zondag, mei 29, 2005

Ego Radio 12

Tracklist:
1. The Postal Service - The district sleeps alone tonight
2. The Secret Machines - Light's on
3. The Frames - Underglass
4. The Dismemberment Plan - Girl o'clock
5. The Plot to Blow Up the Eiffel Tower - One stab deserves another
6. The pAper chAse - I'm gonna spend the rest of my life lying
7. The Faint - Worked up so sexual
8. The Stills - Still in love song
9. The Arcade Fire - Neighborhood #3 (Power out)
10. The Sleepy Jackson - Rain falls for wind
11. The Good Life - Album of the year
12. The Shins - New slang
13. The Dresden Dolls - Coin-operated boy

Totale speelduur: 51'50"

Hier te beluisteren.

Druk druk druk

Ongelooflijk hoe snel een week (inclusief weekend) voorbij vliegt wanneer er enkele avondactiviteiten op het programma staan: kwissen, badminton, terrasjesavond, bbq. Tussendoor heb ik eindelijk de tijd gevonden om het concert van vorige week te reviewen. En met enige vertraging komt er zelfs een nieuwe Ego Radio aan.

Ook al is het momenteel een prachtweertje, mocht u vanavond plaats nemen voor of achter uw televisietoestel, weet dan dat er sinds vorige week een nieuw seizoen van Top Gear draait op de BBC. *insert Ace of Spades tune*

dinsdag, mei 24, 2005

Die zondag in de AB (1)

Mono
These Arms Are Snakes
Galatasaray



Met Jef Pober zijn tips in het achterhoofd trok ik afgelopen zondag naar de Ancienne Belgique, vastberaden enkele mooie fotootjes te schieten.

Galatasaray mocht openen en was dus het ideale slachtoffer voor mijn nieuw vergaarde kennis. Al snel bleek echter dat ik best nog eens mijn Duitstalige handleiding onder de loep neem, want enkel het trekken van spots leek te lukken. Plan B dan maar en met wat gepruts aan een van de voorgeprogrammeerde settings ging het al iets vlotter.

1 2

Tweede act was These Arms Are Snakes, dé uitdaging voor fotograaf groot en klein. De keren dat de zanger bleef stilstaan, zat ie meestal met zijn gezicht vlakbij het mijne. Zo vlakbij dat belichting een serieus probleem was en dan heb ik het nog niet over de "mot op uw bakkes"-issue die mogelijk kan rijzen bij een artiest die zijn microfoon voornamelijk gebruikt om mee rond te slingeren, om op te eten of om zich fanatiek te wurgen met het snoer.

1 2 3 4 5 6 7

Het was overigens de tweede keer op rij dat een zanger zomaar even voor mijn neus beslist het publiek in te stappen/tuimelen. Dat belooft voor de broertjes Gallagher.

Headliner Mono ging niet alleen mijn muzikaal maar ook fototechnisch hoogtepunt worden, ware het niet dat mijn batterijen zich wat slapjes begonnen te voelen.

1 2

Hoe het er muzikaal aan toeging, hoop ik morgen mee te kunnen geven.

Het wordt een mooie zomer

Voor het eerst sinds jaren zullen augustus en september ten mijner huize niet meer in het teken staan van een tweede zit. Dubbel feest is dat, want dat laat me eindelijk nog eens toe de Pukkelpop-weide nog eens op te gaan zoeken (en dat is ondertussen toch ook al weer van 1997 geleden). Afgaande op de eerste en tweede reeks namen zal het alvast een zeer mooi weerzien worden:

Donderdag 18 augustus

The Prodigy, Basement Jaxx, Franz Ferdinand, Röyksopp, Roisin Murphy, The Hives, The Roots, Sophia, Derrick May, No Use For A Name, Social Distortion, Superdiscount 2 (live), Kaiser Chiefs, Michael Mayer, The Polyphonic Spree, Tom Vek, Adam Green, Ladytron, Mouse On Mars, Blood Brothers, The Departure, Skitsoy, The Glimmers, Jori Hulkkonen, Bugz In The Attic, Four Tet, Fennesz, Nid & Sancy, Saybia, 22-20s, The Blue Van, Amplifier, Engineers, Moneybrother, WhoMadeWho, Hulk, Styrofoam, The Magic Number, Matthew Herbert vs Dani Siciliano, Whignomy Brothers.

