zaterdag, november 29, 2003
Look what the cat dragged in...
Die ochtend in mijn mailbox:
"Wie je bent weet ik niet en interesseert me verdomme niet. Maar geef geen commentaar op een groep die je 5 seconden hebt horen praten of voelt meneer zich zodanig goed dat hij denkt dat zijn mening telt???
De groep clic bestaat niet uit zielige meiden met dikke konten die een vent zoeken. Ze zijn ten eerste niet dik, hebben ten tweede al een vent en zijn ten derde toch al tenminste minder zielig of u... Kon je ook niet weten hé als je zomaar op alles commentaar geeft...
En dat weet ik namelijk toevallig omdat één van die dikk meiden mijn beste vriendin is...
Salu en de kost (de pot op als dat te moeilijk voor u geformuleerd was)
Clic is met een C, ik neem het u niet kwalijk, u lijkt mij niet intelligent genoeg om dat te weten"
Eerst en vooral, ik ken je ook niet en het is dan ook een klein wonder dat je mijn dagelijkse delete sessie hebt overleefd. Wie je bent interesseert me ook niet echt alhoewel ik wel nieuwsgierig ben hoe je hier bent terechtgekomen...voorzover ik weet zijn de meeste mensen die hier komen lezen vrienden en kennissen van mij.
Mijn mening is mijn mening...gisteren aan de cafe toog, vandaag op het internet: welkom in de 21e eeuw. Nog nooit commentaar gegeven op tv-programma's of mensen gebaseerd op eerste indrukken, vooroordelen of veralgemeningen? Indien nee wil ik onmiddellijk een procedure gaan opstarten bij het Vaticaan voor uw zaligverklaring; indien ja, niet gejammerd u bent enkel menselijk. Uw vriendin valt nu onder het publieke domein, net zoals deze blog eigenlijk onderdeel is van het publieke domein...met andere woorden, sowieso mag je je langs alle kanten aan commentaar verwachten (dat die nu totaal ongenuanceerd is of niet maakt geen zak verschil uit). Het is je goed recht om je vriendin te verdedigen en verontwaardigd te zijn maar je zal merken dat het weinig aan de zoden zal brengen.
Blijkbaar heeft je vriendin dus geen dikke kont (beetje spijtig want mensen met dikke konten zijn meestal best wel sympathiek), ze heeft al een vriendje (ik ken mensen die nu wel teleurgesteld zullen zijn) en ze is minder zielig dan mij (gelukkig maar voor haar). Ziezo dat is rechtgezet net als de schrijfwijze van die jolige vriendinnenbende van je. Ik hoop dat je nu ook niet langer aan mijn intelligentie twijfelt.
Greetz,
CR
"Wie je bent weet ik niet en interesseert me verdomme niet. Maar geef geen commentaar op een groep die je 5 seconden hebt horen praten of voelt meneer zich zodanig goed dat hij denkt dat zijn mening telt???
De groep clic bestaat niet uit zielige meiden met dikke konten die een vent zoeken. Ze zijn ten eerste niet dik, hebben ten tweede al een vent en zijn ten derde toch al tenminste minder zielig of u... Kon je ook niet weten hé als je zomaar op alles commentaar geeft...
En dat weet ik namelijk toevallig omdat één van die dikk meiden mijn beste vriendin is...
Salu en de kost (de pot op als dat te moeilijk voor u geformuleerd was)
Clic is met een C, ik neem het u niet kwalijk, u lijkt mij niet intelligent genoeg om dat te weten"
Eerst en vooral, ik ken je ook niet en het is dan ook een klein wonder dat je mijn dagelijkse delete sessie hebt overleefd. Wie je bent interesseert me ook niet echt alhoewel ik wel nieuwsgierig ben hoe je hier bent terechtgekomen...voorzover ik weet zijn de meeste mensen die hier komen lezen vrienden en kennissen van mij.
Mijn mening is mijn mening...gisteren aan de cafe toog, vandaag op het internet: welkom in de 21e eeuw. Nog nooit commentaar gegeven op tv-programma's of mensen gebaseerd op eerste indrukken, vooroordelen of veralgemeningen? Indien nee wil ik onmiddellijk een procedure gaan opstarten bij het Vaticaan voor uw zaligverklaring; indien ja, niet gejammerd u bent enkel menselijk. Uw vriendin valt nu onder het publieke domein, net zoals deze blog eigenlijk onderdeel is van het publieke domein...met andere woorden, sowieso mag je je langs alle kanten aan commentaar verwachten (dat die nu totaal ongenuanceerd is of niet maakt geen zak verschil uit). Het is je goed recht om je vriendin te verdedigen en verontwaardigd te zijn maar je zal merken dat het weinig aan de zoden zal brengen.
Blijkbaar heeft je vriendin dus geen dikke kont (beetje spijtig want mensen met dikke konten zijn meestal best wel sympathiek), ze heeft al een vriendje (ik ken mensen die nu wel teleurgesteld zullen zijn) en ze is minder zielig dan mij (gelukkig maar voor haar). Ziezo dat is rechtgezet net als de schrijfwijze van die jolige vriendinnenbende van je. Ik hoop dat je nu ook niet langer aan mijn intelligentie twijfelt.
