The Internet Classics (1)

All Your Base Are Belong To Us



Wikipedia over All Your Base

Coldplay @ Sportpaleis

Er is niets zo lastig voor onze evenwichtsorgaantjes als rond de pot draaien. Bijgevolg gooien we het maar meteen in de groep: Coldplay heeft een uitstekend concert neergepoot in het Sportpaleis en gaat voortaan terecht door het leven als Grote Groep.

Alison Goldfrapp en de haren mochten een uitverkocht Sportpaleis opwarmen met hun door drums en synths gedreven elektropop. Ondanks hits zoals "Utopia", "Train" en "Strict machine" bleek de zaal echter te groot voor de groep om het vuur in de pan te krijgen. Ook op geluidstechnisch vlak zat het een en ander verkeerd, vooral met de bastonen leek men heel wat af te prutsen. Lag het trouwens aan ons of konden vooral de nieuwe nummers van Goldfrapps recentste "Supernature" niet boeien?

Met Goldfrapp achter de rug was het aftellen tot Coldplay begon. Terwijl hun materiaal werd opgesteld, zagen we een van de roadies nog de afstanden nameten van de kruk- en microfoonhoogte, een teken dat men niets aan het toeval wou overlaten.

Met alle lichten uit en een rapnummer over sociaal bewustzijn door de boxen schallend, werd ons geduld op de proef gesteld en de spanning aardig de hoogte ingedreven. Er volgde dan ook meteen een stevige ontlading toen de groep het podium opkwam, scherp afstekend tegen een felwitte lichtmuur waarop een klok aftelde.

"Square one" zet onmiddellijk de toon met zijn rollende gitaren en een Chris Martin die er duidelijk zin in heeft. De groep gaat onmiddellijk door op het elan met het lekker hamerende "Politik". Tijdens "Yellow" komen grote gele ballonnen uit de nok van de zaal naar beneden gevallen, entertainment voor de massa, hoewel we zonder minstens even hard van het nummer zouden genoten hebben.

De mannen van Coldplay steken hun U2-ambities niet onder stoelen of banken, maar lijken een fijn evenwicht gevonden te hebben tussen rocksterallures en hun bescheiden zelve. De lichtmuur en visuals zijn zonder meer knap, zonder over the top te gaan. Bigger than life is niet aan Coldplay besteed, het blijven eenvoudige jongens. Dat bewijzen ze ook naar het einde van hun set toe.

Na een massaal meegelipt en meegewiegd "The scientist" gaat de groep in kampvuur-modus. De vier groepsleden kruipen vooraan op het podium dicht bij elkaar en trappen wat lol, vooraleer aan een prachtig ingetogen versie te beginnen van "Til Kingdome come", gevolgd door een door ons minder gesmaakte versie van "Ring of Fire". Niettemin weten we elke inspanning te appreciëren die het volk wat Johnny Cash wil bijbrengen. Als slot van dit sobere intermezzo volgt nog het oude "Don't panic".

"Clocks" brengt datgene wat we in de loop der tijden zijn gaan associëren met een Coldplay-optreden: Chris Martin schokkend heen en weer wippend voor zijn pianootje in een zee van groene stroboscopische lichteffecten. Met "Talk" zit het einde van de reguliere speeltijd erop.

De bisronde blijkt gereserveerd te zijn voor nog enkele rustige songs. "Swallowed in the sea" is een aangenaam nummer, maar verdwijnt niettemin in het niets bij een publieksfavoriet als "In my place". Als rasecht stadionnummer vormt "Fix you" de terechte afsluiter voor een uitstekend concert.

Als we iets geleerd hebben van dit concert, dan is het wel dat de groep er staat, van de eerste tot de laatste song. Vergelijken met andere groepen is voortaan niet meer nodig, want Coldplay behoort zonder twijfel zelf tot de top.


Setlist:

* Square one
* Politik
* Yellow
* Speed of sound
* X&Y
* God put a smile upon your face
* How you see the world
* White shadows
* The scientist
* Til Kingdom come
* Ring of fire
* Don't panic
* Clocks
* Talk

* Swallowed in the sea
* In my place
* Fix you

Sufjan Stevens @ AB Box, Brussel

Een blik werpend op de klok en wetend dat de wekker op 6 staat, denk ik niet dat ik aan Jef Pobers advies gevolg zal kunnen geven om in blokken van 90 minuten te slapen. De eerstkomende dagen zal u het met "adembenemend" moeten stellen. Meer zorgvuldig gekozen woorden zullen online geplaatst worden van zodra ik er tijd voor heb.