Vrijdag 19 augustus

Pixies, Marilyn Manson, Good Charlotte, Nightwish, Stereo Mc's, Goldfrapp, Zornik, Apocalyptica, Bad Religion, Fischerspooner, Timo Maas, Darren Emerson, The Futureheads, The Posies, Jimmy Chamberlin Complex, The Dwarves, Nine Black Alps, Maxïmo Park, South San Gabriel, Ivan Smagghe, Kano, VHS Or Beta, Goldie Lookin' Chain, Emiliana Torrini, Do Me Bad Things, Amp Fiddler, The National, Death From Above 1979, Little Barrie, Peter Pan Speedrock, The Go! Team, The Mitchell Brothers, Mocky, The Robocop Kraus, Zinc & Jenna G, Dead Fly Buchowski.

Zaterdag 20 augustus

Nick Cave & The Bad Seeds, Korn, Ozark Henry, Dropkick Murphys, Heather Nova, LCD Soundsystem, Bonnie "Prince" Billy, Danko Jones, Low, Carl Craig, Tiga, T. Raumschmiere, Heideroosjes, Juliette & The Licks, Hot Hot Heat, MxPx, The Dresden Dolls, The Raveonettes, Vitalic, Fall Out Boy, The Hacker, Miss Kittin, !!!, Towers Of London, Sons And Daughters, Whitey, Ewan Pearson, Arsenal, Riton, The Rakes, Infadels, Gliss, Colder, Patrick Wolf, Home Video, Jan Van Biesen, A, London Elektricity, Murdock, Yourcodenameis:milo, Freeform Five (live).

(Even snel wat persoonlijke essentials aangeduid.)

zondag, mei 22, 2005

Mono @ AB

Het Kortrijkse elftal Galatasaray mocht de avond aftrappen. De vroeg opgekomen menigte zag een collectief van drums, gitaren, blazers en elektronica de ene na de andere song opbouwen. Wat ooit begon als een onschuldige jamsessie is nu een strak spelende groep geworden, die nog steeds ruimte laat voor vrijheid en experiment zonder in slordigheid of nonchalance te vervallen. Aangezien hun optreden gold als onderdeel van hun promo-tour voor hun tweede album "Boxing camp for blues oriented snack heads" werd er gretig geput uit de nieuwe songs. Het dient gezegd dat die songs, ondanks hun somtijds grillig karakter, vlot in het oor gingen liggen. Ayco Duyster die haar stem leende voor "Rock star" was begrijpelijkerwijs niet aanwezig wegens professionele verplichtingen maar dat mocht de pret niet drukken. Als outro werd nog snel een wall of sound opgericht die vervolgens steen voor steen werd neergehaald. U hoeft ons te geloven noch te gehoorzamen maar Galatasaray is een groep om in de gaten te houden.

Als er een gedachte was die overheerste tijdens het optreden van These Arms Are Snakes, dan was het wel "Waarom?". Waarom stond deze groep geprogrammeerd? Waarom wou de zanger zich per se verhangen met zijn microfoonsnoer? Waarom vond ie het nodig die microfoon steeds in zijn mond te stoppen? De mededeling "We're gonna play two more hideous songs" deed de waarheid echt geen onrecht aan. These Arms Are Snakes bracht veel pose, veel lawaai en weinig meerwaarde.

Sluitstuk en headliner van de avond was het Japanse Mono. Net als Mogwai en Explosions in the Sky is Mono een band die in stilte songs opbouwt om ze uiteindelijk in volle hevigheid en/of noise te laten openbloeien. Dat zo'n aanpak effectief werkt, werd dus al meermaals bewezen, maar dit moge niets afdoen aan het optreden van Mono. Gehuld in weinig licht en een volledige zwijgzaamheid wist de groep respect af te dwingen van het publiek. Slotnoten kregen de tijd uit te sterven en werden niet onderbroken door applaus of gefluit. Voor eens kon een groep volledig gebruik maken van de stilte waardoor het optreden een magisch karakter kreeg. Spijtig genoeg zat het er na een uur ongeveer op en kwamen er geen bisnummers meer aan te pas. Och ja, een mens dient over iets te klagen.

Labels: ,

vrijdag, mei 20, 2005

Krantenkop van de week

Invoering democratie vraagt tijd volgens Bush
Niet zomaar De Standaard.

