Sole - Live From Rome

Matige plaat van Anticons mede-oprichter
3.1/5


Sole (né Tim Holland) stond in 1998 mee aan de wieg van Anticon, een hiphopcollectief dat een progressieve stijl onderschrijft die doorgaans het label "avanthop" krijgt opgeplakt. In 2004 ruilde hij Amerika in voor Spanje, wat geenszins betekent dat hij niet langer zijn licht laat schijnen over the American way of life.

"Live from Rome" schiet uit de startblokken met "Cheap entertainment":

I'm not anti-anyting,
I'm anti-everything,
It fits better.

Als intentieverklaring kan dit uiteraard tellen. Sole heeft dan ook genoeg doelwitten om zijn verbale pijlen op te richten: kapitalisme, individualisme, het christendom en verscheidene andere kwalen van deze en vroeger tijden. Je ziet het, bij Anticon weten ze nog altijd hoe een doosje maatschappijkritiek open te trekken. Het spreekt voor Sole dat ie de nodige zelfrelativering in zijn songs weet te stoppen waardoor hij weinig hautain overkomt.

De boodschap staat centraal bij Sole en als vanouds valt daar weinig over te klagen. Spijtig genoeg evenaren de beats niet hetzelfde niveau en daardoor durft, net zoals in tijden van oorlog, het spervuur na een tijdje wel afstompend te gaan werken.

Dat neemt niet weg dat, wanneer alles goed zit, alles ook daadwerkelijk goed zit. "Locust Farm" is daar een goed voorbeeld van, ook al klokt de song onder de 2 minuten af.

Pas op de tweede helft van het album lijkt alles op zijn plaats te vallen. Enkel "Manifesto 232" dreigt halfweg onderuit te gaan. Maar daarnaast krijg je 8 degelijke songs, gaande van zeer minimalistisch in structuur tot zeer weird. Of wat dacht je van "On martyrdom" dat halverwege plots een catchy T. Raumschmiere neerzet?

Hoogtepunt van de plaat is "Theme" waarin Sole de huidige tijdsgeest en wereldorde op de korrel pakt:

There will be no records or ticket stubs when voting goes electronic
The only thing democratic is they pick who we bomb
Why'd we bomb Saddam?
We could have bombed Ariel Sharon

Tot slot waagt hij zich nog aan een partijtje zelfanalyse in "Drive by detournment".

"Live from Rome" is een tweeledig album geworden, eentje met goeie beats en eentje zonder. Alle teksten vind je mooi terug in het boekje zodat de boodschap zeker niet verloren gaat. Als het echter op de muziek aankomt, zal je skiptoets handig van pas komen om het kaf van het koren te scheiden.