Slechte tijden...

Als maandagmorgen (zie vorige post) best fuckin drive ever was, dan kwam de rit van deze middag wel dicht in de buurt van worst fuckin drive ever.

Deze middag mocht ik me om professionele redenen op de baan begeven met een Saab (9.5 als ik me niet vergis)... which was nice. Alles verliep vlotjes, totdat ik in Aartselaar plots in de richting van de Antwerpse Ring gedwongen werd, de verkeerde kant van de Antwerpse Ring mocht u eraan twijfelen. Iets wat ik niet geheel leuk vond aangezien de benzinestand al in het rood stond (geen idee of dat onderdeel uitmaakt van onze company policy maar da's al de tweede keer op een week tijd).

Wie zich niet zo frequent op de Antwerpse Ring begeeft, wil ik even inlichten dat alle afritten afgesloten zijn voor x aantal kilometers. De enige manier om de neus en het voertuig in de juiste richting te krijgen, is door helemaal om te rijden via de Liefkenshoektunnel. Na 5 Euro uit de pocket te halen, konden ik en mijn beheerste zelve rustig verder bedrijfswaarts keren... of dat was althans de bedoeling.

Maar voor ik het goed en wel besefte (hoera voor wegomleggingen en slechte signalisatie in havengebieden), was ik weer op weg naar de Liefkenshoektunnel. Zij het deze keer richting Breda/Rotterdam. In een file van vrachtwagens. Met nog steeds dat sympathiek oplichtend benzinepompsymbooltje op de console. Zeg maar dag tegen je cool en zelfbeheersing dan.

Nadat de file en mijn hersenen terug in beweging kwamen, wist ik iets later gelukkig nog een afslag te vinden in de juiste richting. Ik raakte zelfs lichtjes optimistisch gestemd toen een herkenbare E34 op een verkeersbord verscheen... ook al reed ik die in al mijn enthousiasme de verkeerde kant op.

Ben ik uiteindelijk terug op mijn werk geraakt?
Jawel.
Ben ik zonder benzine gevallen?
Net niet.
Is daarmee de kous af?
Ik mag het hopen. Ik ken immers een manager die niet zo vrolijk gestemd zal zijn wanneer zijn bedrijfswagen plots zonder benzine valt.