Greetz,
CR
vrijdag, november 28, 2003
Humo verliest zijn flair
Ik luister al vanaf mijn 10 jaar zeer veel naar muziek...op een paar uitzonderingen na (Guns 'n' Roses, KLF, Yello) waren het toen die tijd vooral de commerciele groepen die ik redelijk goed kende. Het was dan niet ook niet verwonderlijk dat ik tot halfweg mijn puberteit wekelijks de Joepie ging gaan halen (lach maar eens goed ja maar ik had zo toch velerlei posters van Baywatch...nhem!). Na een tijd echter had ik het wel gehad en ook mijn muzieksmaak begin zich stilaan te verleggen. De wekelijkse Joepie werd ingeruild voor de wekelijkse Humo...een nieuwe wereld vol humor en vlot geschreven teksten ging voor me open. Van de eerste letter van de colofon tot de laatste letter van de songtekst, ik las gewoonweg alles.
De laatste jaren echter trad er een zekere Humo-moeheid op en beperkte ik me slechts tot bepaalde onderdelen: Dwarskijker, Open Venster, Film, Kamagurka, Jan Mulder, de volledige TTT-rubriek en als ik eens zin had een portie Brusselmans of Matthysen. In de loop der jaren is me opgevallen dat het toch steeds weer dezelfde personen zijn die op de cover en in de interviews voorkomen en zodoende heb ik het wel een beetje gezien. Ook het duaal karakter van Humo begint me stilaan tegen te steken. Enerzijds wordt er altijd stevig ingehakt op de pseudo BV's en toestanden als K3 en Big Brother maar als puntje bij paaltje komt staan ze er toch mooi in (zie bijvoorbeeld Blote Borsten Betty aka Biba Binoche).
Gisteren ging ik eens langs bij mijn promotor op school (tevergeefs trouwens: uitzonderlijke spreekuurwijziging) en om de tijd wat te doden op de trein had ik mijn Humo mee. Aangezien ik mijn vaste rubrieken al had gelezen, was het de tijd om nog eens wat andere dingen te lezen...dus tegen mijn gewoonte in begon ik met het lezen van interviews met Freya Van Den Bossche, Rosy Van den Wijngaert (vrouw van de ex-voorzitter van KV Mechelen) en Pascale Platel (naar ik gehoord heb een rijzende MILF-ster in de Vlaamse mediascene).
Uit het interview met de jongste telg in de regering blijkt dat La Freya nog steeds in denial is...haar succes heeft volgens haar niets te maken met haar verleidelijke kijkers, haar 2 sympathieke tetjes en het feit dat haar papa jarenlang minister is geweest. Nee, volgens haar is het volledig de verdienste van de reeks onbenullige voorstellen die ze heeft gedaan als schepen van onderwijs in heur eigen Gent...dream on honey!
Tweede interview in de rij was met Mevrouw Van den Wijngaert die een pseudo-fictief boek had geschreven over de "werkelijke" situatie in de coulissen van de Malinwa. Zij had destijds al slechte voorgevoelens gehad...zelfs een minder pientere boer kan voorspellen dat zomaar een half miljard in een voetbalploeg steken nooit goed kan aflopen. Zij had echter geen boerenverstand, enkel voorgevoelens die ze geen voorgevoelens wou noemen ("dat klinkt als waarzeggerij en waarzeggen interesseert mij niet")...zij noemde het intuitie, beste vrienden. Intuitie wist haar 9 op de 10 keer te zeggen wie er aan de telefoon hing en meditatie hielp haar die intuitie aan te scherpen...het was tevens haar intuitie die haar hielp haar man te steunen. Op dit moment begonnen mijn ogen hevig te steken en plots voelde het alsof ik een ubertrutterig vrouwenblad zat te lezen.
Het derde en laatste interview was met Pascale Platel die volgens het artikel de rubriek "Madame Platel" verzorgt in de Laatste Show en ook nog eens actief is in het theatercircuit. Tevens is ze verantwoordelijk voor het feit dat ik voortaan geen enkel interview meer lees met "artistieke vrouwen". Niet alleen heeft ze een manie met horoscopen, bovendien meent ze nog eens in haar "eigen wereld" te leven en slechts de gedachte aan Madonna houdt haar op de been in onzekere tijden...deze tijden spelen zich dan nog eens voornamelijk af in (teh horror) steden zonder centrum, nuff said!
Heren redactieleden, als ik een portie spiritualiteit en soortgelijke flauwe zever wil kan ik meer dan mijn gading vinden in een Flair, Feeling, Goed Gevoel en andere soortgelijke zooi. Indien u dus nog in de toekomst mijn 1.9 Euro (oeps, 2 Euro heren cowboys) wenst te ontvangen, stel ik voor om dringend het roer om te gooien. In de tussentijd ga ik al op zoek naar een magazine dat me het nodige nieuws uit de muziek- en filmwereld kan brengen.
p.s. Vrouwen die verlekkerd zijn op chocolade mogen me steeds contacteren, ik heb wel nog wat liggen om van te snoepen ;)
De laatste jaren echter trad er een zekere Humo-moeheid op en beperkte ik me slechts tot bepaalde onderdelen: Dwarskijker, Open Venster, Film, Kamagurka, Jan Mulder, de volledige TTT-rubriek en als ik eens zin had een portie Brusselmans of Matthysen. In de loop der jaren is me opgevallen dat het toch steeds weer dezelfde personen zijn die op de cover en in de interviews voorkomen en zodoende heb ik het wel een beetje gezien. Ook het duaal karakter van Humo begint me stilaan tegen te steken. Enerzijds wordt er altijd stevig ingehakt op de pseudo BV's en toestanden als K3 en Big Brother maar als puntje bij paaltje komt staan ze er toch mooi in (zie bijvoorbeeld Blote Borsten Betty aka Biba Binoche).