Setlist: 50 States // The tallest man, the broadest shoulders // Prairie fire that wanders about // Jacksonville // Decatur // Casimir Pulaski Day // John Wayne Gacy Jr. // Chicago // The predatory wasp of the Palisades is out to get us // The one I love (R.E.M. cover) // A good man is hard to find // For the widows in Paradise, for the fatherless in Ypsilante // All the trees of the field will clap their hands // Seven Swans // *bis* // The man of Metropolis steals our hearts

Sufjan Stevens @ AB

Helemaal alleen stapte Shara Worden, zangeresje van My Brightest Diamond, het podium op. Hoewel ze zelf verklaarde nerveus te zijn, bleek ze zich duidelijk goed genoeg in haar vel te voelen om zwoel en krols onder andere covers te brengen van Nina Simone en Kurt Weill. Met haar hoge uithalen en loepzuivere stem deed ze soms denken aan wijlen Jeff Buckley. Na amper een halfuurtje verliet ze het podium om zich op te maken voor het optreden van Sufjan Stevens.

Met een stadionomroeper die Sufjan Stevens & the Illinoisemakers aankondigt, en groepsleden die al springend en tuimelend het podium komen opgelopen in trainings- en cheerleaderpakjes, worden we onmiddellijk binnengezogen in de Amerikaanse cultuur.

"50 States" luidt het begin in van een boeiende trip doorheen de staat Illinois, met een in Stars & Stripes gestoken Sufjan als sympathieke gids van dienst. Ook de zaal laat meteen merken dat ze er zin in heeft en klapt naarstig mee op "The tallest man, the broadest shoulders".

In een ontwapenende vertelstijl weet Sufjan Stevens ondertussen achtergrondinformatie en anekdotes mee te geven over de songs en verhalen die aan bod komen. Zo leren we onder andere over The Chicken Mobile, Sufjans angst voor wespen en de waarheid achter "Casimir Pulaski Day".

Niet enkel het geboden entertainment is van de bovenste plank, ook op muzikaal gebied valt er heel wat te genieten. Alleen op banjo of met z'n zevenen enthousiast in de weer met het uitgebreide instrumentarium, Sufjan weet op elk ogenblik zijn stem in de sound in te passen, het geheel vervolmakend tot een waar meesterwerk.

Om het onderscheid met het oudere werk duidelijk te maken, muist Sufjan er op een bepaald ogenblik even vantussen om gewone kleren aan te schieten. Zijn bandleden krijgen dezelfde mogelijkheid wanneer Sufjan zich op zijn eentje aan "The one I love" van R.E.M. waagt. Met iedereen terug op het podium, is het tijd om enkele songs uit "Michigan" en "Seven swans" aan te snijden. Vooral "All the trees of the field will clap their hands" en het titelnummer uit laatstgenoemde album weten de zaal muisstil te krijgen. Zelfs na het einde van de songs durft niemand het onmiddellijk aan om de stilte te verstoren.

Dat het publiek even dient te wachten op een toegift, ligt vooral aan het feit dat de groep terug in de Illinois-outfit dient aan te treden. In het gezelschap van een opblaasbare Superman brengt de groep nog een heerlijk "The man of Metropolis steals our hearts". Het optreden wordt tenslotte nog afgerond met een menselijke piramide en een aanhoudend - en zeer verdiend - applaus. Voor even leek Amerika weer het Beloofde Land.

Setlist:

* 50 States
* The tallest man, the broadest shoulders
* Prairie fire that wanders about
* Jacksonville
* Decatur
* Casimir Pulaski Day
* John Wayne Gacy Jr.
* Chicago
* The predatory wasp of the Palisades is out to get us
* The one I love
* A good man is hard to find
* For the widows in Paradise, for the fatherless in Ypsilante
* All the trees of the field will clap their hands
* Seven swans

* The man of Metropolis steals our hearts

Voeten omhoog

Want er moeten weer een paar muziekitems buitengekuist worden:

- Tot nu toe ongeveer nog met geen woord over gerept: Hard-Fi @ AB Brussels (5/10/05)
Jong en snedig als vroege Supergrass, in-your-face als Oasis en catchy als Blur, en dat met keyprints van The Clash en The Specials. Het optreden was degelijk zonder echte uitschieters, een stevig "Living for the Weekend" niet te na gesproken.

