niet. Ik vind zijn foto's alleszins heel mooi en visueel soms heel sterk...
Meer foto's van zijn hand kan je bekijken op zijn officiele site: SpencerTunick.com



You've had the tits part, here's the bits part:
* Dat een blog maken niet altijd even gemakkelijk is wegens het publiek karakter ervan mogen we wel opmaken uit dit artikel: Mom finds out about blog
* Zowel voor muziek- als kwisliefhebbers heb ik een mp3 online geplaatst die ik viavia ontdekt heb. Het gaat om een liedje van iets meer dan 12 minuten waar in totaal 101 intro's van bekende songs in zijn verwerkt. Check it out!

*mod* De mp3 blijkt Intro-inspection te zijn van Osymyso (met dank aan tx om dit mee te delen)

Godspeed You Black Emperor - The dead flag blues

the car's on fire and there's no driver at the wheel
and the sewers are all muddied with a thousand lonely suicides
and a dark wind blows
the government is corrupt
and we're on so many drugs
with the radio on and the curtains drawn

we're trapped in the belly of this horrible machine
and the machine is bleeding to death

the sun has fallen down
and the billboards are all leering
and the flags are all dead at the top of their poles

it went like this:

the buildings tumbled in on themselves
mothers clutching babies picked through the rubble
and pulled out their hair

the skyline was beautiful on fire
all twisted metal stretching upwards
everything washed in a thin orange haze

i said: "kiss me, you're beautiful -
these are truly the last days"

you grabbed my hand and we fell into it
like a daydream or a fever

we woke up one morning and fell a little further down -
for sure it's the valley of death

i open up my wallet
and it's full of blood

GYBE live mp3s/streamings
GYBE on Allmusic.com
Official GYBE site

Shadayim!

Maandagmiddag en de maag- en darmproblemen (en de daarbijhorende misselijkheid) waar ik voorbije 2 dagen sterk last van had lijken grotendeels van de baan. Hierdoor heb ik de energie teruggevonden die ik gisteren niet meer had om mijn langverwachte eerste post te doen inzake mijn "multiplayer carriere". Het resultaat ziet u in de post hieronder.

Waar ik gisteren wel nog de energie voor kon opbrengen was een avondje BBC. Dankzij Belgatom weet ik dat er een nieuwe reeks is van Louis Theroux en indien ik de mogelijkheid heb, vind ik dat toch must-see tv. Louis Theroux heeft een speciale manier van reportages maken die me sterk aanspreekt. In de reportage van gisteren probeerde hij te achterhalen wie Michael Jackson is. Een mediaschuw figuur als Jacko krijg je natuurlijk niet zomaar voor de camera dus probeerde Louis aan de hand van interviews met familie en vrienden van Michael meer te weten te komen over de man. Zo had hij 2 'interviews" met Michael's vader, Joe. Een beeld schetsen van Michael ging zeer moeizaam maar des te beter kon men zich een beeld vormen over zijn vader aan de manier waarop die zich gedroeg en sprak. Een van de sterkste momenten van de reportage wat mij betreft was het ogenblik waarop Louis de vraag stelt aan Joe of hij Michael graag zou zien met een partner. Joe vraagt wat hij verstaat onder een partner waarop Louis naief en rechuit (zoals altijd) antwoordt met "a boyfriend or a girlfriend" waarop het interview wordt stilgelegd en uiteindelijk na veel gediscussieer wordt afgebroken. Papa Jackson kan niet tegen homo's en bijgevolg was de vraag meer dan beledigend: einde interview. Ik ben geen voorstander van het ongelukkige-jeugd argument maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het gedrag van Mr. Jackson over de jaren sterk het gedrag van Michael heeft bepaald. Benieuwd wat de volgende reportage ons brengt.

Als aflsuiter van de avond besloot ik nog naar Coupling te kijken, alweer een van de betere comedy shows van de BBC. Deze maal heeft Jeff succes bij een mysterieuze schone in hun stamcafe. Hij gaat erop af maar het blijkt dat ze geen Engels praat - iets wat hij totaal niet erg vindt. Iets later duikt een platborstige (sorry, essentieel onderdeel van de plot) vriendin op van de schoonheid die verklaart dat haar Israelische vriendin op reis is en slechts tijdelijk in het land is. Een dag later komt Jeff de knappe Israelische weer tegen, ditmaal zonder vriendin die kan vertalen. Bijgevolg ontstaat er een conversatie waar geen van de twee iets van verstaat en de misverstanden kunnen dan ook niet uitblijven. Zo denkt Jeff dat de knappe verschijning Shadayim heet terwijl dit eigenlijk Hebreeuws is voor "breasts" (oftewel tetn) en u kunt misschien al raden wat arme Jeff nog te wachten staat. Ik had de indruk dat het lachen mijn genezingsproces versneld heeft en zelfs indien niet, dan nog heb ik hartelijk gelachen. Friends is for wussies, Coupling is the real thing!

Als slot, sluit ik af met enkele wijze woorden van Jeff uit de aflevering van gisteren:
"I need breasts with brains. I don’t mean individual brains, obviously... I mean, not a brain each. You know, I like intelligent women, but you’ve got to draw the line somewhere... I think breast brains would be over-egging the woman pudding."

Shadayim!