Gisteren ging ik eens langs bij mijn promotor op school (tevergeefs trouwens: uitzonderlijke spreekuurwijziging) en om de tijd wat te doden op de trein had ik mijn Humo mee. Aangezien ik mijn vaste rubrieken al had gelezen, was het de tijd om nog eens wat andere dingen te lezen...dus tegen mijn gewoonte in begon ik met het lezen van interviews met Freya Van Den Bossche, Rosy Van den Wijngaert (vrouw van de ex-voorzitter van KV Mechelen) en Pascale Platel (naar ik gehoord heb een rijzende MILF-ster in de Vlaamse mediascene).
Uit het interview met de jongste telg in de regering blijkt dat La Freya nog steeds in denial is...haar succes heeft volgens haar niets te maken met haar verleidelijke kijkers, haar 2 sympathieke tetjes en het feit dat haar papa jarenlang minister is geweest. Nee, volgens haar is het volledig de verdienste van de reeks onbenullige voorstellen die ze heeft gedaan als schepen van onderwijs in heur eigen Gent...dream on honey!
Tweede interview in de rij was met Mevrouw Van den Wijngaert die een pseudo-fictief boek had geschreven over de "werkelijke" situatie in de coulissen van de Malinwa. Zij had destijds al slechte voorgevoelens gehad...zelfs een minder pientere boer kan voorspellen dat zomaar een half miljard in een voetbalploeg steken nooit goed kan aflopen. Zij had echter geen boerenverstand, enkel voorgevoelens die ze geen voorgevoelens wou noemen ("dat klinkt als waarzeggerij en waarzeggen interesseert mij niet")...zij noemde het intuitie, beste vrienden. Intuitie wist haar 9 op de 10 keer te zeggen wie er aan de telefoon hing en meditatie hielp haar die intuitie aan te scherpen...het was tevens haar intuitie die haar hielp haar man te steunen. Op dit moment begonnen mijn ogen hevig te steken en plots voelde het alsof ik een ubertrutterig vrouwenblad zat te lezen.
Het derde en laatste interview was met Pascale Platel die volgens het artikel de rubriek "Madame Platel" verzorgt in de Laatste Show en ook nog eens actief is in het theatercircuit. Tevens is ze verantwoordelijk voor het feit dat ik voortaan geen enkel interview meer lees met "artistieke vrouwen". Niet alleen heeft ze een manie met horoscopen, bovendien meent ze nog eens in haar "eigen wereld" te leven en slechts de gedachte aan Madonna houdt haar op de been in onzekere tijden...deze tijden spelen zich dan nog eens voornamelijk af in (teh horror) steden zonder centrum, nuff said!
Heren redactieleden, als ik een portie spiritualiteit en soortgelijke flauwe zever wil kan ik meer dan mijn gading vinden in een Flair, Feeling, Goed Gevoel en andere soortgelijke zooi. Indien u dus nog in de toekomst mijn 1.9 Euro (oeps, 2 Euro heren cowboys) wenst te ontvangen, stel ik voor om dringend het roer om te gooien. In de tussentijd ga ik al op zoek naar een magazine dat me het nodige nieuws uit de muziek- en filmwereld kan brengen.
p.s. Vrouwen die verlekkerd zijn op chocolade mogen me steeds contacteren, ik heb wel nog wat liggen om van te snoepen ;)
woensdag, november 26, 2003
These boots are made for walking...
Door omstandigheden is het al een paar weken geleden dat ik nog gezwommen heb dus vond ik het tijd om vandaag nog eens te gaan. Zo vertrok ik van bij mij thuis te voet naar het zwembad...iets wat me 45 minuten kost zo via de iets langere toeristische route (via het viaduct). Waarom in hemelsnaam te voet en in dit weer, zul je je misschien afvragen. Wel, daar zijn een paar redenen voor.
Ten eerste: mobiliteit. Al jaren bezit ik een rijbewijs maar geen eigen wagen waardoor ik enkel nu en dan de wagen eens kan gebruiken van mijn ouders...iets wat nogal moeilijk lukt in een gewone werkweek. Ik zou natuurlijk met de fiets kunnen gaan ware het niet dat ik de laatste jaren enkel beschik over een koersfiets en die enkel wens te gebruiken om lange ritten mee te maken. Er zijn immers al 2 mountainbikes van mij gestolen en als mijn huidige fiets zou gestolen worden ben ik niet alleen wederom een fiets van een kleine 20000 ouderwetse befkes kwijt maar mag ik nog eens een nieuwe kopen ook. Wat rest is de goeie ouwe benenwagen.