Ik las deze week trouwens ook iets over een fake festival waarbij de organisator met de centen is gaan lopen. Frans Bauer zou een van de headliners geweest zijn volgens de (virtuele) affiche. Het geeft een sterk gevoel van rechtvaardigheid te weten dat mensen met slechte muzieksmaak zo af en toe moeten boeten.

Spella Artois

Attentie! Attentie!

Naar goede jaarlijkse gewoonte is er het Stella Artois festivalgame en naar even goeie gewoonte doe ik mee. Zoals het een echte alcoholicus betaamt, ben ik uit op pinten...veel pinten. Het kwisgedeelte stelt niet zo bijster veel voor maar niemand die daar om maalt als er gratis festivaltickets te winnen zijn. Allesbepalende factor blijft dus de schiftingsvraag waarbij evenveel natte-vingerwerk komt kijken als die keer dat Jeff Buckley op empirische wijze de temperatuur van de Mississippi opnam.

Ik ben niet de persoon om andere personen lastig te vallen met vanalles en nog wat, daarom ook deze vrijblijvende oproep: wil je deelnemen aan het festivalspel en ben je nog niet ingeschreven, laat dan je e-mailadres achter in de comments of stuur een mailtje. Dit laat me toe extra bijstand te vragen aan Dame Fortuna. Festivaltickets die me in de schoot geworpen worden, zullen zo fair mogelijk verdeeld worden onder de onbaatzuchtigen.

Na het Suikerrock-ticket van enkele jaren terug, hoop ik deze maal niets minder dan de hoofdvogel af te schieten: een jaar gratis naar de AB (oftewel 48 x 2 concertcheques voor in totaal 1920 Euro, zoals mensen die steeds de kleine lettertjes lezen terecht zullen opmerken). Jaja, we zijn ambitieus!

Ego Radio 11

Om mezelf wat tijd te kopen, is hier al een eerste compilatie met A- en B-namen uit het indiewereldje. En omdat het vandaag vrijdag is, kunnen jullie de songs legaal en gratis downloaden. Crazyness!

Tracklist:
1. Death From Above 1979 - Romantic rights
2. McLusky - To hell with good intentions
3. And You Will Know Us By the Trail of Dead - Relative ways
4. Bloc Party - Banquet
5. Hot Hot Heat - Goodnight goodnight
6. Bad Astronaut - The passenger
7. The Decemberists - Here I dreamt I was an architect
8. Cat Power - Nude as the news
9. Badly Drawn Boy - Something to talk about
10. Bright Eyes - Going for the gold
11. Devendra Banhart - The body breaks
12. CocoRosie - Good Friday
13. The Frames - Dream awake

Totale tijdsduur: 47'49"

Hier te beluisteren.

dinsdag, mei 17, 2005

Pinkpop 2005

Laat ik het maar meteen zeggen, de afwezigen hadden dit keer groot gelijk.

Apocalyptica - Beef - Beth Hart - Bloc Party - Cake - De Heideroosjes - Direct - Faithless - Golden Earring - Kaiser Chiefs - Kane - Molotov - Moneybrother - Novastar - Presidents of the USA - Sick of It All - The Frames - The Prodigy - Thirteen Senses - Triggerfinger - Wir Sind Helden - Within Temptation

...zijn diegenen waarvan ik een stukje mee wist te pikken op Nederland 3. Veel viel er echter niet van te onthouden. Zelfs Bloc Party slaagde erin een zeer makke set af te leveren (ook al viel er enigzins vermoeidheid in te roepen als excuus).

Enkel The Frames die me recent verrasten met hun "Burn the maps", haalden een degelijk niveau, maar na 2 nummers was het spijtig genoeg weer tijd voor iets anders. Waarom de groep her en der vergeleken wordt met U2 is me trouwens nog steeds een raadsel. Ja, ze komen uit Ierland. So what?

Hoewel het niet echt mijn ding is, wil ik ook nog Beth Hart vermelden, voor wie Joss Stone nogal seuterig vindt klinken en/of een van die mensen is die beseft dat Anouk nooit de muziek zal maken die haar stem verdient.

maandag, mei 16, 2005

Zondag de vijftiende (2)

Great minds think alike, en soms doen ze ook dezelfde concerten aan. De verzamelde blogwereld (zie onder andere Smintjes en Jef Pober) is het er unaniem over eens dat The Arcade Fire gisteren zwaar de moeite was. Als lid van het amateuristische rockjournaille heb ik mij ook aan een iets objectiever versie van de feiten gewaagd, die hier te lezen valt.