CR goes multiplayer: Part 1 - Where it all started

Even de kleine handhelds zoals Donkey Kong niet meegeteld uit de jaren '80 was mijn eerste contact met spelletjes er pas met de release van de 8-bit NES. Na de aankoop van mijn NES (met Super Mario Bros en Teenage Mutant Ninja Turtles) bleef ik al eens sneller binnen op een regenachtige middag om een spelletje te spelen. Vermits de cartridges toen veel geld kostten (2500 à 3500 oude Beffies) ging ik als afwisseling regelmatig een spel gaan huren in de lokale videotheek. Na een paar jaar kwam er echter de release van de Super Nintendo en als arme snotter had ik niet echt de financien om over te schakelen. Bijgevolg nam het aantal uren dat ik buiten liep te voetballen en te basketten weer sterk toe.

We waren meestal met een vast groepje vrienden buiten aan het spelen (ik woon vlak aan een plein met basketplein en genoeg plaats om te voetballen - er is hier ook jaren een kaatsingtornooi geweest). Een van hen was Kristof Dons of kortweg Dons voor de vrienden. Met hem kon ik heel goed opschieten en al snel liep ik elke dag bij hem langs. Wanneer we ff geen zin hadden in basket of voetbal gingen we bij hem thuis spelen op zijn pc. De topgame van dat ogenblik was Doom en de vele uren die ik doorbracht lieten me toe het binnen de kortste keren blindelings uit te spelen op de hoogste doenbare moeilijkheidsgraad. Het was mijn eerste shooter and boy did I like it.

Een paar jaar later (anno 1998) kocht ik eindelijk zelf een pc...een Pentium 3 450 MHz. Mijn broer wou er per se op gamen dus betaalde hij de videokaart, een Voodoo3. Telenet kondigde die zomer aan binnen afzienbare tijd in Aalst beschikbaar te zijn en op 7 september kwamen ze de aansluiting regelen. Eindelijk was het Internet binnen handbereik en ik bracht dan ook vele dagen al surfend door. Mijn broer had natuurlijk interesse in een van de andere onderdelen van het online zijn: multiplayer games. Op een dag kwam hij thuis met Half-Life...om onmiddellijk Counterstrike te downloaden en nooit de single player te spelen. Het spel zei me toen weinig (ik spreek van beta 4.0) en ik zag meer heil in de demo van Quake 3. Niettegenstaande dat mijn broer voornamelijk CS speelde, kocht hij tot mijn eigen vreugde ook Quake 3. Het merendeel van de tijd speelde ik dan ook Quake 3 Capture The Flag want alhoewel dat terroristen-tegen-counterterroristen-spelletje er leuk uitzag vond ik Quake toch net iets leuker.

Waar kwam de kentering dan? Wel, op een bepaalde dag was er een update uitgekomen voor Quake waarbij ik redelijk veel problemen ondervond...het merendeel van de tijd wou het spel gewoon zelfs niet opstarten en om toch maar een spel te kunnen spelen, begon ik meer en meer CS te spelen (beta 6.2 als ik me niet vergis toendertijd). Uiteindelijk bleek de Quake cd op een bepaalde dag gewoon te zijn verdwenen dus werd het full time CS spelen op publics. Het zou wel nog een tijdje duren vooraleer ik mijn eerste Counterstrike clan (DragonSworn) joinde.

To be continued...

Goeiemorgen morgen

Het is niet van mijn gewoonte om zo vroeg op de dag te posten maar er zijn nu eenmaal ongeduldige mensen onder mijn fervente lezers en vermits ik toch nog wat energie over heb, begin ik er nu maar aan. Ik moet zeggen dat deze avond/nacht toch een ander verloop heeft gekend dan ik verwacht had.

1. Carnavalsfuif in Lede
Vanavond was er een fuif int Kuipken van de carnavalsgroep "Toeternitoe" van Kristel. Als steun had het merendeel van ons companie wel een kaart gekocht maar omdat een fuif toch eens iets anders is dan een avondje Cosa gingen we er met een paar man naartoe. De fuif was een tegenvaller spijtig genoeg ook al deed Kristel hard haar best wat deftige muziek te laten draaien. In Aalst werden de fuifzalen waar we in onze jeugd vele nachten hebben doorgebracht, tot onze spijt de voorbije jaren voorzien van geluidsbegrenzers...in Lede is dit echter nog niet het geval en ondanks de ongemakken die zoiets met zich meebrengt, zou men het beter overwegen. De muziek stond redelijk luid en op een bepaald moment werd het echt wel luid. Als mijn hemd al spontaan vanzelve in beweging komt, scheelt er iets met het geluidsvolume. Ten andere was aangekondigd dat een paar kandidaten prins carnaval van Lede hun nummer voor de verkiezing van 2004 gingen brengen. Als ajoin en fervent carnavalvierder moet ik wel zeggen dat ik van mening ben dat carnavalsmuziek enkel thuishoort tijdens de 3 dagen van carnaval...daarbuiten wens ik zo weinig mogelijk ermee geconfronteerd te worden op fuiven. Op deze fuif werden over de avond een paar nummers gezongen, een bepaalde kandidaat zong zelfs tweemaal zijn nummer en iets later kwam nog een kandidaat toe. Die brave mens werd dan natuurlijk ook de kans gegeven zijn song te brengen. Hij wist zich te verontschuldigen voor zijn laattijdig toekomen en bracht ter compensatie ook maar een tweede nummer...waarna een populariteitsgevecht tussen de rivaliserende kandidaten ontstond en de ene kandidaat voor de derde maal zijn nummer bracht. Toen hadden we het wel zowat gezien en tesamen met Jos ben ik dan maar huiswaarts gekeerd. Hopelijk hebben ze voor Mertens nog de Sisters of Mercy gespeeld en ik wil Kristel nog bedanken om de moeite te doen op regelmatige tijdstippen te gaan zagen achter betere muziek.

