CR @ Dour Festival

Dour

La Plaine de la Machine à Feu is de plaats waar het Dour Festival dit jaar voor de 16e keer doorging. Dour ligt tussen Mons en Quievrain, een streek die voornamelijk gekend is door zijn mijnbouwverleden (de Borinage) en zijn "zwaarbewolkt, afwachten"-duivenweer. Speciaal voor mij echter pakten ze zaterdag uit met een subtropisch weertje. Van bij mijn aankomst tot een stuk in de nacht kon ik rustig in bloot bovenlijf rondlopen.

Het festival

Dour profileert zich als een alternatief festival en dat is niet enkel te merken aan de muziekkeuzes. In tegenstelling tot zijn Vlaamse tegenhangers gaat het er op Dour zeer tolerant en losjes aan toe. Plastic flessen zijn toegelaten op de wei. Van rugzakcontroles heb ik niets gemerkt. En ook al kwam ik toe op een rustig ogenblik, binnengeraken lijkt me veel sneller te gaan dan bijvoorbeeld op Werchter: je hebt een tent met allerlei verschillende loketten waar je je ticket inruilt voor een bandje, je hebt een tent waar ze je bandje dichtknijpen en uiteindelijk kan je gewoon de wei oplopen.
Democratisch heeft ook een heel andere mening in Wallonië dan in Vlaanderen. Voor 10 bonnetjes betaal je 8 Euro waarbij je 2 bonnetjes nodig hebt voor een gewone consumptie (een pintje, een 25cl flesje frisdrank of een 0,5l flesje water). De bonnetjes zijn trouwens zowel voor drinken als voor eten geldig...sit back and learn, Clear Channel.

De mensen

Dour telt meer freaks en hippies dan Werchter, Pukkelpop of Graspop maar laat dat je niet tegenhouden van te gaan. Voor de weinigen tegen wie ik het de laatste dagen nog niet verkondigd zou hebben ("de kinderen gaan naar Werchter, de babes gaan naar Dour"), het knapste vrouwvolk op een Belgische festivalweide vind je dus op Dour en bij het hete weer van afgelopen weekend zag het er nog zoveel beter uit...en ik heb het niet over 14-jarige "geile sloeries".

De podia
De meer dan 200 geboekte artiesten (waarvan slechts 5 annulaties) staan verspreid over 4 tenten en 2 gewone podia. De loopafstand tussen de verschillende podia is beperkt en echt veel opstoppingen waren er niet. De podia:
- Clubcircuit Marquee (CCM)
- Eclectic Dance Hall (EDH)
- The Magic Tent (TMT)
- Red Frequency Stage (RFS)
- The Last Arena (TLA)
- La Petite Maison Dans La Prairie (LPM)

