Fresh off the plane konichiwa

5 november
Sommigen zullen beweren dat voorbereiding alles is en ik durf hen daar wel eens in bijtreden, hoewel ik zo'n beetje mijn eigen wijze heb om de zaken aan te pakken.

Hadden we in het verleden nooit langer dan 2 uur in de lucht gehangen en waren we slechts blootgesteld aan 1 uur tijdsverschil, dan zaten we nu aan te kijken tegen 12 uur vliegen en 8 uur tijdsverschil. Pas zaterdagavond hadden we door hoe we dat gingen aanpakken: niet slapen.

Niet slapen bood heel wat voordelen. Zo kon ik lekker doorfeesten zaterdagnacht, de was doen in zondags vroegste uren, strijken in de voormiddag en tegen de middag mijn koffers pakken en als er tijd over was, nog eventjes uitrusten op de zetel. Ook in de taxi bleven we het merendeel van de tijd wakker, ondanks de saaie Belgische en Franse autostradelandschappen. En sliepen we tijdens de vlucht? Nauwelijks. Met het beste van 2007 op de Zen staarden we urenlang naar de animaties op de schermen. Minuten werden mijlen en mijlen werden landen.

De laatste loodjes wegen het zwaarst, zo ook op de anderhalf uur durende busrit naar het hotel. Met 5 uurtjes slaap in de laatste 48 uur kropen we in het hotel eindelijk in bed. We vielen als een blok in slaap en werden deze ochtend rond 7 uur vanzelf wakker. Ik denk dat ons bioritme succesvol aangepast is. All hail my jetlag tactics!