2. Slaapwel of nee toch niet
Jos was zo vriendelijk om mij thuis af te zetten en nadat ik goeienacht had gewenst aan mijn broer en zijn lief ging ik naar boven toe. Daar zag ik dat ik een berichtje had ontvangenvan Kevin met de mededeling dat er nog redelijk wat volk in de Cosa was en de vraag of ik niet meer afkwam. U kunt het al raden: "en wijlen weg...". Na een tijdje in de Cosa door te brengen ging ik nog efkes met Kevin naar de Cirque, iets wat als verwacht nogal kan uitlopen.

*interludium* Ik heb mijn volledige basisschoolperiode met Wim,mijn gebuur, in dezelfde klas doorgebracht en we zaten ook tesamen in dezelfde voetbalploeg. Nadien gingen we onze eigen weg en op een bepaald moment waren er problemen tussen hem (en bij uitbreiding zijn moeder) en mijn ouders - hij hield van veel kabaal en mijn vader werkt met de nacht. Om een lang verhaal kort te maken: alle contact werd verbroken met onze geburen.

Ik bevond me dus in een situatie waarin ik al jaren niet meer met mijn gebuur praatte en plots staat die daar in het midden van de Cirque en komt mij en Kevin groeten. Om het met een Southpark quote te zeggen: "this is what I call a sticky situation". We hebben uiteindelijk elkaar een paar keer over en weer getrakteerd en wat gebabbeld maar het blijft toch een rare situatie. Tegen de verbazing in van Kevin ben ik nadien nog wat blijven hangen...deels door mijn mannelijke hormonen die best vonden dat ik nog wat kon genieten van de vrouwelijke aanwezigheid en deels door het feit dat ik me wel amuseerde. Hierdoor is de nacht wel een stuk langer geworden dan ik voorzien had maar wat ge kunt meepakken moet ge maar meepakken, nietwaar? De mogelijkheid bestaat zelfs dat ik me binnenkort tegen betaling in het nachtleven stort...ik kan immers wel wat geld gebruiken en naar het schijnt zoeken ze nog volk als garcon in de Cirque en de Cosa. Indien er nog iets van komt, hoort u het hier wel nog. In de tussentijd ga ik nog even wat slapen en vooraleer ik deze middag door sommige mensen weer wordt lastig gevallen: later op de dag volgt het eerste deel over mijn "multiplayer carriere". Slaapwel!

The good news post

Eerst en vooral melden dat ik sinds heden weer beschik over een werkende Q account. Twee weken geleden had ik een nieuwe aangevraagd maar de mail met password liet maar op zich wachten. Nu kreeg ik vandaag van iemand te horen dat hun account service een tijdje had platgelegen en inderdaad, account opnieuw aangevraagd en op enkele minuten tijd had ik al mijn activeringsmail in de bus. Mijn user name is voortaan Scorchio naar de gelijknamige weersvoorspellingen in The Fast Show (zie ook The Scorchio game - Shockwave required). Gelieve de channel masters mij zo snel mogelijk opnieuw in de botlijsten in te schrijven zodat ik weer met great vengeance and furious anger kan neerslaan op de zwakkeren van geest.
Crappy, I know you're reading this page now and then so put me back in L asap you lazy ass Slovenian! :)
*mod* You were kicked by Crpy (im not lazy i was @lunch, rejoin you belgian pervert :p)

Gisterenavond was er in Burst een muziekkwis waar ik naartoe ging ter vervanging van mijn waarde collega Peet. Het was ff zoeken naar onze groepsnaam in de lijst van inschrijvingen...klaarblijkelijk waren we ingeschreven onder John Doe (een standaardnaam in het Engels waarmee ongeidentificeerde personen worden aangeduid, nvdr) en "we" waren Ritsaert Willockx, Dirk De Groove (collega van Rits), David Mertens en ondergetekende. Er waren in totaal 14 ploegen wat niet slecht is voor een kwis die voor de eerste keer doorgaat... De kwis zelf bestond uit 12 rondes waarvan 3 "theoretische" rondes (eentje met albumhoezen, eentje met cryptokronkels en eentje rond de special guest Bruce Springsteen). Het niveau van de kwis was evenredig met het aantal one hit wonders die aan bod kwamen...het was dus niet al te gemakkelijk. Halverwege de kwis stonden we tweedes op 5 punten van de eerste. De volgende ronde hadden we ze al voorbijgestoken en op het einde van de kwis wisten we met 21 punten voorsprong te eindigen op de tweede. Resultaat: een deftige biermand voor onze ploeg plus nog eens een prijs naar keuze uit het assortiment dat voor handen was (in mijn geval de cdbon voor 15 Euro). Zo wil ik nog wel meer kwissen winnen :)

Aarschot

Voor de mensen die niet gekend zijn met de vroegere leden van RLM, ik kan u verzekeren dat pompoen, Witchcraft en Bierie bovenstebeste kerels zijn. Spijtig genoeg wonen ze in een verrotte stad die bruist van de marginaliteit. Mensen die hieraan zouden twijfelen, ziehier de nodige bewijzen:

Bewijsstuk A: KIA
KIA oftewel Krapuul In Axe is een "rapgroep" uit het Aarschotse die in volle eastside-westside hetze tussen ABN en 't Hof van Commerce uitpakte met de single "Zaterdag" ("want zaterdag is krapullekesdag") en daardoor de credibility van de frithop zware schade toebracht gedurende verscheidene jaren. Ergerlijk genoeg hebben ze nadien nog verschillende malen gepoogd deze prestatie te evenaren door nog schandelijker materiaal op de markt te gooien.

