Drumroll!

Gisterenavond ben ik om half 9 doodmoe, suf van de hitte en nogal teleurgesteld in mijn bed gekropen. Hoe meer ik terugkeek op de gebeurtenissen van de dag, hoe meer ik me bekocht voelde.

Ik kan iedereen echter geruststellen: mission accomplished, zij het op de minst flatterende manier. De jury vond dat mijn thesis te weinig diepgang bevatte en een te beschrijvend karakter had. Omdat ze mij echter niet wouden tegenhouden, hebben ze besloten mij net de helft te geven. Dat dit niet meteen een resultaat is waarvan een mens gaat dartelen en zeker niet na een mondelinge verdediging die in mijn ogen bevredigend was verlopen, moge duidelijk zijn. Het is een beetje alsof je aan het oorlogsfront oog in oog komt te staan met je vijand waarop die vervolgens meedeelt dat ie je wel sympathiek genoeg vindt om enkel de benen van onder je lijf te schieten zodat je toch nog levend thuisgeraakt. Anyway, that was pride messin' with my mind.

De voorbije nacht bood meer slaap en meer geruststellende gedachten dan de voorbije weken. Vandaag gaat het dus al stukken beter. Vandaag is een nieuwe dag, een nieuw begin, de start van een nieuw hoofdstuk in mijn leven *insert pathos*. Tot u spreekt voortaan een trots handelsingenieur. Op naar de arbeidsmarkt!

Beluisterd:
Wire - 154
Calexico - Service & repair (L)(mp3)