Dinsdagavond

Er komt een tijd dat je het veel te warm krijgt. Dat je het moe bent platgedrukt te worden als er iemand probeert te passeren. Dat je het beu wordt op te letten voor dat kleine parapluutje dat je elk ogenblik een oog kan uitsteken. Dat je de prachtige kledij van sommige carnavalisten gaat haten enkel en alleen omdat die zoveel plaats inneemt. Dat je buik om eten vraagt ook al heb je geen honger. Dat het bier nog even koel is maar toch minder fris smaakt. Dat je gek wordt van die pruik op je hoofd en dat haar dat continu in je mond hangt. Dat je huid je duidelijk maakt dat die niet gemaakt is om 3 dagen lang make-up te verdragen. Dat je benen zo moe zijn dat je ze niet naar een plaats willen dragen waar je kan zitten. Dat je hoest aan sterkte wint. Dat je stem protesteert dat het niet langer tegen het geluid opkan. Dat je eigenlijk gewoon in je bed wil kruipen.

En dan ga je naar huis.