Bewijsstuk B: Freaks
Aarschot wemelt van de freaks en dorpsgekken. Bij een eenmalig bezoek ter plekke kwam ik een oude man tegen met groene laarzen aan en een mondmasker op. De blik in zijn ogen verried pure waanzin. Het spreekt voor zich dat ik sindsdien geen stap meer in die vervloekte regio heb neergezet.

Bewijsstuk C: Scala
Een zestigtal puberende menstruerende monsters die onder leiding van 2 getrainde nichten bejubeld worden voor het collectief verneuken van prachtige songs zoals "Smells like teen spirit" en "Creep"...zelfs Alanis Morrissette zou er nog iets aanhoorbaarder van kunnen maken moest ze de songs zingen met begeleiding van 2 sitars, 1 accordeon, 1 dwarsfluit en 7 tamme muizen.

Bewijsstuk D: Verval van waarden
Enkele maanden geleden kwam Aarschot in het nieuws door een grote daad van criminaliteit. De parkeerwachter was overvallen en beroofd van de sleutels die toegang gaven tot alle geplaatste parkeermeters in het gebied. Bijgevolg werd de mensen aangeraden geen geld meer in de parkeermeters te steken. Een diepgaand onderzoek van de politie wist na enige tijd uit te wijzen dat het de parkeerwachter zelf was die met de centen ging gaan lopen. Ongehoord, zeg ik u!

Bewijsstuk E: Diefstal
Aansluitend bij vorig bewijsstuk zij het van meer recente aard: de diefstal van een ambulance. Jawel beste vrienden, het symbool van witte redding werd zomaar ontvreemd en met welke reden? Omdat ie snel is? Omdat zo'n wagen niet opvalt in het verkeer? Omdat zo een ding veel geld waard is? Niets van dit alles. Deze diefstal is een ondermijning van ons gehele gezondheidsstelsel en een regelrechte aanslag op alles wat maar met solidariteit en naastenliefde heeft te maken...de toorn van Kardinaal Danneels en Luc Beaucourt zal verschrikkelijk zijn!

Bewijsstuk F: Niemand is veilig
Dat niemand veilig is, bewijst volgend filmpje waarin pompoen, Witchcraft, Bierie en een vierde persoon slachtoffer worden van een vlaag van tijdelijke marginaliteit *click*

Beste vrienden, om het met de wijze woorden van King Arthur te zeggen:
"Let's not go to Aarschot, 'tis a silly place"

*mod* more reveiling facts:
de zoal
(Xantia) tiens, kzie nergens iets staan van 'de zoal'
(ChildeRoland) de zoal?
(Xantia) de stadsfeestzaal, het marginaalste punt van aarschot zowa
(Xantia) thangt daar altijd vol johnny's en marina's (ma op dees uur nog nie, pas savonds)
(pompoen) en asian sluts

de rederijkerskamer
(pompoen) aarschot heeft een rederijkerskamer
(pompoen) zo zijn er nog maar 3 in heel België

Quoi?

Acenue de la Couronne en hoe er te geraken met een rijbewijs maar zonder auto? Men neme de trein, stapt af in Brussel-Centraal en overvalt GTA gewijs een taxichauffeur en scheurt ervandoor. Spijtig genoeg was er file en de tacichauffeur bleek geen woord Vlaams te verstaan...niet geheel onlogisch als ge u in het midden van Brussel bevindt. Na een halfuurtje door de Brusselse spits kwam ik aan bij "Les caves du Picotin" alwaar ik allereerste bleek te zijn en wederom in het Frans mijne parlee mocht doen. Kort daarna begonnen de meesten toe te komen maar er zaten nog enkelen vast in het verkeer dus ergens tussen half 8 en 8 uur werd er pas begonnen met het diner. Het voorgerecht was iets visachtigs in iets deegachtigs en smaakte verrassend lekker, als hoofdgerecht waren het tongrolletjes met tagliatelli en als afsluiter nog een bord met verschillende soorten ijs, chocomousse en flantaart. Tijdens het diner konden we met een paar mensen van Accenture praten en vooral vragen stellen. Vermits we aan een lange tafel zaten werd er na een tijd ff van plaats verwisseld zodat we ook met een andere medewerker konden praten. Het ging er allemaal zeer informeel aan toe en de antwoorden waren zeer verhelderend en eerlijk...een geslaagde avond wat mij betreft.