Om de gekte af te sluiten, wil ik nog volgende link meegeven: Plates Animation. Momenteel hebt u er weinig aan want de videoclip van "Neighborhood #3 (Power out)" is tijdelijk onbeschikbaar maar hopelijk komt daar in de nabije toekomst verandering in. De clip weet de geest en inhoud van de song immers perfect te vatten.

Koningskinderen

BRUSSEL - Koning Albert II was eind jaren zestig van plan om te scheiden van koningin Paola. Dat heeft Delphine Boël, de buitenechtelijke dochter van onze koning, zondagavond gezegd op de Franstalige zender France 3, zo meldt VTM vanmiddag.

Bron: De Standaard

Volgens mij heeft er binnenkort iemand een nieuwe tentoonstelling lopen...

Zondag de vijftiende

Er zijn weinig zondagen waarop ik zoveel verwachting koesterde als op die van gisteren. Voor hun allereerste optreden in België mocht The Arcade Fire aantreden in een uitverkocht Koninklijk Circus. Het optreden was alles wat ik verwachtte en meer.

Van de eerste tonen van "Neighborhood #2 (Laika)" tot de laatste tonen van "In the backseat" waarbij de band door de zaal naar buiten marcheerde, hing er een spanning in de lucht die voor heel wat vuurwerk zorgde. Meeslepend, energiek,... het optreden had ongeveer alles in zich om onvergetelijk te zijn. En dan heb ik het nog niet over Win Butler die ongeveer op mij landde en de korte babbel achteraf, inclusief handtekening van Regine en Win. Fan-fucking-tastic!

Welcome to the crappy photo section:



zondag, mei 15, 2005

The Arcade Fire @ Botanique

Het is het voorbije half jaar allemaal zeer snel gegaan voor het Canadese The Arcade Fire. Zelfs zonder noemenswaardige promotie of airplay was hun eerste Belgische concert in een mum van tijd uitverkocht en werd uitgeweken naar het Koninklijke Circus om beter te voldoen aan de vraag naar kaarten. De verwachtingen lagen dan ook zeer hoog.

Owen Pallett, interim-groepslid van The Arcade Fire, mocht de spits afbijten met zijn soloproject Final Fantasy. Hij leek nogal onwennig en zenuwachtig op het podium te staan in zijn eentje, maar daar kwam gelukkig verbetering naarmate zijn set vorderde. Gewapend met viool, sampler en enkele vlotte bindteksten wist ie het publiek voor zich te winnen.

Was voorprogramma Final Fantasy het spreekwoordelijke terugtrekken van de zee, waarbij het publiek na het aanvankelijke nieuwsgierige afwachten steeds verder meeging in de muziek, dan legde The Arcade Fire het Koninklijk Circus tsunamigewijs plat.

Van bij de eerste noten van "Laika" hing een spanning in de lucht tussen groep en publiek die later nog verschillende keren tot ontlading zou komen. De mannen van het slagwerk namen hun definitie van slagwerk nogal ruim en sloegen op alles wat los- of vasthing. De strijkers werden dan ook veiligheidshalve aan de andere kant van het podium opgesteld.

Naast hun album "Funeral" werden er ook 2 songs uit hun EP "Us Kids Know" geput. Deze keer kwam er geen Talking Heads-cover aan te pas maar in de plaats kregen we "Cars & telephones", een demo die ooit in een ver verleden werd opgenomen en naderhand zijn weg naar het internet vond.

Wat de groep live inboette aan finesse, werd ruimschoots goedgemaakt aan energie en bezetenheid. Win Butler wist zich zelfs onbevreesd in het publiek te gooien. Datzelfde publiek genoot zichtbaar en de bom barstte een eerste maal bij "Tunnels", kort nadien opgevolgd door het vuurwerk van "Power out" en "Rebellion (Lies)".

Stembanden noch trommelvliezen werden gespaard tijdens bisnummer "Wake up". Tot slot mocht Regine de show stelen met haar eigenste moment suprème, "In the backseat", waarbij het publiek op ongeziene wijze de adem inhield. Uiteindelijk trok de groep de zaal in en verliet het circus als onbetwistbare overwinnaars.

Wij willen u niets verwijten indien u er deze keer niet bij was, maar indien u ze niet aan het werk gaat zien op Pukkelpop krijgt u het zwaar met ons aan de stok.

