Childe Roland

Sorry dat er ondertussen weer een dagje is tussengekomen maar ik ben gisteren nogal druk bezig geweest met het prutsen aan mijn pc en mijn videokaart (*nerd*). Zo heb ik ondertussen ontdekt hoeveel mijn hardware aankan en momenteel geeft dit als resultaat een score van 18392 punten met de AquaMark3 benchmark.

Om terug te komen op de kwis van donderdag, we zijn uiteindelijk 3e geëindigd met 3 punten achterstand op de winnaar. Totaal geen slecht resultaat alhoewel er misschien net ietsje meer had ingezeten. Tot ons aller genoegen bleek nog steeds de kwis afgesloten te worden met de klassieke tetnscene uit de film "Camping Cosmos". Voor degenen die niet gekend zijn met de film van Jan Bucquoi (niet dat ik het ben maar ik heb de scene al een 20tal keer gezien, zelfs meer waarschijnlijk), de befaamde tetnscene wordt ingeluid door een Arno verkleed als baywatch lifeguard die aftelt - un, deux, trois - waarna de camera een rij van 6 zonnende dames in monokini afgaat waarbij als laatste in de rij de befaamde zij het inmiddels al overleden airbag-wonder Lolo Ferrari ligt. Laat u niet misleiden, over deze scene worden de moeilijkste vragen gesteld zoals daar zijn 'hoeveel bandjes heeft de derde dame om?", "welke kleur heeft de handdoek van vrouw nummer 5?" en soortgelijke vragen.

Gisteren was een totaal ander verhaal. In Lokeren deden we mee aan een kwis waar iets professioneler kwisgezelschappen op afkomen. Gelukkig voor ons had de organisatie beslist de kwis iets gemakkelijker te maken dan de vorige edities. Dankzij één immense slechte ronde (2 op 20) hebben we nog een paar plaatsen kwijtgespeeld maar uiteindelijk zijn we toch geëindigd op een niet-beschamende 19e plaats (van de 34 ploegen). Er waren redelijk wat prijzen voorzien en zo ben ik er nog in geslaagd 2 pakken Pocket Prince koeken mee naar huis te nemen (damn fine cookies)

Vanavond begint alweer een nieuw kwis-seizoen in de Safir en net zoals de voorgaande x aantal jaren (x zijnde een getal rond de vijf als ik me niet vergis) zal ik ook weer van de partij zijn tesamen met "de Daskes". Even vermelden dat ik er later bij ben gekomen waardoor ik totaal geen aandeel heb in de groepsnaam...en ja, ondertussen is er niemand meer van de ploeg die Das drinkt. Om nu even terug te komen op het kwisgebeuren...sinds vorig seizoen zijn ze begonnen met een hintsysteem voor elke kwis. Via mail krijgen de ingeschreven ploegen enkele dagen op voorhand een hint over een specifiek onderwerp waarover een paar vragen zullen gesteld worden. Voor de kwis van deze avond is als hint opgegeven "stadhuizen en belforten in Oost-Vlaanderen". Om niet totaal onvoorbereid toe te komen heb ik een klein uurtje rondgesurfd op onzer Vlaamsche internetwegen en sommige sites zijn echt bedroevend lelijk, onoverzichtelijk en amateuristisch (www.aalst.be vormt hier geen uitzondering op). Dus voor de mensen die een beetje tijd hebben en wat geld willen proberen bijverdienen, maak een deftige website en biedt die aan verschillende steden aan voor een kleine prijs.

Hoewel men als pc-gebruiker in principe niet zoveel op de desktop moet kijken maar wel op de vensters van de openstaande programma's, is men nogal snel geneigd een andere achtergrond in te stellen dan de bijgeleverde windows wallpapers. In principe is er niks mis met de klassiek blauwe achtergrond van Windows (zeer sober en niet te pijnlijk voor de ogen) maar natuurlijk voelen we er meer voor om de wallpaper te customizen. Waarom op een effenblauw kleurtje kijken als je ook op iets mooiers kan kijken? Geen wonder dus dat er veel wallpapers zijn te vinden met halfnaakte vrouwen of blinkende sportwagens, maar op mijn desktop zal je ze niet weervinden.

