Best of 2006 - Albums

"At your age people expect you to be calm, dignified and sober.
Disappoint them."

Het stond te lezen op een kaartje dat me op oudejaar overhandigd werd, en laten we zeggen dat ik de opdracht diezelfde avond al uiterst succesvol wist te volbrengen. Maar goed, nu dat alle alcohol en de allereerste werkweek van 2007 verteerd zijn (dinsdagmorgen was uitermate pijnlijk), kan ik best nog even de laatste pagina van vorig jaar afsluiten.

1. Yo La Tengo - I am not afraid of you and I will beat your ass
Het album bevestigde wat de titel al deed vermoeden: zelfzeker en niet van plan ons ongeslagen achter te laten. Met "I am not afraid of you and I will beat your ass" breit Yo La Tengo een krachtig statement aan hun reeds uitgebreide repertoire. De bende van Kaplan haalt alles en vanalles uit de kast: falsettofunk op "Mr Tough", moerasrock op "The room got heavy", garagerock op "Watch out for me Ronny",... "I am not afraid of you and I will beat your ass" is het muzikale equivalent van de Titty Twister: "If they don't have it, you don't want it!"
mp3s

2. Joanna Newsom - Ys
Joanna Newsom schopte het met deze plaat van toverheks tot sprookjeself. Concept is een vies woord voor deze onovertroffen inspanning om vijfenvijftig minuten muziek en inhoud in 5 netjes gedoseerde songs te gieten. En was ik iets kunstzinniger, dan kon ik vast ook heel veel mooie dingen vertellen over de albumhoes.
Emily 1 2

3. The Dresden Dolls - Yes, Virginia
Wat mij betreft zijn The Dresden Dolls de sterkste en meest zelfrelativerende wind die de laatste jaren doorheen het huidige muzieklandschap wist te waaien. Tongue-in-cheek teksten, enkele psychopatische trekjes en een snuifje decadentie die de groep een zeker je-ne-sais-quoi geven. Het album is over de hele lijn niet even sterk, maar de magie en lust waarmee beide leden zich op de muziek werpen maakt veel goed.
Sing / Backstabber (de DIY-versie)

4. Cat Power - The greatest
Chan Marshall verkaste van de slaapkamer naar de living en kreeg een hoop fijne muzikanten op de koffie. In het verleden mocht ze dan wel al enkele keren stevig in de touwen gehangen hebben, deze plaat en aansluitende tour hebben bewezen dat deze jongedame meer dan ooit stevig op haar benen staat.
The greatest / Lived in bars

5. Tool - 10,000 days
Altijd hetzelfde met die fuckers van Tool: beetje alternatief doen, continu van melodie en ritme veranderen for the sake of it en dan nog wat cryptische teksten uitkramen. Zeg niet dat we uw mening niet gerespecteerd hebben, maar naar onze bescheiden mening poepten Maynard en de zijnen weer een aardig schijfje bijeen. Onze cd-speler ruikt er nog altijd naar. De fuckers!
Wings for Marie part 2

6. Isobell Campbell & Mark Lanegan - Ballad of the broken seas
De talloze vergelijkingen ga ik niet meer maken, u kent genoeg man-vrouw koppels die deze 2 zijn voorafgegaan, maar ook hier geldt dat 1 plus 1 veel meer dan is dan 3 goeie songs.
Ramblin' man

7. Midlake - The trials of Van Occupanther
Midlake is als bruisend water, een vertrouwde smaak maar toch genoeg prikkelend om als fris waargenomen te worden. Als je dorstig bent, neem dan zeker een goeie slok van dit goedje. Dit smaakt naar meer.
Young bride

8. Sophia - Technology won't save us - Pace
We zouden niet op een losgeslagen bootje willen zitten wanneer de eerste song van Sophias laatste album losbarst. "Technology won't save us" bevat echter meer dan indrukwekkende donderwolken. Robin Proper-Sheppard bewijst nogmaals een goeie plaat in zich te hebben en 2006 was het jaar waarin wij er getuige mochten van zijn.
Pace

9. Ghostface Killah - Fishscale
We nemen het u niet kwalijk als u rapmuziek vies vindt, alle liedjes voor u hetzelfde lijken en er voor u geen kunst aan is om wat coole termen aan elkaar te lullen. Ghostface is evenwel niet zomaar een luller, maar wel eminence grise - en in onze achting een van de bekwaamste leden - van de beruchte Wu-Tang Clan. Wanneer Tony Starks spreekt, luisteren we. Die titel van champ mag ie van ons gerust in zijn zak steken. Comeback of the ironman!
Back like that / DnB version

10. Mogwai - Mr. beast
Hard, zacht, luid, gitaren. Mogwai slaat en zalft naar goede gewoonte. Geen wonder dat er geen monsters meer de kop durven opsteken in Loch Ness.
Glasgow megasnake

Spijtigste afwezige: "Nux Vomica" van The Veils (onbegrijpelijkerwijs onbesproken op AMG). Pas de laatste week van 2006 opgepikt en nu al reeds een constante in mijn velerlei muziekspelers. U merkt het: ook buiten dit lijstje valt er nog veel moois te ontdekken. Uw tips zijn ook steeds welkom.