Achteraf eventjes verlegen achter een lift gevraagd en me door een van mijn tafelgenotes aan het station van Etterbeek laten afzetten. Blijkbaar lag dat vlakbij, dit in tegenstelling tot de andere Brusselse stations die ik had opgezocht op hun ligging ten opzichte van de plaats van gebeuren. Natuurlijk was ik zo nog wel verplicht om van Etterbeek naar een van de grotere Brusselse stations te geraken (Midi - Central - Nord) en dat beloofde nog wel even spannend te worden want jawel, de trein moest er al lang zijn. Ik vind het zeer vriendelijk van het NMBS-personeel dat ze afroepen dat de trein richting Brussel-Zuid van 22u48 is aangekondigd naar Spoor 1 maar daar ben ik niet veel mee als hij er 5 minuten later nog steeds niet is. Met 10 minuten vertraging konden we uiteindelijk vertrekken richting Midi en in de Nord ben ik dan maar op de laatste boemeltrein richting Aalst gestapt.

Dit gezegd zijnde zou ik vriendelijk aan inK willen vragen om nu toch eens godverdomme te stoppen met refreshen...het is nu toch niet dat er hier zulke interessante dingen staan ;)

*mod* Crpy requested me to write some English stuff (in Dutch he only understands "tetn") so this one's special for you mr. Najc: "YOU'RE 15 YEARS OLD, YOU SHOULD BE IN BED RIGHT NOW!"

Dit is de allereerste keer...

Beste vrienden, ik denk dat we van een unicum kunnen spreken. The coolest cat of the cool coolness gang from the coolest part of the Central Cool District being moi zit zijn blog te typen in volledig kostuum. Helaas is hier geen beeldmateriaal van dus de dames (en inK) zullen nog even geduld moeten uitoefenen tot er zich een iets publiekere gelegenheid voordoet waar ik mijn sexy manlijf kan etaleren :)
Zoals eerder vernoemd ga ik zodadelijk dineren en discussiëren met enkele personen van Accenture. Vermits het vooral zal gaan om XML heb ik me zonet nog ff verdiept in dit hot topic, kwestie van niet volledig onvoorbereid toe te komen. Wederom blijkt nog eens dat Microsoft achterop hinkt met de implementatie van deze open standaard en zelf een hybride versie van XML aanhoudt...leve het monopolie!

Op iets recreatiever gebied kan ik melden dat ik eindelijk ben overgegaan tot de aankoop van mijn eerste echte officiele pc-game (al de rest dat ik speelde in het verleden waren games van mijn broer, waarvoor dank) zijnde het alom geprezen Call of Duty, kortweg COD voor de die hard gamers. De singleplayer schijnt nogal kort te zijn maar als het ook maar voor de helft op de demo lijkt dat ik heb gespeeld kan het me weinig deren. Bovendien zal ik proberen wat zuinig om te springen met mijn game-tijd zodat ik het niet op 1 dag uitspeel. Ik ben ook benieuwd naar de multiplayer die momenteel nogal gedomineerd wordt door de snipers maar indien ze in verdere patches limits en dergelijke meer zouden invoeren, zou er mijns inziens zeker potentieel moeten inzitten om er een blijver van te maken.

Are you cool? I'm cool

Sommige herkennen hier misschien een stukje van het liedje "Scooby snacks" in van Fun Lovin' Criminals maar elke filmkenner zal onmiddellijk in de smiezen hebben dat dit een sample is die recht uit Pulp Fiction komt (de opening van de song is trouwens nog bekender - I love you honeybunny/Everybody cool this is a robbery/If any of you fucking pricks move I'm gonna execute every motherfucking last one of you). En inderdaad gisteren was het nog eens zo ver...VT4 zond de tweede en ongetwijfeld bekendste Tarantino uit.

Ik weet niet juist hoeveel keer ik de film al gezien heb, ik schat minstens 5 keer. Ondanks dit feit of misschien juist wel daardoor vind ik de film nog altijd opperbest...de minder klassieke opbouw van de film, een vuilbekkende Samuel L. Jackson zoals we hem het liefst zien, een John Travolta die de coolste motherfucker van zijn leven neerzet, enkele hilarische subplots, coole danspasjes die ik zelfs af en toe uit mijn mouw kan schudden als ik gedronken heb en een hele resem aan onvergetelijke scenes en quotes. Voor een stevige brok actie en humor zit ge dus steeds goed met deze film, tijd dus dat ge er eens naar kijkt Katrijn :p

En om de mensen de indruk te geven dat hier af en toe ook nog eens wat interessants te rapen valt:
een cool filmpje over basejumping *click* (14,1 MB)

Stuff

Levenswijsheid:
Zeg nooit zomaar "nog 1 potje drinken in de Cosa"...het worden er toch altijd meer

Bezigheidstherapie (m/v):
A lil' game of cards

Shockwave Classic:
Britney Hardcore

Not your daily comics:
Elftor
Movie Comics
Sexy losers

Meet, eat, swim, drink, repeat

Meet & eat
Als laatstejaarsstudent krijg ik weer de gebruikelijke folderkes, fancy brieven en dergelijke meer van bedrijven toegestuurd. Vorig jaar ben ik daar nooit echt op ingegaan omdat ik er nog niet mee bezig was wat ik ooit zou willen doen. Nu een jaar later weet ik het nog altijd niet volledig maar ik begin toch al eens rond te kijken naar wat de arbeidsmarkt mij zoal te bieden heeft (of ik hen). Daarom had ik besloten om in te gaan op een uitnodiging van Accenture voor een "meet & eat" event waarbij er niet alleen gegeten wordt maar ook nog een paar dingen besproken worden waar het bedrijf zoal mee bezig is. Dat niet iedereen die eens graag gratis gaat eten mee mag is nogal evident...er diende dus ook een motivatie gegeven te worden (en titel van eindwerk) en op basis daarvan werd er 10 man(m/v) uitgekozen waaronder mezelve. Aangezien mijn garderobe danig tekort schiet in het segment "zakelijke kledij" werd besloten om tesamen met de mama eens achter een kostuum te gaan zien. Beware ladies want in kostuum ben ik sexy ende stylish al zeg ik het zelf :)

