Pinkpop

Pinkstermaandag is traditioneel Pinkpop-dag. Al jaar en dag breng ik deze dag door voor de buis. Zelfs in het verleden tijdens zwaardere examenperiodes stond de hele dag Nederland 3 op de achtergrond te spelen. Pinkpop is dan ook niet zomaar een festivalletje...het is Nederlands grootste en meestal is het een goeie barometer om een oordeel te vellen over de groepen die op Werchter terechtkomen.

In vroeger tijden was de presentatie in handen van Jan Douwe Kroeske maar de laatste jaren moeten we het doen met de hyperactieve cabaretier Dolf Jansen die een totaal andere stijl heeft maar het boeltje daarom niet minder goed aan elkaar praat. Als vanouds waren er wederom 2 reporters ergens ten velde, routinier Marco Roelofs van De Heideroosjes en een vrouwelijke nieuwkomer, ik vermoed iemand van 3fm. Spijtig genoeg was het de new girl on the block die het merendeel van de interviews voor haar rekening nam...we kwamen weinig interessants aan de weet en de vaart ging er volledig uit.

Nuja, gelukkig kijk je dan voornamelijk voor de muziek en op de coverage viel zoals gewoonlijk weinig op aan te merken. Enkele groepen heb ik wel gemist...er zijn nu eenmaal ogenblikken dat een mens eventjes iets anders moet doen en sommige groepen kon ik sowieso al niet aanschouwen dankzij de overprotectionistische maatregelen van een conservatief denkende muziekindustrie. Het concert van The Pixies mocht niet uitgezonden worden omwille van "management-technische" redenen en ook bij Lenny Kravitz was er blijkbaar nog iemand van hogerhand gepasseerd in de loop van de dag vermits de toestemming om te filmen volledig werd ingetrokken. Na enig druk onderhandelen mocht men dan toch uiteindelijk nog 1 song uitzenden van zijn optreden. Zo zie je maar weer hoezeer sommigen begaan zijn met muziek...

Mensen die een optreden nog eens willen beluisteren, kunnen voor dit en nog veel meer terecht op de speciale Pinkpop site van 3 voor 12.
En dan nu mijn eigenste kijk op de dingen die ik gezien en/of gehoord heb:

Seeed

Duitse reggae en dancehall muziek...geen wonder dat ik er nog nooit van gehoord had. Wereldschokkend? Nee, maar voor de rest zeer genietbaar

Audio Bullys

Hooligan house, geezer electro,...noem het hoe je wilt. Op album vind ik ze wel te pruimen maar hun performance zoals ze die brachten op Pinkpop vond ik maar zwakjes. Echt veel enthousiasme straalde Simon Franks niet uit en de helft van de tijd beperkte hij zich tot het hier en daar eens meeroepen van de vocals die op plaat werden afgespeeld.

The Thrills

Misschien was ik een beetje afgeleid op het ogenblik dat ze speelden maar ik had de indruk dat het ene oor inging en het andere oor uit. Niettemin krijgen ze het voordeel van de twijfel...een kersvers "The"-groepje dat eens geen garage rock speelt voor de verandering verdient op zijn minst een beetje respect.

T. Raumschmiere

Mijn kennis van het Duits is ontoereikend dus dan maar in het Engels: wicked! T.Raumschmiere kende ik tot voor gisteren enkel van zijn "Monstertruckdriver"-hitje maar zijn electropunk-brij sprak me meer dan aan. Over het podium kruipen, strompelen en vallen en toch nog een goed optreden neerzetten...RESPECT!

Franz Ferdinand

De snelst rijzende ster van 2004 mocht bewijzen wat ze live waard waren en ze stelden zeker niet teleur. Ik vermoed dat we deze Schotten nog meerdere keren in eindejaarslijstjes zullen zien dit jaar. Goed optreden zonder meer.

Black Eyed Peas

Sommige bands wordt het niet in dank afgenomen als ze plots commercieel doorbreken en Black Eyed Peas is een van die groepen. Jarenlang stonden ze met hun positive rap in de schaduw van de grotere namen en nu worden ze kapotgedraaid op de radio. Gelukkig kan je altijd live proberen te bewijzen wat je waard bent en dat deden ze meer dan overtuigend. Mooie opbouw, goeie variaties, sterke zangpartijen en ondertussen nog het publiek entertainen...ze deden het allemaal. Zelfs als BEP niet je ding was, kon je ze moeilijk op een fout betrappen. Chapeau!

After Forever

Metal, made in Holland, is altijd een beetje afwachten. Langs de ene kant heb je het magnifieke The Gathering, langs de andere kant het in mijn ogen magere Within Temptation (vorig jaar het ideale ogenblik om eens een wandeling te maken op het Graspop-terrein). After Forever was gelukkig geen new age gedoe met enkele harde gitaren bij en hoewel de muziek toch hoofdzakelijk drijft op de stem van Floor Jansen zorgden de korte mannelijke grunts tussendoor ervoor dat het de muziek zeker niet aan ballen ontbrak. Aanrader voor de liefhebbers van melodieuze metal.

