De Swa en de smurfin

Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik Chris Dusauchoit veel liever op radio hoor dan hem bezig te zien op televisie. Niet dat hij het er slecht vanaf brengt maar ik ben nu eenmaal groter liefhebber van French Quiz dan van bijvoorbeeld Dierenkliniek. Gisterenavond kwam ik terecht bij Palavra waarin hij de generatiekloof probeert te overbruggen (of zo heb ik het alleszins ooit eens vernomen in een perstekst ofzo). Onderwerp van de avond was "het internet" en zijn sociale facetten. Programma's in het verleden wisten meestal de bal op verschillende vlakken mis te slaan dus uit pure interesse hoef ik die programma's niet meer te volgen...ik kwam er dan ook eigenlijk toevallig op terecht omdat er op irc een discussie bezig was of smurfin (vroeger welgekend op #sg en omstreken) al dan niet in het programma zat

Ze zat er inderdaad in maar ik heb ze niet meer aan het woord gehoord want het was al tijd voor een paar andere gesprekspartners. Zo gaat dat tegenwoordig in de infotainment-wereld, 2 woorden per gast en tijd voor het volgende onderwerp. De Swa leek dan ook op momenten verdwaald te lopen in het format van het programma maar professioneel als hij is, wist hij steeds tijdig de juiste zetel te vinden om plaats te nemen en het volgende onderwerp aan te snijden.

Zo nam hij plaats op een zetel tussen 2 oudere personen in. Aan zijn linkerzijde zat een 53-jarige man die moderator was op een of ander chatkanaal en zelfs al chattenderwijs aan een vriendin was geraakt. Aan zijn rechterzijde zat een 64-jarige alleenstaande vrouw die zich al op voorhand had voorgenomen geen strobreed toe te geven in de discussie, er zou anders weer duchtig in het dorp over haar geroddeld worden. Ooit had ze eens het woord "internet" laten vallen bij haar vriendinnen van het borduurclubje en al snel werd ze met de nodige scha en schande opgezadeld omdat ze haar ook maar met enige asociale activiteiten zou bezighouden. Tijdens de discussie bleef ze dan ook vasthouden aan het feit dat het internet enkel liegen en bedriegen is en dat de wereld zonder internet al slecht genoeg is...oude vrouwtjes die thuis hele dagen uit hun ruit zitten te staren nemen nu eenmaal slecht nieuws op als waren ze een spons. De brave man kreeg spijtig genoeg de tijd niet om veel uitleg te doen maar gelukkig werd zijn lijdensweg be?indigd na een goeie minuut want het was alweer tijd voor een ander onderwerp.

Tussendoor was er altijd wat duiding van een licentiate communicatie die gelukkig het een en ander wist te relativeren. Bovendien was haar hemd uiterst communicatief ingesteld waarvoor dank. Wat daarentegen iemand anders op een verhoogje zat te doen met een micro en hoofdtelefoon als ware het een verslaggeefster bij de Superbowl (dan nog wel uit de tijd dat er geen blote borsten en scheurende textiel aan te pas kwam), is me een compleet raadsel. Het zal alleszins wel weer in een groter kader passen dat de intellectuele kijker volledig ontgaat.

Het laatste onderwerpje dat aan bod kwam (pc banking) dreef wederom op de tegenstelling tussen conservatief en progressief. Een vrouw uit de 70-plus categorie vond dat er wel leuker dingen waren om zich te ontspannen zoals bijvoorbeeld schilderen. Haar tegenstanders probeerden haar te overtuigen dat een computer meer dan een ontspanningsmiddel was maar dat bleek voor dovemansoren bestemd...en gelukkig maar. Sommige mensen horen nu eenmaal niet thuis achter een pc, net zoals men sommige mensen ook beter hun videorecorder, gsm of wagen zou ontnemen. Maar dat is dan weer een ander verhaal...

Beluisterd: Nick Cave & the Bad Seeds - No more shall we part, Gomez - In our gun, Metal Molly - The golden country, Pixies - Bossanova, Therapy? - Troublegum, Fischerspooner - #, Gang of Four - Entertainment