Swim
Gisterenavond nog wat baantjes gaan trekken in het zwembad. Het was twee weken geleden (sluiting met allerheiligen/allerzielen weekend) dus ik had meer dan tijd genoeg gehad om te recupereren...daarom ook dat ik besloot voor de volle kilometer te gaan. Spijtig genoeg had ik wat last van mijn rechterschouder wegens slecht gelegen te hebben in mijne slaap een paar dagen geleden en was ik nog zo slim om op een bepaald moment een stevig sprintje te trekken (lees: veel meer water int rond petsen)...bijgevolg ben ik dus op 18 lengtes blijven steken. Maar volgende keer zal ik er zeker 20 zwemmen voorwaar!

Drink
In de Cosa was het gisteren een halve ziekenboeg met als gevolg dat de aanwezige populatie nogal snel uitgedund was...niet dat dit de pret drukte want het werd een gezellige avond onder de vrijgezellen(m/v) die redelijk lang doorliep en waarop veel gedronken, gezeverd en gelachen werd. Ah, het leven van een vrijgezel kan soms zo plezant zijn :)

Drink
Voor de mensen die twijfelen om vanavond weg te gaan, de volgende personen trakteren om enen of genen reden:
Cookie in de Cirque
Katrien De Troyer in de Cosa
Nog even vermelden dat hoogstwaarschijnlijk Emmy zal aanwezig zijn in de Cosa dus omwille van veiligheidsredenen raden wij aan alles wat los hangt stevig te bevestigen of alleszins ver uit de buurt van Emmy te houden. Dank bij voorbaat.

Blogatom

Een beetje weinig tijd momenteel (zometeen gaan pintelieren) dus wederom geen al te uitgebreide tekst.
Aandachtige lezers zullen misschien al gemerkt hebben dat er aan de rechterzijde van deze site af en toe iets veranderd is.

Zijn onlangs verwijderd:
- Witchcraft zijn blog
- RLM forum (misschien dat ik binnenkort zelf een klein forumpje zal hosten voor het overgebleven deel van RLM)

Zijn onlangs toegevoegd:
- Belgatom: ik heb zeer veel respect voor deze beste man. Ik kijk al een tijdje uit naar een blog van hem en sinds vandaag is het zo ver. Hopelijk houdt hij het een tijdje vol en moge zijn wijsheid ons allen ten goede komen
- Smintjens: misschien voor sommigen beter gekend als Apollo van ShrimpTV (en andere spelletjesgarnaalacitviteiten). Heeft een goeie muzieksmaak (allee, beetje gelijkend op de mijne dus dat kan niet slecht zijn) en een leuke schrijfstijl imo
- Yoda: de nieuwe Apollo zeg maar...the next generation sidekick van Garnaal en wat mij betreft drijvendste kracht achter Spelletjesgarnaal. Update minder snel maar die mens is dan ook ongelooflijk druk bezig

Content die er de komende dagen aankomt:
- wat ik vandaag zowat heb uitgestoken
- het eerste luik in het overzicht van mijn multiplayer carriere

Have fun all this weekend

Een kleine reservatiebon van De Standaard maakt misschien een wereld van verschil

Jawel, het is zover...sinds vandaag ben ik in het bezit van de enige echte onovertroffen multimediale extended papieren reservatiebon voor de DVD-box van In De Gloria. Vanaf 10 december kan ik dan eindelijk in de lokale Standaard achter de box gaan. Geduld is een schone deugd, nietwaar? In afwachting daarvan heb ik nog ff rondgesnuffeld op zoek naar een paar In De Gloria snippets en stootte ik op een ware klassieker: In mijn poep.

Geniet ervan, en moge het snel december zijn
Indien het filmpje niet zou werken via de link, de link rechtsklikken en opslaan als kiezen

And now for the instrumental break...

Gisteren voor de tweede keer dit academiejaar naar school geweest...niet dat er een spannende les op het programma stond, ik moest gewoon mijn papier voor mijn IAJ (Individueel Aangepast Jaarprogramma) afhalen en binnendienen. En tegen de verwachting in heb ik toch nog een paar bekenden gezien...Saffer bijvoorbeeld doet nog een jaartje extra als Master in puntje-puntje en Thomas loopt er ook nog altijd rond natuurlijk.

Aansluitend in Brussel gebleven om 's avonds naar het optreden te gaan van My Morning Jacket en St. Thomas. Eerst ben ik nog ff in de Quick binnengewipt om de honger een beetje te stillen. Gelukkig kreeg ik nog een extra burger bij mijn Double Chicken menu want die stelde dubbel zo weinig voor als een gewone burger. Oja, en zeer klassiek in Brusselse eettoestanden...overal waar ge gaat, moet ge betalen voor het toilet.