Ten tweede: gewoonte. Mijn hele leven ben ik overal te voet naartoe gegaan. De kleuterschool was gewoon de straat oversteken, de basisschool en de middelbare school waren elk een kleine 10 minuten stappen, de hogeschool ligt op minder dan 5 minuten van het Centraal Station in Brussel en van bij mij thuis tot het Aalsters station is een dikke 10 minuten. Uitgaan, bibliotheek, winkelstraten, you name it...10 a 15 minuten.
Ten derde: I'm a freak. Hoewel de meesten een lekker zonnetje prefereren, hou ik meer van wind en regen. Ik veronderstel dat het onder andere te maken heeft met mijn voetbalverleden. Niets leuker dan door de plassen en de modder een bal weg te tackelen vanuit de tegenstander zijn voeten en achteraf lekker lang onder de douche te staan.
Stappen beschouw ik dus als iets heel normaals en ontspannends...behalve als het om winkelen gaat natuurlijk ;) Moesten er dus mensen zijn die ooit de Dodentocht van Bornem willen afleggen, laat me dan alstublieft iets weten...ik zou zeer graag eens meedoen maar meestal weet ik het pas te laat of vergeet ik het stomweg (vind ergens plaats in augustus als ik me niet vergis).
Ideetjes schmideetjes: ik heb een paar ideetjes opgedaan op andere plaatsen (laten we het inspireren noemen en niet stelen) inzake content op mijn blog. Ik plan binnenkort te beginnen met De Verborgen Parel, een rubriekje waarin ik een paar hemelse minder gekende platen bespreek en ik zal in de toekomst ook wat meer meegeven naar welke muziek ik zoal heelder dagen luister maar ik ben nog een beetje aan het twijfelen hoe ik dit het best uitwerk. Alleszins, u merkt het wel. Oja, en ergens deze week begin ik aan het 2e deel van mijn multiplayer memoires dus laat het zagen een aanvang nemen :)
Ten eerste: mobiliteit. Al jaren bezit ik een rijbewijs maar geen eigen wagen waardoor ik enkel nu en dan de wagen eens kan gebruiken van mijn ouders...iets wat nogal moeilijk lukt in een gewone werkweek. Ik zou natuurlijk met de fiets kunnen gaan ware het niet dat ik de laatste jaren enkel beschik over een koersfiets en die enkel wens te gebruiken om lange ritten mee te maken. Er zijn immers al 2 mountainbikes van mij gestolen en als mijn huidige fiets zou gestolen worden ben ik niet alleen wederom een fiets van een kleine 20000 ouderwetse befkes kwijt maar mag ik nog eens een nieuwe kopen ook. Wat rest is de goeie ouwe benenwagen.
Ten tweede: gewoonte. Mijn hele leven ben ik overal te voet naartoe gegaan. De kleuterschool was gewoon de straat oversteken, de basisschool en de middelbare school waren elk een kleine 10 minuten stappen, de hogeschool ligt op minder dan 5 minuten van het Centraal Station in Brussel en van bij mij thuis tot het Aalsters station is een dikke 10 minuten. Uitgaan, bibliotheek, winkelstraten, you name it...10 a 15 minuten.
Ten derde: I'm a freak. Hoewel de meesten een lekker zonnetje prefereren, hou ik meer van wind en regen. Ik veronderstel dat het onder andere te maken heeft met mijn voetbalverleden. Niets leuker dan door de plassen en de modder een bal weg te tackelen vanuit de tegenstander zijn voeten en achteraf lekker lang onder de douche te staan.
Stappen beschouw ik dus als iets heel normaals en ontspannends...behalve als het om winkelen gaat natuurlijk ;) Moesten er dus mensen zijn die ooit de Dodentocht van Bornem willen afleggen, laat me dan alstublieft iets weten...ik zou zeer graag eens meedoen maar meestal weet ik het pas te laat of vergeet ik het stomweg (vind ergens plaats in augustus als ik me niet vergis).
