Made in Scotland

Drie dagen ver in 2004 en de eerste kwis dient zich al aan...en niet zomaar eentje. Ritsaert had me vorige week gebeld met de vraag of ik mee wou doen aan een muziekkwis in het verre Kortrijk. Ten eerste zeg ik nooit nee tegen een muziekkwis for i am a music freak. Ten tweede heeft een kwis in het Westvlaamse Kortrikke een zeker je-ne-sais-quoi, een exotisch tintje dat het plaatselijke kwiscircuit ontbeerd. De kwis begint al om half 7 want naar verluidt schijnt zou het gaan om de langste kwis in Belgi�...grrr-eat! Halvelings werd me over de telefoon nog iets meegedeeld over "een Schotse ronde". Kwisser in hart en nieren probeer ik me daar dan ook wat op voor te bereiden.

Travis, Wet Wet Wet, Garbage, Texas, Primal Scream, Boards of Canada, Arab Strap, Belle & Sebastian, Gentle Waves, Appendix Out, Ballboy, Edwyn Collins...allemaal hebben ze hun basis in Schotland. Onderzoek leerde me zelfs dat de bekendste schoolknaap der rock 'n' roll, mr. Angus Young, geboren is in Glasgow. Maar als je iemand tegenhoudt op straat en vraagt naar een Schots artiest zal je onvermijdelijk het meest Rod Stewart als antwoord te horen krijgen. Eigenlijk is het eerder zijn reputatie dan zijn muziek die ervoor zorgt dat hij nog steeds in het collectief geheugen zit. Zelfs in mijn jonge tijd haalde hij meer de pers met zijn rokkenjagersverhalen dan met zijn muzikale verdiensten...niet zo verwonderlijk eigenlijk aangezien zijn beste werk toch voornamelijk van voor 1980 is. De vraag is, moet je een artiest beoordelen op zijn gehele carri�re of enkel op zijn hoogtepunten? In het eerste geval zou onze Rod er wel heel slecht uitkomen maar in het tweede geval zouden we moeilijk kunnen kijken naast klassiekers zoals "Maggie May", "I don't want to talk about it", "Sailing", "Young Turks" of de we're-drunk-and-feel-like-party plaat bij uitstek "Da ya think I'm sexy?". Wat u?