Ai tequila!

De voorbije 2 weken waren niet enkel kommer en kwel, er was ook tijd om leuke dingen te doen. Afgelopen donderdag kon ik voor de allereerste keer aanwezig zijn op het verjaardagsfeestje van Wout en Veerle, dat naar jaarlijkse gewoonte doorgaat op de Gentse Graslei. Over de jaren heen heeft het feestje een stevige reputatie opgebouwd op alcoholisch gebied en ook dit jaar leek er weinig aan het concept te zijn veranderd.

Mijn avond begon echter rustig vermits ik eerst nog eens van mijn aanwezigheid in Gent gebruik maakte om naar een comedy night te gaan. De comedy night was georganiseerd door de Alumni Ingenieurs Gent waardoor mij zelfs de eer te beurt viel om van het discours van de alomgevreesde prof. De Baets te mogen meegenieten. Maar daarvoor was ik niet gekomen, wel voor Lieven Scheire en de Neveneffecten.

Het eerste deel van de avond zagen we Lieven Scheire solo aan het werk. Vermits ik hem al eens eerder aan het werk had gezien, kende ik wel al een deel van zijn grappen (de camino gangs, met de fiets door Gent,...). Niettemin bleef het grappig aangezien hij regelmatig een stukje pure improvisatie ertussen gooide waarbij hij de draak stak met het cliché van de ingenieursstudenten.

Na de pauze was het de beurt aan de Neveneffecten, een collectief waarin ook Lieven Scheire zit. Ter opwarming kregen we een filmpje met daarin allerlei bizarre beelden met hier en daar een stevige Monty Python-invloed. Hoogtepunt van het filmpje was hun optreden destijds in "Zonder handen", het 1-minuutspektakel op het einde van een doordeweekse "Man bijt hond"-aflevering. Met enige trots hadden ze al meegedeeld dat ze het zwaarst waren weggestemd. Hun act bestond erin dat 2 van hen die verkleed als paashaas op de tonen van "Bombtrack" (van Rage Against the Machine uiteraard) een levensgrote knuffelbeer in elkaar sloegen en de kamer rondmepte/schopten. De eerste die me het filmpje kan bezorgen betaal ik een bak bier want het filmpje was wel een meer dan vette ROFL waard.

Het filmpje was echter ter opwarming en toen ze eenmaal aan de sketches begonnen, kreeg ik een vaag deja-vu. Het bleek dat ik een van hun sketches een tijdje geleden al had gezien op een avond op Nederland 3. De sketch was onderdeel van hun show waarmee ze een comedy-wedstrijd gewonnen hadden in Groningen. Maar wederom wijk ik af...
De hoofdbrok van hun show draaide rond verschillende rare wereldkampioenschappen zoals het wereldkampioenschap doen alsof er niet gebeurt, het wereldkampioenschap niet-deelnemen aan wereldkampioenschappen, het wereldkampioenschap verloren lopen en nog meer van dat lolligs. Moest je je ooit in hun buurt bevinden of zij in de jouwe, neem dan zeker eens de gelegenheid ze te gaan bekijken. Het is meer dan de moeite waard.

Na de portie humoristisch vertier was het tijd voor het alcoholisch vertier. Oorspronkelijk ging ik met iemand terug naar huis rijden, vervolgens besloot ik ergens te blijven slapen, nadien wist ik zelfs niet meer wat ik ging doen en uiteindelijk heeft de NMBS me gratis in Aalst gedropt (zij het dat ik net de conducteur in ware slow-motion stijl wist te ontvluchten).
Niettemin het geleden was van mijn 18e verjaardag ging de tequila meer dan vlot binnen, de ene beker na de andere. Zoals het meestal gaat, leek alles onder controle op dat ogenblik maar daags nadien bleek mijn geheugen nogmaals zeer fragmentarisch te zijn (parkeergarage, trap, Overpoort, pita, station Erembodegem). Mensen die me van donderdag op vrijdag zouden gezien hebben en vonden dat ik er verdacht geel uitzag, het lag aan de citroenen!