Ideetjes schmideetjes: ik heb een paar ideetjes opgedaan op andere plaatsen (laten we het inspireren noemen en niet stelen) inzake content op mijn blog. Ik plan binnenkort te beginnen met De Verborgen Parel, een rubriekje waarin ik een paar hemelse minder gekende platen bespreek en ik zal in de toekomst ook wat meer meegeven naar welke muziek ik zoal heelder dagen luister maar ik ben nog een beetje aan het twijfelen hoe ik dit het best uitwerk. Alleszins, u merkt het wel. Oja, en ergens deze week begin ik aan het 2e deel van mijn multiplayer memoires dus laat het zagen een aanvang nemen :)
dinsdag, november 25, 2003
Afterlife Pro-lan
Aanvang: vr 21/11 20u
Einde: zo 23/11 18u
Plaats van gebeuren: Jumpinghal te Zandhoven
Aantal aanwezigen: ongeveer 130 gamers
Crew: Takeshi, straks, Xcarma, Stig, Shai Hulud, Kermit, Mmira, Amidala, Super Phoenix, Dago, Nightwolf, Oberon & ChildeRoland (that's me)
Man van de lan: Charles aka Sjarel, zaalverantwoordelijke en een meer dan vriendelijke en behulpzame mens
Birthday boy: Radje (hb mate, you still owe me a drink ;) )
Vrijdagmiddag gepakt, gezakt en fris gewassen aangekomen te Zandhoven. Bij aankomst bleek ongeveer alles al in orde te zijn gebracht dus kon ik onmiddellijk mijn pc installeren en aansluiten op de switch. Al snel bleek dat ik op een slecht werkende poort was aangesloten maar na het versteken van mijn netwerkkabel (eigenlijk die van Kermit aangezien ik eerst dacht dat het was omdat mijn utp kabel crossed was en hij had me een straight geleend) op de switch was alles terug in orde. Nog voor de echte lan begon was het al gedaan voor Oberon. Hij voelde zich ziek en had de hele middag in zijn slaapzak gelegen. Uiteindelijk besloten we met hem naar de dokter te gaan en die schreef 2 dagen platte rust voor: exit Oberon. Een uur voor alles zou losbarsten, werden nog snel even de switchen gecontroleerd op mogelijke mankementen en maar goed ook want er bleek een fiberkabel beschadigd te zijn. Straks vloog in aller ijl de ladder op en na een kwartiertje al lag de nieuwe fiber tot vanachter in de zaal. Het zou het laatste probleem zijn waar we mee af te rekenen zouden hebben.
Kwart voor 8 's avonds...terwijl het volk buiten al ongedurig op de deur staat te kloppen, komen we nog even samen met de hele crew voor een laatste briefing. Iedereen neemt zijn plaats in, de deuren gaan open en we zijn officieel vertrokken voor een weekend gamingplezier.
Door de afwezigheid van Oberon begin ik de eerste 2 uur tesamen met Nightwolf aan de controle aan de ingang langs waar het computermateriaal wordt binnengebracht. Vervolgens 2 uurtjes aan de inkom met Super Phoenix en tot slot nog een shift aan de toog. Vrijdagnacht iets na tweeen en ik kan eindelijk mijn pc'tje eens opzoeken. Even het intranet-forum doorbrowsen op zoek naar wat ftp-servertjes, zelf nog even prutsen en al snel kan ik duchtig leechen. Tussendoor loop ik nog een beetje rond, ga ik ff aan de toog hangen met wat oude bekenden of speel wat Call of Duty met enkele anderen. Om 8 uur begin ik aan mijn volgende shift tesamen met Mmira, een half uurtje later ongeveer zijn de koffiekoeken er maar vermits we geen omroepsysteem hebben, blijft een immense drukte uit. Er is redelijk veel volk gaan slapen en ik beslis ietsje na mijn shift om ook ff te gaan liggen...40 minuten later en ik zit terug achter mijn pc'tje. In de namiddag snel even Quake 3 opnieuw geinstalleerd voor een spelletje met Fluffy, Maffia, Kangoo en enkele anderen...ik eindig ergens halfweg. In de middag wordt er een Radeon 9600 verloot onder de aanwezigen en Blade is the lucky one. Een paar uurtjes later (half 6 en al aardig donker buiten) is het tijd voor een deftige funcompo: winkelkarrenrace. Gelukkig voor ons amuseert iedereen zich uitstekend en blijven we gespaard van Jackass toestanden.
Het hele weekend heb ik het redelijk gezond gehouden met het veelvuldig eten van croques en Mmira's heerlijke pompoensoep maar op zaterdagavond moest er toch ff een Bicky in. De brok vettigheid smaakt heerlijk maar valt nogal zwaar...een klein kaboutertje komt langs met een grote hamer en het is tijd voor een klein dutje dat ook nu weer slechts 40 minuten duurt. Het grotendeel van de avond breng ik door achter de toog, tesamen met ongeveer iedereen van de crew. Er wordt een tafel bijgesleurd, wat stoelen en het is tijd voor een initiatie Munchkin, een amusant en bij momenten hilarisch rpg-like kaartspel. Ondertussen zijn enkele clans bezig om Serious Sam 2 zo snel mogelijk uit te spelen in coop mode...na een tweetal uur weet ST33L het game uit te spelen. Rond middernacht is het tijd voor een ware stoelendans waarbij de strijd uiteindelijk tussen Zwoep en schuUr gaat...Zwoep wint en achteraf wordt er nog wat nagepraat aan de toog. De Duvels vloeien meermaals naar binnen en met een paar man beslissen we nog een troostcompo te doen met als beloning een zuipkaart...we loten 3 namen uit diegenen die naast de Radeon grepen en laten ze een ad fundum wedstrijdje doen. De (on)gelukkigen zijn Pistons, Hyrrix en Stig die erin slagen een sterke wanprestatie neer te zetten: Hyrrix wint na 1 minuut.