Het optreden van My Morning Jacket was minder dan verwacht. Jim James was de laatste dagen ziek geweest en had nogal last van zijn keel en bijgevolg ook van zijn stem. Na een paar nummers werd dan ook besloten om de rest van de set instrumentaal te brengen. Enkel de laatste twee nummers waagde Jim zich nog even aan zingen. Ook al rockte de muziek hard en werd er zeer deftig gespeeld, toch was het duidelijk te merken dat het de stem van Jim is die de muziek op een hoger niveau tilt. Enerzijds ben ik wel blij dat ze een volledige set gespeeld hebben en niet zomaar van het podium gestapt zijn, anderzijds is het wel een spijtige zaak dat er maar een paar nummers gezongen werden. Nu, ze hebben beloofd snel terug te komen en hopelijk zit het dan wel mee.
Naar St. Thomas ben ik niet meer geweest...naar ik hoorde was het toch redelijk onmogelijk om een plaatsje in de zaal te versieren. Snap niet goed waarom ze van de AB Box per se naar de Club moesten wisselen (capaciteit Box 3x groter dan capaciteit Club).

Hiermee ben ik weer voor een tijdje uitgeconcerteerd of het zou moeten zijn dat ik nog een ticket win via school om naar Tom Barman te gaan. Naar school is dus blijkbaar toch nog voor iets goed :)

Taratatatata Tarantino

In de rubriek "Ochtendhumeur" een kleine boodschap voor de heren Veldhuis & Kemper:
"Je moet je smoel houden vuil goor uit de baarmoeder gesleurd kuttekind
Als jij die tyfusbek nog 1 keer opentrekt, knip ik je scrotum af"
(copyright De Heideroosjes)

Boodschap aan allen die aanwezig waren op mijn muziekkwis: vanavond 21u40 VT4 Jackie Brown! (de rest wordt ook sterk aangeraden er naar te kijken). Dit is de minst bloederige film van Tarantino tot op heden maar daarom niet minder geniaal natuurlijk.
Jackie Brown is een oudere stewardess die betrapt wordt op smokkelen. Ze kan kiezen tussen een langdurig verblijf in de gevangenis of een deal sluiten en haar opdrachtgevers verraden. Jackie bedenkt een derde optie waardoor ze misschien wel volledig vrijuit kan gaan en een nieuw leven kan beginnen. Maar daarvoor heeft ze de hulp van minstens een iemand anders nodig
Tarantino haalde voor deze film Pam Grier en Robert Forster vanonder het stof die alletwee sterk staan te spelen. Tel daarbij een Samuel L. Jackson met one mean motherfucking goatee, een Robert De Niro als zenuwachtige ex-boef, een Michael Keaton als gladde narcotics agent en Bridget Fonda als hete beach girl en je bent vertrokken voor een leuke filmavond. Er valt wel te hopen dat VT4 niet te veel reclameblokken inlast want de film duurt zo al een whopping 2,5 uur.

Ordell Robbie (Samuel L. Jackson):
"AK-47. When you absolutely, positively got to kill every motherfucker in the room, accept no substitutes."

Leve Tupperware

Voor de mensen die dachten dat ik de kroegentocht van gisteren slecht verteerd had, niets is minder waar beste vrienden...gewoon een dagje in het verre Zandhoven doorgebracht met wat mede-crewleden van Lan Works. Gisteren ging er een Tupperware avond door bij Chrystl (oud worden, wat ik je brom) en we zouden geen mannen zijn, moesten we geen alternatieve avondactiviteit inrichten. We gingen op kroegentocht en niet zomaar om het op een verantwoord zuipen te zetten...jaarlijks worden we immers op de kwis in JH Terlinden op onze kennis van de sanitaire voorzieningen in de Aalsterse cafes getest en de voorgaande edities faalden we meestal nogal jammerlijk op deze vragen. Bedoeling was dus zoveel mogelijk cafes aan te doen en tussendoor genoeg te drinken zodat we op de volgende kwis duidelijk laten merken dat we wel meer Aalsterse pssijns kennen dan die van de Cosa, De Klok en enkele andere cafes.
De bereidwillige personen die me bijstonden op deze avontuurlijke doch leerrijke tocht waren Peet, Jos, Tom, Wout, Filip (De Groeve), Bart, Mertens en (Frederik) Saeys. Ziehier in chronologische volgorde de cafes en etablissementen die we hebben aangedaan:

1. Cafe Vredeplein - Vredeplein (pintje)
Ouw-mensen-cafe...nettemin gezellig, een vrouwelijke uitbaatster (nogal zeldzaam zo is gebleken) en ge krijgt fijne sneetjes salami met look bij uw pinten.

* Twilight
De bekendste gay bar van heel Aalst en omstreken, lyrisch bezongen in het liedje "Al wie da ni springt". Spijtig genoeg was de keet gesloten...sorry kids :)

2. The Saloen - Ridderstraat (pintje)
Het was nog maar 8 uur dus het was er kalm. Tafels waren gedeeltelijk verdwenen met het oog op een Halloweenfuif vermoed ik. Goeie muziek, vriendelijke bediening.