Sugababes

Sugababes is totaal niet de groep waarmee je je festival uitverkoopt. Meer zelfs, ik snap niet waarom je Sugababes zelfs op een festival zou willen. Een uitgekiende choreografie hoort thuis in een Idool- of een Top of the Pops-studio, niet op een festivalpodium. Afvoeren die handel!

Jet

Hun song "Are you gonna be my girl" klonk me bekend in de oren maar of het nu was omdat ik het ooit al eens gehoord had of omdat het een kruising was tussen "Lust for life" van Iggy Pop en "My generation" van The Who...beats me. Australische rechttoe-rechtaan rock, nothing more, nothing less.

The Rasmus

Voor Pinkpop moest ik niet weten van hen, nu haat ik hen zelfs met elk atomair deeltje van mijn lichaam...niemand verneukt "Play Dead" van Bjork ongestraft!

N*E*R*D

Zelfs zonder de clip van "Lapdance" (*winkwinknudgenudge-say-no-more*) vind ik N*E*R*D best te genieten en ik was al min of meer van plan ze te bekijken op Werchter. Hun optreden op Pinkpop heeft me definitief over de streep getrokken. Goeie flow en een lekker optreden. Ik had er trouwens geen idee van dat ze zo populair waren bij onze Noorderburen, ongeveer het hele publiek zat Rockstar mee te zingen.

DJ Tiesto

Ik snap niet helemaal de commotie rond de aanwezigheid van Tiesto op de affiche vermits dance-acts al meerdere jaren verschillende festivalpodia hebben afgesloten. Nuja, een optreden van Tiesto is een beetje zoals dat van Faithless...niets spectaculair of origineels maar het publiek gaat sowieso uit zijn dak. God is a DJ!

Dave Clarke

Een mens is de ene keer al wat meer in de stemming voor techno dan de andere keer. Gisteren was een dag waar ik er wat minder zin inhad. Ik vond het eerlijk gezegd nogal gewoontjes.

Starsailor

Enkele jaren geleden was "Quiet is the new loud" de roerganger van een nieuwe stroming en Starsailor was een van de bands die meedreef op de golven van deze "new acoustic movement". Spijtig genoeg heeft de zanger van Starsailor een stem die me niet langer dan een paar nummers kan boeien. Los daarvan leek het me niet slecht.

Lenny Kravitz

Aangezien we maar 1 nummer van Lenny te zien kregen (Always on the run), valt er meer te discussiëren over zijn nieuwe haarsnit dan over zijn muziek. Zijn kapsel is minder badass en rock'n'roll dan ooit maar dat weerhoudt hem er niet van om het bed te delen met Nicole Kidman...which is nice.

Muse

Ik was er niet bij toen het beslist werd maar om een of andere onverklaarbare reden wordt Muse als een grote naam aanzien. Als je het per se in de muziekwereld wilt maken, dien je dus blijkbaar een drietal hits te schrijven en dan nog eens 3 albums (gevuld met overwegend onaanhoorbaar gekweel) zien uit te brengen zonder te splitten en je bent er. De dag dat Matthew Bellamy tijdens een optreden effectief woorden zingt, zal ik misschien eens licht positief doen over zijn bombastisch groepje. Next!

Goldfrapp

Een optreden van Goldfrapp ziet er blijkbaar volledig anders uit dan ik me had voorgesteld. Een gematigd positieve reactie...

Less Than Jake

Hoewel ska-punk wel eens leuk kan zijn, is Less Than Jake niet meteen een groep waarvoor ik heet loop. Het is een leuke prestatie om het publiek rondjes rond de geluidstoren te laten lopen maar ik had zo de indruk dat dit een van de standaard truukjes was uit de doos van een doorsnee Amerikaanse band. Alles leek ook heel routineus. Nee, geef mij dan maar liever NOFX ofzo.

Ojos de Brujo

Ojos de Brujo doet het niet slecht als achtergrondmuziek en daarmee is dan ook alles gezegd. Dit podiumplaatsje hadden ze beter aan een andere groep afgestaan die misschien wat interessantere muziek kon brengen (al dan niet wereldmuziek).

The Roots

Alternatieve rap die mijns inziens iets beter tot zijn recht zou komen op een kleiner podium. Nothing fancy really.

Moloko

Even begon ik voor de mentale gezondheid van Roisin Murphy te vrezen toen ze rozen begon op te eten maar uiteindelijk kwam het toch allemaal goed. Moloko bewees eens te meer hun uitstekende live-reputatie en Roisin bewees nog maar eens dat een vrouw sexy kan zijn hoe belachelijk ze ook gekleed mag zijn. Het wordt dringend tijd dat ik ze eens live aan het werk zie.

Beluisterd:
Nick Cave & the Bad Seeds - Let love in
Wilco - Yankee Hotel Foxtrot
New Fast Automatic Daffodils - Stockholm
Weezer - Buddy Holly (mp3)(video)