Zondagochtend 4 uur, de Duvels en de vermoeidheid eisen hun tol en ik vlei me voor een derde maal neer op mijn slaapzak. Deze maal blijf ik wat langer liggen en Takeshi wekt mij om 7 uur. Om 9 uur is er weer genoeg volk wakker van de crew en kan ik me dus nog voor een drietal uur te slapen leggen. Om 13u begint het Mario Kart: Double Dash!! tornooi op het grote scherm en als totale Gamecube noob mag ik het opnemen tegen de ervaren Hellbird...onmiddellijk uitgeschakeld maar toch fun gehad. In de namiddag is het vooral speuren naar vrije schijfruimte op mijn partities terwijl er nog stevig van mijn server wordt gedownload (pr0n is teh popular). Snel waag ik me nog even aan een spelletje Super Mario Bros op een 8-bit NES: jaren geleden en toch met gemak de secret shortcuts terugvinden...ah, brings back memories. De zaal begint stilaan leeg te lopen en om 18u is het er totaal mee gedaan. Tegen 19u hebben we de zaal ongeveer opgeruimd met de crew en nadien dienen we enkel nog de fiber en enkele stroomkabels naar beneden te halen. De lan zit erop en het was meer dan geweldig: geen stroom- of netwerkproblemen, een uitermate goeie sfeer in de crew, veel oude bekenden terug gezien, nieuw volk leren kennen en iedereen was blijkbaar tevreden van de lan...hopelijk kunnen we volgende lan op dezelfde wijze beeindigen.
Een kleine "voor en na" vergelijking:
Me @ Friday evening (vlnr: Nightwolf, me, Takeshi, Stig)
Me @ Sunday morning
Links naar beeldmateriaal ivm de lan:
"Ad fundum" filmpje
Intranetsite + pictures
Pictures by Gamevillage.nl
Pictures by Garnaal
Pictures by Jolan
Filmpje winkelkarrenrace
Einde: zo 23/11 18u
Plaats van gebeuren: Jumpinghal te Zandhoven
Aantal aanwezigen: ongeveer 130 gamers
Crew: Takeshi, straks, Xcarma, Stig, Shai Hulud, Kermit, Mmira, Amidala, Super Phoenix, Dago, Nightwolf, Oberon & ChildeRoland (that's me)
Man van de lan: Charles aka Sjarel, zaalverantwoordelijke en een meer dan vriendelijke en behulpzame mens
Birthday boy: Radje (hb mate, you still owe me a drink ;) )
Vrijdagmiddag gepakt, gezakt en fris gewassen aangekomen te Zandhoven. Bij aankomst bleek ongeveer alles al in orde te zijn gebracht dus kon ik onmiddellijk mijn pc installeren en aansluiten op de switch. Al snel bleek dat ik op een slecht werkende poort was aangesloten maar na het versteken van mijn netwerkkabel (eigenlijk die van Kermit aangezien ik eerst dacht dat het was omdat mijn utp kabel crossed was en hij had me een straight geleend) op de switch was alles terug in orde. Nog voor de echte lan begon was het al gedaan voor Oberon. Hij voelde zich ziek en had de hele middag in zijn slaapzak gelegen. Uiteindelijk besloten we met hem naar de dokter te gaan en die schreef 2 dagen platte rust voor: exit Oberon. Een uur voor alles zou losbarsten, werden nog snel even de switchen gecontroleerd op mogelijke mankementen en maar goed ook want er bleek een fiberkabel beschadigd te zijn. Straks vloog in aller ijl de ladder op en na een kwartiertje al lag de nieuwe fiber tot vanachter in de zaal. Het zou het laatste probleem zijn waar we mee af te rekenen zouden hebben.
Kwart voor 8 's avonds...terwijl het volk buiten al ongedurig op de deur staat te kloppen, komen we nog even samen met de hele crew voor een laatste briefing. Iedereen neemt zijn plaats in, de deuren gaan open en we zijn officieel vertrokken voor een weekend gamingplezier.
Door de afwezigheid van Oberon begin ik de eerste 2 uur tesamen met Nightwolf aan de controle aan de ingang langs waar het computermateriaal wordt binnengebracht. Vervolgens 2 uurtjes aan de inkom met Super Phoenix en tot slot nog een shift aan de toog. Vrijdagnacht iets na tweeen en ik kan eindelijk mijn pc'tje eens opzoeken. Even het intranet-forum doorbrowsen op zoek naar wat ftp-servertjes, zelf nog even prutsen en al snel kan ik duchtig leechen. Tussendoor loop ik nog een beetje rond, ga ik ff aan de toog hangen met wat oude bekenden of speel wat Call of Duty met enkele anderen. Om 8 uur begin ik aan mijn volgende shift tesamen met Mmira, een half uurtje later ongeveer zijn de koffiekoeken er maar vermits we geen omroepsysteem hebben, blijft een immense drukte uit. Er is redelijk veel volk gaan slapen en ik beslis ietsje na mijn shift om ook ff te gaan liggen...40 minuten later en ik zit terug achter mijn pc'tje. In de namiddag snel even Quake 3 opnieuw geinstalleerd voor een spelletje met Fluffy, Maffia, Kangoo en enkele anderen...ik eindig ergens halfweg. In de middag wordt er een Radeon 9600 verloot onder de aanwezigen en Blade is the lucky one. Een paar uurtjes later (half 6 en al aardig donker buiten) is het tijd voor een deftige funcompo: winkelkarrenrace. Gelukkig voor ons amuseert iedereen zich uitstekend en blijven we gespaard van Jackass toestanden.
