Die ochtend in het zwembad...

Een dikke 2 weken ver in 2004 en het moge duidelijk zijn...sportieve voornemens zijn een ware pain in the ass. Een keer je begint met "vandaag heb ik geen zin, ik zal morgen wel wat sportief doen" ben je verloren. Deze morgen was het dan ook bijna zo ver toen ik om half 10 wakker werd en me realiseerde dat ik welgeteld 30 minuten had om zwemklaar te zijn. Volgens het algehele principe van democratie en "mij blijft dat eender" werd de zondagmorgen uitgekozen als ideaal tijdstip om te zwemmen. Welnu, na 2 weken weten we wel al beter ondertussen...ik denk niet dat we de eerstkomende tijd nog een zondag zwemdag zullen houden.

Mensen die bij een stralend lente- of zomerzonnetje wel eens gaan fietsen langsheen Vlaamsche wateren zullen het kunnen beamen: de zondag is te vermijden. Blijkbaar gelden dezelfde regels voor het zwemmen. Meer dan eens voelde ik me deze morgen de zwemmende versie van een wielertoerist...en dat terwijl ik alleen maar probeer om op het gemak een paar baantjes te trekken. Elke keer is het alsof de Rode Zee zich sluit wanneer ik er halfweg inzit. Een open strook water, 1 iemand die in het water duikt en waar komt hij boven? Jawel, recht voor mijn neus. Ik moet enkel nog wachten op de toevoeging van de 100m crawl slalom aan de Olympische Spelen en ik ben klaar om de geschiedenis in te gaan. Voortaan gaan we dus niet meer zwemmen op zondagmorgen...er zijn warmer en droger plaatsen op dat ogenblik, zoals een bed bijvoorbeeld.

Beluisterd: Supergrass - Life on other planets, Creedence Clearwater Revival - Willy & the poor boys, Elbow - Asleep in the back, Fugazi - The argument, Caustic Resin - Fly me to the moon, Cannibal Corpse - Gore obsessed