3. The Afterdark - Vooruitgangstraat (pintje)
Opvolger van het beruchte cafe "The dark". Een cafe met een professionele nagelploeg...nooit geweten dat er in zoiets competitie werd gehouden. Hinderlijk: grote blacklight die nogal vol in uw gezicht straalt

4. Paddy's - Stationsplein (Guinness)
In de traditie van Ierse pubs: drank, voetbal en muziek. Gezellig interieur, lekker warm en ge kunt er ook eten als ge wilt. Ter plaatse troffen we toevallig Erik Verdoodt aan, de man achter de kwis in JH Terlinden en dus ook de toiletfoto's. Het enige "gewone" bier dat er te drinken valt, is Carlsberg...ook geen Palm dus.

5. Cafe 't Ajuintje - Stationsplein (pintje)
Klein cafe, nog verscheidene carnavals gaan vieren (en ook wel eens af en toe in slaap gevallen). Gewoon cafe voor ouder volk dat niet altijd beseft dat de voetbalscores niet veranderen als Teletekst op stop wordt gezet :)

6. Diamond's Club (voorheen De Steeg) - St-Jorisstraat (pintje)
Vergeet alles wat u zich ooit herinnerde van De Steeg. De Diamond's Club is ongeveer het tegenovergestelde qua design en heeft nu een heel hoog lounge-gehalte, zij het dat de muziek nog niet volledig conform het meubilair is. Het rook er nog naar verf dus waarschijnlijk waren de verbouwingen nog niet al te lang gedaan. Ideaal cafe om eens op het gemak te gaan zitten op voorwaarde dat er niet veel te volk is want er kan nog minder man binnen dan vroeger (toog pakt ongeveer helft van het cafe in en de zetels laten niet echt toe om vlot te passeren wanneer er meer volk aanwezig is)

7. Lagoon - Hopmarkt (pintje)
Redelijk smal cafe maar gezien het feit dat het nogal mikt op after party volk van het naastliggende "The Kings" was er quasi geen kat toen wij er toekwamen.

8. Cafe d'Alost (voorheen Melrose) - Hopmarkt (pintje)
Trendy club met heel mooi interieur. Niet voor de eerste maal waren we op een minder gangbaar uur toegekomen zodat we de enige aanwezige waren...ze hebben speciaal voor ons het vat moeten aansluiten. Enige nadeel aan dit trendy kot zijn de trendy prijzen: 2 Euro per gewone consumptie (bier/frisdranken).

* Cafe 't Druppelken - Gentsestraat
Dit cafe bestaat blijkbaar niet meer en herbergt momenteel een tapas bar...bijgevolg op naar het volgende etablissement.

9. Cocoon - Keizerlijk Plein (pintje)
De toog is ongeveer ingericht als de toog in de reeks "Cheers"...spijtig genoeg is de oppervlakte ongeveer even groot als de rest van het cafe. Bijgevolg kunt ge gemakkelijk achter den toog een driewielerkesrace doen terwijl ge langs de andere kant van de toog soms volledig het halfrond moet doorschuiven om de garcon te kunnen laten passeren. Reken daar nog eens bij dat ge per pint meer dan 2 Euro betaalt en ge weet al snel dat er enkel ouder volk komt.

10. Cafe Soleil - hoek Zoutstraat/Keizerlijk Plein (pintje)
Klein maar gezellig cafeeke...nothing more, notting less.

11. Cafe Den Babbelaar - straatje tussen Hoogstraat en Pontstraat (pintje)
Ouder volk, rustige muziek...ideale plaats om eens op uw gemak een gesprek te voeren.

12. Fragil (voorheen Route 66) - rechtover Sint-Martinuskerk (pintje + cola)
Cafe dat voornamelijk commerciële dance en carnavalsmuziek draait...muziek staat er loeihard.
Het enige leuke was dat Verena er achter de toog werkt en ook al was het jaren geleden ze mij nog kende (onze Peet niet, maar hij is er dan ook sexier op geworden met de jaren)

* Montana - Hopmarkt
Niet binnen geraakt wegens al aan het opkuisen.

* 't Clubken - Hopmarkt
Niet binnen geraakt wegens totaal overcrowded

13. Caffee Cognac - Grote Markt (pintje)
"Nieuw" cafe van Stef van de Promille dat op wat ouder volk mikt...goeie muziek maar kutsaai volk en het was er veel maar dan ook veel te warm.

14. Arte Nova - Rozemarijnstraat
Niet binnen geweest wegens dringende behoefte aan een goeie Bicky Burger. Om het kort samen te vatten met de woorden van Wout: "zatte kloten en dwaze wijven"

15. De Gaadvis - Rozemarijnstraat (pintje)
Kan niet echt veel volk binnen maar op dat ogenblik van de avond was dat geen probleem. Sympathieke uitbaters maar ze hebben blijkbaar nog wat problemen om zich te profileren als jazz- en bluescafe. Zo is een deel van de inrichting niet zo jazz- en blues-uitziend en als je op korte tijd hetzelfde liedje viermaal oplegt, denk ik dat er toch iets scheelt met je muziekaanbod. Mits ze binnenkort zich wat duidelijker gaan richten op een jazz- en bluespubliek kan dit een zeer aangenaam cafe worden

16. Cosa Nostra - Rozemarijnstraat (pintje + Duvel)
Ons stamcafe en daarmee ook einde van onze lange tocht.

Als slot nog even meegeven dat verschillende personen soms minder alcoholische dranken tot zich namen of een rondje oversloegen vooraleer een deel van hen onder zijn vijs krijgt van zijn vrouwelijke wederhelft.
En zeg eens dames, wanneer is de volgende Tupperware avond? :)