De optredens
- Svinkels (TLA): een paar nummers van meegepikt terwijl ik de wei een beetje aan het verkennen was. Franse rap klinkt altijd net iets grappiger dan de Engelse variant, vooral live dan ("Fais de bruit!"). Rappen konden ze wel, dat bewezen ze toen ze hun eigen versie deden van "Gimme some more" van Busta Rhymes. -7-
- Bollock Brothers (EDH): de naam kwam me vaag bekend voor en uiteindelijk bleek ik (en ongetwijfeld iedereen) er een liedje van te kennen, namelijk "Harley David (Son of a Bitch)". Buiten een zwaarzwaarlijvige keyboardspeler, een gitarist die leek te zijn weggelopên uit een death metal band op jaren en een zanger die ondanks de hitte stand bleef houden in zijn geruit kostuum was er weinig speciaal aan. -6,5-
- Street Trash (TLA): iets teveel rap om nu-metal genoemd te worden, iets teveel onverstaanbaar Frans om te snappen waarover het allemaal ging. -6-
- Shai Hulud (EDH): New Yorkse hardcore-band. Optreden viel best mee, zij het vanop afstand want in de moshpit ging het er mij iets te gevaarlijk aan toe en dan heb ik het niet over cirkeltjes lopen en wat gepogo maar het zwaardere werk zoals windmills en spinkicks (voorbeeldjes). -7-
- To Rococo Rot (TMT): To Rococo Rot speelt niet de meest dansbare elektronica en dat is ongeveer het enige wat je hen kan verwijten. Knappe set van deze instrumentalisten. -8-
- Zu (CCM): ik dacht even wat jazzy muziek te gaan ontdekken tussen To Rococo Rot en Lali Puna door. Spijtig genoeg was het de meest dissonante en irritante jazz die ik ooit al gehoord heb met dan nog eens een stevige metal op de drums. Het "geen spek voor mijn bek"-argument was dan ook meer van toepassing. -4-
- Lali Puna (TMT): ik had ze al eens een prachtige set weten spelen in het voorprogramma van The Notwist en deze keer brachten ze het er niet slechter van af. Laat je niet om de tuin leiden door het rustig karakter op hun albums, live valt er meer dan genoeg te beleven. -8-
- Explosions in the Sky (TMT): EITS is live nog meer dan op plaat een zondvloed die je tegen de muur smakt. Wederom een sterk optreden en dat had ook de rest van het publiek in de gaten, het applaus leek maar niet te stoppen. -8,5-
- Karate (CCM): ik had de indruk dat Karate beter werd tijdens het optreden, misschien omdat ze naar het einde toe in mijn ogen bekendere nummers begonnen te spelen (Caffeine, Diazopam). Niettemin degelijk optreden van Geoff Farina en de zijnen. -7,5-
- Pinback (TMT): van bij de eerste tonen wist ik weer waarom Pinback een van mijn favoriete groepen is: melodieuze zang en sublieme pop. Het werd een blij weerzien met hun oudere nummers en ook de nieuwe nummers van hun uit te komen album wisten niet teleur te stellen. Het werd ze dan ook vergeven dat ze "June" niet speelden. -9-
- Aereogramme (CCM): het was even verschieten toen ik de reus zag in het midden van het podium maar de zanger bleek de iets tengerder persoon te zijn aan de rechterzijde. Aereogramme deed waar ze goed in zijn: het brengen van zoetgevooisde zang gevolgd door een stevige portie rockende noise. -7,5-
- Girls in Hawaii (RFS): ik ken ze nog maar sinds kort maar het was ondertussen al de derde keer dat ze op Dour mochten aantreden. Het verrassingseffect was er een beetje af aangezien ik ze nog op Werchter had gezien met dezelfde set en ook sommige Walen rond mij werkten mij danig op de zenuwen (behalve het meisje dat tegen mij stond aan te dansen, uiteraard) wat het geheel tot een iets mindere ervaring maakte. Rond mij viel daar echter heel weinig van te merken: eender welke kant ik opkeek, zag ik een bewegende, springende, zingende en roepende massa...the crowd went bananas. -7,5-
- Dani Siciliani (EDH): de enige referentie die ik van haar had was de Matthew Herbert Band en dat was voldoende voor mij om eens langs te gaan. Spijtig genoeg was wegens verschuivingen in het programma het optreden quasi gedaan toen ik in de tent toekwam. -7,5-
- Fifty Foot Combo (CCM): opzwepende instrumentale rock waarbij het publiek op vakkundige wijze bespeeld wordt. Ga ze bekijken wanneer je de kans krijgt want Fifty Foot Combo is ambiance verzekerd. -8-
- Hermanos Inglesos (EDH): een van de slechtere "2 Many DJs"-kloons. Ik heb welgeteld 1 goeie overgang gehoord en de rest van de tijd probeerde men tevergeefs de Dewaele broertjes na te apen. Misschien moeten ze zich toch tot trouwfeesten beperken. -4-
- 2 Many DJs (TLA): lang geleden dat ik ze nog aan het werk gezien had en het deed deugd dat ze meer draaiden dan enkel hun "klassiekers". Ik kan er niet aan doen maar ik heb mezelve een been uitgedanst. -7-
- Bytecon (CCM): Belgische beats, goed genoeg om mij nog wakker en op de been te houden. -6,5-
- Adam Sky (CCM): indien je je ooit hebt afgevraagd wat er geworden is van Adamski (remember "Killer" met Seal), de man heet dus voortaan Adam Sky en draait nog steeds plaatjes. Zijn eerste nummer van de set was een dance-versie van "Cosmic dancer" van T-Rex en dat volstond niet om mij nog veel langer aan de gang te houden. Juist daarna heb ik dan ook mijn spreekwoordelijke "schup" afgekuist. -6-

De laatste loodjes
Vermits de optredens op hun einde liepen om 5u 's morgens en de pendelbussen (maandagmorgen uitgezonderd) pas vanaf 9u30 reden werd het een lange en vermoeiende wandeling naar Saint-Ghislain station. Vooral na een uur werd het pijnlijk stappen toen zich een blein ter grootte van 2 Euro op mijn hiel vormde. Na 2 uur non-stop stappen bereikte ik het station waarna ik een uur stil mocht zitten op de trein, een tiental meters mocht afleggen om over te stappen, nog eens een half uur op de trein zitten en tenslotte een kwartier stappen om via de bakker thuis aan te komen. Bij deze laat ik weten af te zien van eender welke deelname aan de beruchte dodentocht...I already had my share of pain.


Beluisterd:
Patti Smith - Horses
David Bowie - Lodger
Mirah - Cold, cold water (L)(mp3)
Warren G & Nate Dogg - Regulate (L)