Must be Radiohead

In januari 2005 bracht Bright Eyes 2 albums uit op dezelfde dag. Zoiets vroeg uiteraard om een vergelijking tussen beide. Niet geheel onterecht werd "Digital Ash in a Digital Urn" door rockjournaille aller landen met een tweede plaats bedankt. "Digital urn" was de ruimte die Conor Oberst voor zichzelf creëerde om te experimenteren met synths en elektronica. Het eindresultaat leverde enkele knappe/beklijvende songs op, temidden van een resem vergetelijke nummers, het spreekwoordelijke leergeld.

In 2000 bracht Radiohead "Kid A" uit, een statement van jewelste voor die tijd en die groep in het bijzonder. Hadden Yorke en de zijnen op datzelfde ogenblik een conventionele plaat uitgebracht, dan zou "Kid A" onmiddellijk tot tweede geschopt zijn. Dat gebeurde evenwel niet en tot het einde der dagen zal "Kid A" de hemel ingeprezen worden als de plaat die de rockmuziek het derde millennium binnenloodste. En u merkt het goed, daar heb ik het een beetje moeilijk mee. Ik wil niets afdoen aan de genialiteit en het vakmanschap van "The national anthem", "Optimistic" of "Idioteque", but the rest of it doesn't float my boat.



Al bij al een lange inleiding om te zeggen dat ik me niet geheel akkoord verklaar met de nummer 1 in volgend, niettemin uiterst fijn lijstje: De 77 van 7 jaar Kindamuzik.

11 tem 1
22 tem 12
33 tem 23
44 tem 34
55 tem 45
66 tem 56
77 tem 67