Het hele weekend heb ik het redelijk gezond gehouden met het veelvuldig eten van croques en Mmira's heerlijke pompoensoep maar op zaterdagavond moest er toch ff een Bicky in. De brok vettigheid smaakt heerlijk maar valt nogal zwaar...een klein kaboutertje komt langs met een grote hamer en het is tijd voor een klein dutje dat ook nu weer slechts 40 minuten duurt. Het grotendeel van de avond breng ik door achter de toog, tesamen met ongeveer iedereen van de crew. Er wordt een tafel bijgesleurd, wat stoelen en het is tijd voor een initiatie Munchkin, een amusant en bij momenten hilarisch rpg-like kaartspel. Ondertussen zijn enkele clans bezig om Serious Sam 2 zo snel mogelijk uit te spelen in coop mode...na een tweetal uur weet ST33L het game uit te spelen. Rond middernacht is het tijd voor een ware stoelendans waarbij de strijd uiteindelijk tussen Zwoep en schuUr gaat...Zwoep wint en achteraf wordt er nog wat nagepraat aan de toog. De Duvels vloeien meermaals naar binnen en met een paar man beslissen we nog een troostcompo te doen met als beloning een zuipkaart...we loten 3 namen uit diegenen die naast de Radeon grepen en laten ze een ad fundum wedstrijdje doen. De (on)gelukkigen zijn Pistons, Hyrrix en Stig die erin slagen een sterke wanprestatie neer te zetten: Hyrrix wint na 1 minuut.
Zondagochtend 4 uur, de Duvels en de vermoeidheid eisen hun tol en ik vlei me voor een derde maal neer op mijn slaapzak. Deze maal blijf ik wat langer liggen en Takeshi wekt mij om 7 uur. Om 9 uur is er weer genoeg volk wakker van de crew en kan ik me dus nog voor een drietal uur te slapen leggen. Om 13u begint het Mario Kart: Double Dash!! tornooi op het grote scherm en als totale Gamecube noob mag ik het opnemen tegen de ervaren Hellbird...onmiddellijk uitgeschakeld maar toch fun gehad. In de namiddag is het vooral speuren naar vrije schijfruimte op mijn partities terwijl er nog stevig van mijn server wordt gedownload (pr0n is teh popular). Snel waag ik me nog even aan een spelletje Super Mario Bros op een 8-bit NES: jaren geleden en toch met gemak de secret shortcuts terugvinden...ah, brings back memories. De zaal begint stilaan leeg te lopen en om 18u is het er totaal mee gedaan. Tegen 19u hebben we de zaal ongeveer opgeruimd met de crew en nadien dienen we enkel nog de fiber en enkele stroomkabels naar beneden te halen. De lan zit erop en het was meer dan geweldig: geen stroom- of netwerkproblemen, een uitermate goeie sfeer in de crew, veel oude bekenden terug gezien, nieuw volk leren kennen en iedereen was blijkbaar tevreden van de lan...hopelijk kunnen we volgende lan op dezelfde wijze beeindigen.
Een kleine "voor en na" vergelijking:
Me @ Friday evening (vlnr: Nightwolf, me, Takeshi, Stig)
Me @ Sunday morning
Links naar beeldmateriaal ivm de lan:
"Ad fundum" filmpje
Intranetsite + pictures
Pictures by Gamevillage.nl
Pictures by Garnaal
Pictures by Jolan
Filmpje winkelkarrenrace
maandag, november 24, 2003
Donderdagavond TV-avond
Afgelopen donderdagavond moest ik me nog wat bezig houden met TV kijken aangezien mijn pc al beneden klaarstond voor ALP en mijn broer zijn pc problemen gaf om DVDs/Divx af te spelen. Hieronder een klein overzichtje van de dingen die me zoal voorgeschoteld werden en de bedenkingen/commentaar ik me bij sommige dingen maak.
Clic
Vlaanderens nieuwste marketingproduct heet Clic, heeft een volledig full album klaargestoomd en de eerste single zal "Klik in mijn hoofd" worden. Nee, geen nieuw "Eurosong for Kids"-pubertal maar wel weer een "young independent women" kwartet(n). Afgaande op alle young independent women die het mooie weer uitmaken in alle regionen van het pop light wereldje, komt dit neer op het volgende: de wijffies in kwestie hebben een dikke kont maar zullen steeds opduiken in schaarsgeklede kostumering en de muziek zal handelen over hoe ze een vent willen die totaal niet jaloers wordt als ze weer eens een ebbenhouten danser met zijn kop tussen hun yucca's en hun benen duwen en er geen bezwaar tegen heeft als ze rondlopen als een totale sloerie. Veel geluk toegewenst aan de dames en om ze nog even bij te staan met een sterk onderschat "stuk van advies": don't give up your daytime job!
