Rock Herk - This is nothing like it was in my room

Limburg. Not the place I usually tend to hang out. Dit weekend trok ik voor de allereerste keer naar Rock Herk.

Een veel groter verschil met vorig weekend op Cactus kon er niet zijn in Herk. Een stinkende festivalweide, zompig en modderig. Een publiek dat me de indruk gaf verkeerdelijk op een tattoo- en emo-conventie verzeild te zijn geraakt. Zat en irritant volk dat in de weg liep, lag, hing en waggelde. Niet echt mijn idee van een gezellig dagje in de Limburg.

Muziek was dan ook de enige reden dat we moederziel alleen het land doorkruisten. We kunnen daar zelfs specifieker in zijn. The National was de enige reden dat we moederziel alleen het land doorkruisten. Op Pukkelpop 2005 stond ik nog net binnen gehoorsafstand van hun optreden te keuvelen, later dat jaar kon ik er niet bijzijn in de Botanique, Dour zat er dit jaar niet in en hoe het in november zit, weten we nu nog niet.

Bij aankomst verrichtten The Thermals weinig wereldschokkend maar aangenaam rockgitarenwerk. Windmill leek een beetje op het verkeerde festival te staan tussen alle gitaargeweld, maar speelde desalniettemin een zeer aardige set. Initieel had ik het wat moeilijk met het hoog giechelgehalte op het podium en de aparte stem van de zanger, maar naarmate het optreden vorderde lukte het om meer into it te komen, al ging ik niet zover als Smintjes die euforisch en extatisch stond te wezen op de eerste rij en zelfs een orgasme nabij was na het ontvangen van de setlist.

65daysofstatic bulderde vervolgens nog eens met hun cyberpost-rock over onze vaderlandse gronden, waarbij ze hun - naar mijn gevoel - makke prestatie van vorig jaar op Pukkelpop ruimschoots overtroffen. Mijn trommelvliezen jammerden dat het goed was. Archie Bronson Outfit klonk niet slecht, maar in gedachten zat ik al bij wat volgen moest.

De tot dan toe weinig geziene klootzak van een Murphy kroop mee op het podium tijdens de soundcheck van The National. Micro's gaven verstek, er was een probleem met enkele geluidskanalen en de technici gingen door de stress en tijdsdruk ongelooflijk aan het knoeien. Zanger Matt Berninger liet het echter niet aan zijn hart komen. Met een brede glimlach liep ie over het podium, sprak wat met het publiek en amuseerde zich met wat ballonnen, totdat er eindelijk afgetrapt kon worden. "Daughters of the Soho riots" was gelukkig het enige nummer dat wegens het kortere tijdsbestek geschrapt diende te worden.

Wie het op plaat zou gemist hebben, The National steunt op een zeer solide ritmesectie. Gooi daar nog een paar degelijke gitaren bovenop, een zeer begenadigd violist en je kan rekenen op een geweldige live-show. De set bestond grotendeels uit songs van"Boxer", aangevuld met enkele nummers van "Alligator" en als uitsmijter een stevige versie van "About today". Andere persoonlijke hoogtepunten buiten laatstgenoemd nummer: "Secret meeting", "Slow show", "Abel", "Squalor Victoria", "Apartment story" en immer zwaar meegebruld "Mr. November". Op 15 augustus zitten ze nog in Frankrijk, op 17 augustus terug in de US of A. Zie ik daar nog een Pukkelpopopportuniteit?

Setlist: Start a war - Brainy - Secret meeting - Baby, we'll be fine - Mistaken for strangers - Slow show - Abel - Racing like a pro - Squalor Victoria - Apartment story - Fake empire - Mr November - About today

[Hun NPR show is ondertussen ook terug te vinden in .mp3-formaat]

Myspace: The Thermals - Windmill - 65daysofstatic - Archie Bronson Outfit - The National