Pics: 1 2 3 4 5 6
Setlist: Intro // Middle Eastern holiday // Gotta reason // Unnecessary trouble // Better do better // Tied up too tight // Sick of it all // Feltham is singing out // Seven nation army (White Stripes cover) // Cash machine // Hard to beat // *bis* // Levi Stubbs' tears (Billy Bragg cover) // Stars of CCTV // Living for the weekend

- Food for Smintjes: Neutral Milk Hotel goodies

- Voor de fans van Okkervil River is er dan weer The Okkervil River Navigational Auxiliary Guide

- Hier moet u zijn voor videoclips van My Bloody Valentine uit langvervlogen tijden (via)

- Afgelopen weekend pas voor de eerste maal opgemerkt dat de Ancienne Belgique een eigen blog heeft lopen: is het nu ABlog of ABBlog?

- En tot slot, met dank aan de eerder genoemde Smintjes: Dirty on Purpose, Live @ Boston

The bats have left the bell tower

Geen idee waar ik het deze week heb opgepikt, maar Bauhaus toert weer. En in navolging van hun Amerikaanse toernee, zijn er inmiddels ook Europese data bekend gemaakt en daartussen vinden we het volgende terug:

2/5 Brussels, Belgium @ Ancienne Belgique - on sale 10/21 at abconcerts.be

(/me kijkt veelbetekenend in Pitah's richting.)

Ego Radio 27 - 28

Als u bekend bent met "Ik was 20 in '45" of het afgeleide grapje "ik was 20, hij 45", dan misschien was u ook wel 16 in '95

Ego Radio 27

1. Sloy - Pop
2. Therapy? - Stories
3. Angel Corpus Christi - Me and my Beretta
4. Nick Cave & Kylie Minogue - Where the wild roses grow
5. Radiohead - Street spirit (fade out)
6. Pulp - Common people
7. Garbage - Queer
8. Metal Molly - Orange
9. The Smashing Pumpkins - Zero
10. K's Choice - Not an addict
11. Alanis Morissette - You oughta know
12. Oasis - Morning glory
13. Supergrass - Alright

Totale speelduur: 52'22"

Ego Radio 28

1. Coolio ft. LV - Gangsta's paradise
2. Scooter - Move your ass
3. Double Vision - Knockin'
4. Scatman John - Scatman
5. Me & My - Dub I Dub
6. Gompie - Alice
7. Guus Meeuwis & Vagant - Het is een nacht (levensecht)
8. Urbanus - Poesje stoei
9. Shaggy - Boombastic
10.Sin with Sebastian - Shut up (& sleep with me)
11. The Bucketheads - The bomb
12. Winx - Don't laugh
13. Tom Wilson - Technocat

Totale speelduur: 49'55"

The revolution's here

dEUS - Pocket revolution

Niet alle worpen gaan er van de eerste keer in en vooral wie de oude dEUS vers in het achterhoofd heeft zitten, zal menig luisterbeurt nodig hebben om de waarde van dit album te appreciëren. "Pocket Revolution" is niettemin een verdienstelijke inspanning van een groep, die aangeeft dat het nog goed meekan op het hoogste niveau.

In ander muziekgerelateerd nieuws:

Cat Power - The Greatest
Belle & Sebastian - Another sunny day (live)

Van beide artiesten een voorsmaakje van hun volgend album.
(via)

AminA

Ze herwerkten destijds de arrangementen van Agaetis Byrjun zodat Sigur Ros ermee op toernee kon en op ( ), het derde album van diezelfde groep, fungeerden ze als strijkerssectie: Amina. Ideale muziek voor een zondagavond, of eender welke avond waarop je eens volledig tot rust wil komen.

AminA, live @ Boston (15/09/05)

The four Icelandic ladies of Amina add many things to a Sigur Ros show, not just with the strings they play during it, but often by easing the audience in with their own set of songs. On their recent North American tour, we got to see them use far more than their violins and cellos, as they switched over to keyboards, desk bells... and wine glasses. One of 'em even rocked the magic handsaw. Congrats to the sound guy for making sure we could hear it all, especially the fingers-on-glass action.

Ander vers downloadvoer op Bradley's:
Palace, live @ Burlington (4/06/95)
(u weetwel, Will Oldham in vroeger tijden)

Ig Nobel 2005

Jawel, het is opnieuw die tijd van het jaar om grote en kleine stappen in de vooruitgang van het uitgestrekte gebied der wetenschap te belonen met een Ig Nobel prijs. Ziehier een lijst der categorieën met hun respectievelijke winnaars en verwezenlijkingen:

AGRICULTURAL HISTORY
James Watson of Massey University, New Zealand, for his scholarly study, "The Significance of Mr. Richard Buckley’s Exploding Trousers.