Setlist:


* Neighborhood #2 (Laika)
* No cars go
* Haiti
* Neighborhood #4 (7 Kettles)
* Cars & telephones
* I'm sleeping in a submarine
* Crown of love
* Neighborhood #1 (Tunnels)
* Une année sans lumière
* Neighborhood #3 (Power out)
* Rebellion (Lies)

* Wake up
* In the backseat

Labels: ,

zaterdag, mei 14, 2005

Zaterdag de veertiende

Het is fascinerend om te zien hoe in onze hedendaagse (moderne?) maatschappij nog zoveel elementen terug te vinden zijn uit vroeger tijden. Neem nu bijvoorbeeld de hele waaier aan bijgelovigheden die nog steeds en masse onder de massa voorkomen: zwarte katten, spiegels, ladders, geluksvoorwerpen en dan begin ik zelfs nog niet over de onnozele en tijdrovende rituelen die sporters er doorgaans op nahouden.

Als er iets is wat onlosmakelijk verbonden is met onheil en rampspoed dan is het wel vrijdag de dertiende. Het is nogal lachwekkend (althans, dat is een manier om er naar te kijken) om te zien welke invloed een simpel priemgetal heeft op onze "beschaafde" wereld. Dat gaat van schaars bevolkte vliegtuigen tot ontbrekende huisnummers/kamernummers, verdiepingen en andere genummerde locaties. Er hangt zelfs een economisch kostplaatsje aan vast. Volgens een Amerikaans onderzoek zou een vrijdag de dertiende zo'n 800 à 900 miljoen dollar minder opbrengen. Da's best wel een stevig bedrag, me dunkt.

Zelf ben ik echter niet triskadekafoob of paraskavedekatriafoob (ik vertaal maar wat), ook al heb ik ooit mijn wenkbrauw opengehaald op een vrijdag de dertiende. Ongeluk schuilt immers altijd in een klein hoekje en hoekjes kennen niets van datums, enkel van graden. Geluk daarentegen schuilt meestal in een bocht, of daar is dit filmpje een mooi bewijs van.

Met dank aan backdraft voor het filmpje.

vrijdag, mei 13, 2005

Ego Radio 10

Omdat een mens zich niet zomaar op 1-2-3 door enkele gigabytes gratis (én legale) mp3s werkt, Drokz, zullen jullie het de komende weken nog met de meer gevestigde namen moeten doen.

Dertien songs op een vrijdag de dertiende, dat vraagt er gewoon om om zwaar fout te gaan. Maar laat ik het fout gaan ietwat beperken en u enkel wat favoriete eighties songs aan te doen.

Tracklist;
1. Anne Clark - Our darkness
2. Bow Wow Wow - Do you wanna hold me?
3. Peter Schilling - Major Tom
4. A Flock of Seagulls - Wishing (If I had a photograph of you)
5. O.M.D. - Electricity
6. The Shirts - Laugh and walk away
7. The Firm - Star Trekkin'
8. Rheingold - Dreiklangsdimensionen
9. Prince - When doves cry
10. Killing Joke - Love like blood
11. Billy Idol - Rebel yell
12. Martha & the Muffins - Echo beach
13. Eurythmics - Here comes the rain again

Totale speelduur: 60'39"

Hier te beluisteren.

dinsdag, mei 10, 2005

Hey man, now you're really living

Videoclip (25.3 MB)
Streaming: Hi | Med | Low

Wat mij betreft reeds de single van het jaar. Spijtig genoeg heb ik het album nog niet zoveel kunnen beluisteren maar elke beluistering biedt zoveel meer voldoening.



Recentste excuses voor het gebrek aan updates: verjaardagsfeestjes, vrijgezellenfeestjes en trouwfeestjes...kortweg alles waarbij je pas ophoudt met drinken wanneer de zon opgaat.

Recentste ergernissen: "officiële" instanties die van elke halve feestdag profiteren om een halve week te sluiten.

Recentste "wat ik al lang nodig had"-aankoop: mijn eigen badmintonracket, perfectly adjusted to my lean mean smashing machine. Be afraid, be very afraid!

Recentste "ziedetwel": zoals maandag aan enkelen meegedeeld was mijn kwispagina up-to-date. Er valt me weinig te verwijten wanneer sommige mensen nog op het verkeerde adres gaan kijken.


