donderdag, november 11, 2004

A small step for rock journalism

Jawel, nadat vorige week de eerste reviewcd's binnendruppelden via de post was het echte werk pas voor gisteren: mijn eerste echte interview. Gelukkig kreeg ik niet onmiddellijk een platinum selling miljonair voor de kiezen, wel de sympathieke bassist Martin Pellard van The Dears.

Iedereen zal zich waarschijnlijk nog wel het Man Bijt Hond item herinneren (of op zijn minst de In De Gloria parodie) waar 2 personen die elkaar niet kennen voor een uur aan een tafel worden gezet. Wel, vervang de blauwe kamer door een rustig Brussels café en vervang de wekker door de verantwoordelijke van BANG! en dan weet je ongeveer hoe het er aan toegaat. De 40 minuten vlogen voorbij en nog voor ik het wist, stond Jasper daar met de vraag het gesprek af te ronden.

Het gesprek is zo vlot verlopen dat ik in al mijn enthousiasme ongeveer niets heb opgeschreven. Niet dat het zo een ramp was aangezien ik me eigenlijk alles nog wel wist te herinneren maar niettemin zal ik daar in de toekomst wat meer op mogen letten. Misschien moet ik maar eens uitkijken naar een dictafoontje. In de tussentijd probeer ik te polsen of ik geen interview kan versieren met Interpol of Nick Cave.

Mijn interview is hier te lezen.

*mod* Review "No cities left" nu ook online.

Gezien:
#6 - Schindler's List

Beluisterd:
CocoRosie - La maison de mon reve
Slipknot - Vol.3: the subliminal verses

Icehouse - Hey little girl [L]
Badly Drawn Boy - Disillusion [L]