PHYSICS
John Mainstone and the late Thomas Parnell of the University of Queensland, Australia, for patiently conducting an experiment that began in the year 1927 -- in which a glob of congealed black tar has been slowly, slowly dripping through a funnel, at a rate of approximately one drop every nine years.

MEDICINE
Gregg A. Miller of Oak Grove, Missouri, for inventing Neuticles -- artificial replacement testicles for dogs, which are available in three sizes, and three degrees of firmness.

LITERATURE
The Internet entrepreneurs of Nigeria, for creating and then using e-mail to distribute a bold series of short stories, thus introducing millions of readers to a cast of rich characters -- General Sani Abacha, Mrs. Mariam Sanni Abacha, Barrister Jon A Mbeki Esq., and others -- each of whom requires just a small amount of expense money so as to obtain access to the great wealth to which they are entitled and which they would like to share with the kind person who assists them.

PEACE
Claire Rind and Peter Simmons of Newcastle University, in the U.K., for electrically monitoring the activity of a brain cell in a locust while that locust was watching selected highlights from the movie "Star Wars".

ECONOMICS
Gauri Nanda of the Massachusetts Institute of Technology, for inventing an alarm clock that runs away and hides, repeatedly, thus ensuring that people DO get out of bed, and thus theoretically adding many productive hours to the workday.

CHEMISTRY
Edward Cussler of the University of Minnesota and Brian Gettelfinger of the University of Minnesota and the University of Wisconsin, for conducting a careful experiment to settle the longstanding scientific question: can people swim faster in syrup or in water?

BIOLOGY
Benjamin Smith of the University of Adelaide, Australia and the University of Toronto, Canada and the Firmenich perfume company, Geneva, Switzerland, and ChemComm Enterprises, Archamps, France; Craig Williams of James Cook University and the University of South Australia; Michael Tyler of the University of Adelaide; Brian Williams of the University of Adelaide; and Yoji Hayasaka of the Australian Wine Research Institute; for painstakingly smelling and cataloging the peculiar odors produced by 131 different species of frogs when the frogs were feeling stressed.

NUTRITION
Dr. Yoshiro Nakamats of Tokyo, Japan, for photographing and retrospectively analyzing every meal he has consumed during a period of 34 years (and counting).

FLUID DYNAMICS
Victor Benno Meyer-Rochow of International University Bremen, Germany and the University of Oulu , Finland; and Jozsef Gal of Loránd Eötvös University, Hungary, for using basic principles of physics to calculate the pressure that builds up inside a penguin, as detailed in their report "Pressures Produced When Penguins Pooh -- Calculations on Avian Defaecation."

The horror

Ik haat radiozenders die steeds dezelfde liedjes spelen.
Ik haat radiozenders die steeds dezelfde liedjes met een fluitmelodie spelen.
Ik haat radiozenders die steeds dezelfde liedjes met dezelfde fluitmelodie spelen.

Lovely

The National - Daughters of the Soho riots
(via)

Sufjan Stevens - Illinois

Beter laat dan nooit:

Zelfs zonder Superman op de afbeelding van de hoes komt u niet bedrogen uit met dit album. "Illinois" is een indrukwekkend album geworden, breed van aanpak en warm van klank, waarop Sufjan Stevens ten volle zijn talent als schrijver en als muzikant heeft kunnen botvieren. Naar wat we vernomen hebben, doet hij momenteel al onderzoek voor de staten Rhode Island, New Jersey en Oregon. Of ie ooit alle 50 staten zal kunnen afwerken, is nu nog niet aan de orde, maar als hij ze aan deze kwaliteit kan blijven afleveren, dan doet het uiteindelijke aantal er voor ons niet toe. We willen de concurrentie niet te veel schrik aanjagen, maar van "Illinois" weten we nu al dat ie het hoog gaat schoppen in ons eindejaarslijstje. In de tussentijd hopen we dat Helmut Lotti zich geen gekke ideeën in het hoofd haalt.

Volledige review

De gevaren van downloaden: Soulseeking

I’ve been worried that I may have overdosed on music over the last couple of years, that my capacity for being overwhelmed by music, for being astounded and for falling in love with it, had been replaced by quiet appreciation, admiration, and understanding. I don’t want to understand music and what it does to me, in many ways. Skim back up to where I mention listening to those Orbital and Beastie Boys albums for the first time—the joy then was about surprise, not predictability. You can play spot-the-influence or posit-the-theory as much as you like but that’s not why you would listen to one song over and over and over again as a fifteen year old. I fell in love with music in my teens but by my mid-20s we were on the verge of being estranged. How to go about getting that surprise back, getting that love back, is the question that’s most pressingly on my mind now. I’m not the only one.

Volledig artikel