Gezien:
Pirates of the Caribbean: the Curse of the Black Pearl (#227)

vrijdag, mei 06, 2005

Ego Radio 9

Gisteren was het voor de verandering nog eens de Album Top 100 op Stubru. Met de jaren ben ik minder om minder interesse gaan vertonen in zulke lijstjes aangezien er mijns inziens altijd op de verkeerde songs/albums gefocust wordt. Het is namelijk leuker om te zien wat er net niet in de top 20 of top 100 staat. Dat zijn immers de zones die sterk tijdsgebonden zijn. Als iedereen zijn lijstje een dag later zou opstellen, zou die lijst er immers volledig anders uitzien.

Ik moet echter zeggen dat dat er mij niet van weerhoudt om lijstjes op te stellen. Omdat "beste album" net iets te breed uitvalt als categorie om een redelijk consistente en beknopte lijst op te stellen, heb ik mezelf wat beperkingen opgelegd.

Die zien er als volgt uit:
1. Enkel debuutalbums komen in aanmerking
2. De artiesten moeten bekend zijn in de mainstream.

Mainstream valt natuurlijk op vele mogelijke manieren te interpreteren en gemakkelijkheidshalve gaan we er dan maar vanuit dat mijn persoonlijke interpretatie als enige en absolute geldt. Het heet hier niets voor niets Ego Radio.

Tracklist:
1. Supergrass - I Should Coco - Alright
2. Björk - Debut - Venus as a boy
3. Air - Moon Safari - All I need
4. The Doors - The Doors - Light my fire
5. Oasis - Definitely Maybe - Live forever
6. Interpol - Turn on the Bright Lights - Obstacle 1
7. Patti Smith - Horses - Gloria
8. The Clash - The Clash - Janie Jones
9. Metallica - Kill 'Em All - The four horsemen
10. dEUS - Worst Case Scenario - Suds & soda
11. Pixies - Surfer Rosa - Gigantic
12. The Velvet Underground & Nico - The Velvet Underground & Nico - Heroin
13. Led Zeppelin - Led Zeppelin (I) - Babe I'm gonna leave you

Totale speelduur: 66'24"

Hier te beluisteren.

dinsdag, mei 03, 2005

Don't panic

The Hitchhiker's Guide to the Galaxy is alom tegenwoordig dezer dagen. Er is niet enkel de film die sinds afgelopen weekend in de zalen speelt. Ook de tv-reeks uit de jaren '80 (met re-runs in de nineties) wordt opnieuw door de BBC vanonder het stof gehaald. De eerste aflevering gaat vanavond de lucht in om 00u20 op BBC2. Tijd dus om de spoelen van je videorecorder nog eens warm te draaien.



42!

*minor comedy update*
Vanavond op Canvas (23u40) de allereerste aflevering van Swiss Toni, spinoff van het bekende "...is pretty much like making love to a beautiful woman"-karakter uit The Fast Show

Stoppen voor rood

Aan wie de niet geheel oncontroversiële clip onopgemerkt voorbij is gegaan, naar jaarlijkse gewoonte is er weer de 14-daagse van het Rode Kruis. Overal ten lande is het weer snelheid matigen aan verkeerslichten aangezien deze vrijwilligers zich niet zomaar laten afschrikken door het razende verkeer op gewestwegen. Gelukkig opereren ze steeds in groep waardoor het bij een ongeval niet lang wachten is op eerste hulp.

Er is niets verkeerd met vrijwilligerswerk of fondsen verwerven met steunacties, maar kan dat zomaar op de openbare weg vraag ik me dan af. Wat met de jaarkalenders van de postbodes, het nieuwjaarsgeld van de mannen van de vuilniskar, de bloempotten van de scouts, de taartenslag van de plaatselijke voetbalploeg, de wafels en koekjes van de carnavalsvereniging, de Wachttoren van de Jehova's? Mogen die dan ook zomaar post vatten tussen het verkeer en hun goederen of diensten aanbieden?

Bovendien heb ik het niet zo voor stickers. Zijn er eigenlijk mensen buiten de doorsnee VTM-kijker of studenten met een 15-jaar oud wrak op wielen die stickers plakken? De stickers liggen bij ons dan ook aan de voorruit, als ware het een parkeerticket dat ons wat rust koopt aan elk verkeerslicht. Misschien moet ik de volgende keer dat ze 400ml van mijn first class blood aftappen toch maar eens een bonnetje vragen.