Ziehier een kort overzichtje van mijn wallpapers (in chronologische volgorde):

• Junkyard: de cover van het album "Junkyard" (duh!) van The Birthday Party, de vroegere groep van Nick Cave...vond het wel een mooie cover maar ten opzichte van mijn andere wallpapers is deze wel heel druk.


• First spadekill: bij de beta 2.0 release van Day of Defeat werd de spade ingevoerd als primary weapon voor de axistroepen. Mijn eerste kill die ik ermee maakte, werd meteen vereeuwigd in dit screenshot en prijkte een hele tijd op mijn desktop.


• Dark Apollo: wallpaper van de clan Dark Apollo waarmee ik in mijn post-cs tijdperk samentroepte op de M² lanparties.


• Divine Divinity: DivDiv was het eerste rpg dat ik speelde. Het spel is verre van lineair, heeft een paar originele concepten en bevat heel wat humor. Hoewel ik geen absolute kenner ben van het genre kan ik toch zeggen dat dit een van de betere rpg's is dat er te vinden is.


• Lost Highway: een van mijn favoriete films. Een waar Lynch-pareltje met een duister sfeertje en heerlijke muziek.


• Sleeping with ghosts: albumcover van de laatste Placebo cd. Spijtig genoeg ben ik de echte wallpaper kwijtgeraakt dus moeten jullie het met dit fotootje stellen.


• Brainwashed: zeer sobere maar mooie wallpaper, afkomstig van de site die onder andere de homepage van Godspeed You Black Emperor host.

Mensen die hun eigen wallpapers beter vinden, mogen dit natuurlijk altijd posten in de comments ;)

Ik mag dan wel al 2 jaar Day of Defeat spelen, ik heb nooit echt veel tijd besteed aan HL zelf. Vorig jaar ben ik dan maar eens begonnen aan de singleplayer en hoewel ik het net niet heb uitgespeeld, vond ik het een zeer cool en spannend spel. De multiplayerversie daarentegen was redelijk onontgonnen terrein...enkel op lanparties speelde ik het soms heel effe en (we moeten daar eerlijk in zijn) ik bakte er meestal niet veel van. Nu met Half-Life 2 in aantocht en het einde van de WON authentication servers nabij besloot ik nog eens een partijtje te proberen en schreef me in voor een HL Battle op spelletjesgarnaal.

Bekijk de volgende 2 screens en oordeel zelf :)
Gasworks
Bootcamp

Graag zou ik nog willen aanstippen dat ik een waar gevaar ben met een rocketlauncher...zij het dan voornamelijk voor mezelf.

Zaterdagavond begint stilaan uit te groeien tot mjin vaste filmavond in het weekend. Gisteren was het de beurt aan de film "Chicago", een musical met in de hoofdrollen Richard Gere, Renee Zellweger en Catherine Zeta-Jones (Douglas). Eerst en vooral moet ik vermelden dat musicals niet het meest gemakkelijke genre zijn voor een film. Het feit dat er maar slechts enkele grote filmmusicals zijn die in het collectief geheugen liggen is daar enigszins het bewijs van. Een tweede feit dat ik moet meegeven is dat de cast niet bepaald bestaat uit mijn favoriete acteurs/actrices. De enige noemenswaardige acteerprestatie die ik me herinner van Richard Gere dateert al van 1990 toen hij een corrupte flik speelde in "Internal affairs". Van de dames heb ik ook nog geen enkel opmerkelijk wapenfeit gezien, al moet ik toegeven dat ik "Traffic" nog niet gezien heb en mevrouw Douglas scheen daarin wel goed op dreef te zijn. Om alles kort samen te vatten, mijn verwachtingen lagen niet echt hoog.

Gezien mijn verwachtingen moet ik zeggen dat de film mij meer dan aangenaam verrast heeft. Ik vind de muziek beter ingepast in het verhaal dan in andere filmmusicals zoals bijvoorbeeld Moulin Rouge. Terwijl bij de meeste musicals altijd een zekere breuk is tussen de gewone gedeeltes en de muziekgedeeltes, is dit hier niet het geval en worden beide mooi met elkaar verweven. Op de acteerprestaties valt ook zeer weinig aan te merken...Gere, Zeta-Jones en Zellweger acteren, zingen en dansen dat het een lieve lust is. Kortom, "Chicago" is best een goeie musical en aan te raden aan de mensen die eens iets anders willen zien.