Winding your way down on Baker Street

"You used to think that it was so easy,
You used to say that it was so easy
But you�re tryin�, you�re tryin� now."
(Gerry Rafferty - Baker Street)

Inderdaad, gisteren heb ik tesamen met Rits, Arnie en Mertens (aka Mik, Mak, Mon & de Alverman) meegedaan aan de enige echte Baker Street muziekkwis in het sneeuwachtige Kortrijk en ik mag gerust stellen dat we er de eerste jaren niet meer zullen meedoen. De kwis was alles wat een kwis niet moet zijn: saai, eentonig en veel te moeilijk.

De kwis begon met een theoretische ronde waaraan je een uur kon werken. Deze ronde bestond uit verschillende onderdelen: bekende personen invullen in songtitels, bijtitels aanvullen van songtitels, recordlabels geven van sommige artiesten, zeggen uit welk Afrikaans land een groep kwam (we kenden er geen enkele van), gemeenschappelijke titelsongs en nog een hoop foto's. Alsof dat nog niet genoeg was, kregen we tijdens dat uur 15 liedjes te horen waarvan we de groep moesten geven. Met behulp van die liedjes moest je dan de centrale figuur zien te vinden. Na elk liedje kon je je antwoord binnendienen en op basis van hoe snel je indiende, kreeg je punten. Van de 15 liedjes kenden we welgeteld 1 liedje zijnde Lulu & the Lovers met "Shout". Uiteindelijk bleek de figuur die ze zochten Jimmy Paige te zijn...in ongeveer elk obscuur liedje dat we te horen hadden gekregen, speelde hij op gitaar (op 1 keer na waar hij de productie deed). Soit, onmiddellijk al veel punten achterstand maar hopelijk zou het beter lukken met de gewone muziekfragmenten.

Na de theoretische ronde volgden 9 rondes van muziekfragmenten. Op elk antwoordenblad stond vermeld uit welk jaar het liedje was en na een beetje bladeren hadden we al snel door dat het een hopeloze zaak ging zijn. Als er van de 20 fragmenten per ronde gemiddeld 12 bij zijn van de jaren '60 en '70, dan kan je niet al te veel antwoorden als het geboortejaar van je ploeg gemiddeld in 1979 ligt.

De eerste ronde waren instrumentale toestanden (intro's, outro's, ...) en we wisten toch nog een vijftal nummers te herkennen. Verbetering leek in zicht want de tweede ronde ging enkel en alleen over 2003...maar ook dat viel knap tegen: juist uitgebrachte nummers van John Cale en Joe Jackson of ordinaire nummers van groepen als The Yeah Yeah Yeahs, The Sleepy Jackson of Willard Grant Conspiracy (voorzover die al singles releasen). De derde ronde bestond voornamelijk uit 70s punk en was dan ook het startsein voor de tafel links van ons om een kaartje te leggen. De vierde ronde ging over covers waarbij je de uitvoerder moest geven, degene die er ooit een hit mee had gescoord in het jaar dat vermeld stond en uiteindelijk hoe het nummer heette en van wie het oorspronkelijk was. Voor de zoveelste keer kregen we exotische verkrachtingen te horen van nummers die al zoveel gecoverd waren dat je met moeite wist wie je moest invullen. Tijdens de pauze die volgde, werd druk overlegd hoeveel langer we nog zouden blijven.

De vijfde ronde was de beruchte Schotse ronde waarin wederom 13 fragmenten van voor 1980 waren. Ingevulde antwoorden waren onder andere Ronald McDonald, Donald McDonald, Mik Donald, Mak Donald, Mon Donald, Alver McDoland en Man McDonald. Uiteraard wisten we wederom bedroevend laag te scoren. Op het einde van de vijfde ronde zagen onze streekgenoten van een paar tafels verder het niet meer zitten nog veel langer verder te spelen (ook al scoorden ze helemaal niet slecht). Twee rondes later gooiden we dan ook maar de handdoek in de ring, groetten de kaarters links van ons en begaven ons richting wagen. Liever de kwis nog voor het einde verlaten dan het risico te lopen het hele eind van Kortrijk naar Aalst door sneeuw en ijzel af te leggen.

Door het vroege beginuur van de kwis waren we nog op een redelijk uur in de Deja Vu in Lede City. De andere ploeg die was opgestapt, bleek ook aanwezig te zijn waardoor de avond nog op leuke wijze werd afgesloten met allerlei discussies over muziek, groepen en optredens bij het drinken van menig pint.

Indien iemand je ooit vraagt om mee te doen aan een muziekkwis in Kortrijk, bezint eer ge begint.
Volledigheidshalve nog even vermelden dat we trouwens niet de laatste in de stand waren.