Reporter ter plekke
Enkele jaren geleden was er een immense boom in onzer Belgischer nieuwsberichtgeving van de "reporters ter plekke" waarbij lelijk nieuwspersoneel van hun vertrouwde duffe bureautjes aan de Reyerslaan en de Medialaan werden weggeplukt en met micro en cameraploeg ergens in exotische gemeenten als Wingene, Oelegem of Pollare werden gedropt om de volle vijf minuten aan non-nieuws te brengen. We zijn dus wel iets gewoon als het op lelijke koppen aankomt in het avondnieuws - we zullen nooit de nachten vergeten waarop we ijlend in onze slaap trachtten weg te lopen van een Patrick Van Gompel - maar sinds kort stelt zich een nieuwe uitdaging. Ik heb het hier over de VRT reportster bij het proces Cools: Sofie De Meyer. Niet alleen is ze een stylistische ramp (die jas, dat kapsel) maar bovendien weet ze als geen ander een opgeblazen varkensblaas neer te zetten. Dehaene is out, De Meyer is in! Moge gerechtigheid snel geschieden en ons netvlies gespaard blijven van verdere structurele beschadigingen. Even snel mijn beeldscherm ontsmetten...
Pedo or not pedo...that's the question
Soms heb je van die artiesten waar duidelijk iets mee scheelt maar waar je je weinig van aantrekt zolang ze maar goeie muziek maken (zie onder andere Burzum). Als er natuurlijk nog weinig overblijft van de muziek verschuift het zwaartepunt al snel naar de rare trekjes van de persoon in kwestie en carrieres durven dan wel eens snel instorten. Michael Jackson is een van die personen. Van breedneuzige zwarte naar onneuzige witte melkchocolade getinte zonder plastische chirurgie volgens zijn eigen woorden...de paus heeft er al voor minder heilig verklaard. Om even terug te grijpen naar de reportage van Louis Theroux van een week geleden, Jacko wordt door het merendeel van de mensen beschouwd als de grootste excentriekeling ter wereld en sinds P.T. Barnum is het algemeen geweten: people dig freaks. Gooi daarbij nog eens het feit dat de freak in kwestie wordt beschouwd als een van de grootste en invloedrijkste personen in de popgeschiedenis en je krijgt een nooit gezien mediacircus tot in het absurde. Zo waren er Amerikaanse zenders die meer dan anderhalf uur live verslaggeving brachten van de landing van Michael's prive-jet en de escorte van de hangar tot het politiebureau volgden...valt het dan nog te verwonderen dat de Amerikanen niet zo goed ingelicht zijn over dingen die zich buiten hun grondgebied afspelen?
Om even mijn eigen mening te geven: sorry voor de non-believers maar zelfs al heeft Jacko de mentale leeftijd van een basisschoolganger dan nog blijft doktertje spelen met minderjarigen strafbaar. Akkoord, een roddel is snel verspreid en ik kan me voorstellen dat hij zelf liever zo een zaak in den minne regelt in plaats van het tot een rechtszaak te laten komen en *cliche* een persoon is onschuldig totdat zijn schuld bewezen is maar de reportage van Louis Theroux over Jacko liet toch duidelijk merken dat er meer aan de hand was. Speaking of which, Uri Geller mag weer in zijn handjes wrijven. Nadat hij door Jacko was ontslaan van zijn taak als woordvoerder vallen de tv-ploegen hem weer met bosjes lastig. De een zijn gekloot is de ander zijn brood!
Young independent women, part 2
Het nieuws "nieuwe stijl" moet lichter en onnodig langer gemaakt worden. Zo komt het dat het nieuws bijvoorbeeld wordt afgesloten door een stukje over Beyonce (Knowles, de Destiny Child opperkont). Madame Destiny begon aan haar Europese tournee bij onze Noorderburen en aangezien ze (gelukkiglijk) ons landje links laat liggen werd er gauw wat journaille naar de pers event vooraf gestuurd waarbij naar goede gewoonte de cliches zowel in vraag als antwoord deftig aan bod kwamen. Tot groot afgrijzen vond ze het nodig te zeggen dat ze droomt over Oscars en Tony's...en nee, ze had het niet over minnaars maar over film- en musicalprijzen. Please God make it stop!
Clic
Vlaanderens nieuwste marketingproduct heet Clic, heeft een volledig full album klaargestoomd en de eerste single zal "Klik in mijn hoofd" worden. Nee, geen nieuw "Eurosong for Kids"-pubertal maar wel weer een "young independent women" kwartet(n). Afgaande op alle young independent women die het mooie weer uitmaken in alle regionen van het pop light wereldje, komt dit neer op het volgende: de wijffies in kwestie hebben een dikke kont maar zullen steeds opduiken in schaarsgeklede kostumering en de muziek zal handelen over hoe ze een vent willen die totaal niet jaloers wordt als ze weer eens een ebbenhouten danser met zijn kop tussen hun yucca's en hun benen duwen en er geen bezwaar tegen heeft als ze rondlopen als een totale sloerie. Veel geluk toegewenst aan de dames en om ze nog even bij te staan met een sterk onderschat "stuk van advies": don't give up your daytime job!
Reporter ter plekke
Enkele jaren geleden was er een immense boom in onzer Belgischer nieuwsberichtgeving van de "reporters ter plekke" waarbij lelijk nieuwspersoneel van hun vertrouwde duffe bureautjes aan de Reyerslaan en de Medialaan werden weggeplukt en met micro en cameraploeg ergens in exotische gemeenten als Wingene, Oelegem of Pollare werden gedropt om de volle vijf minuten aan non-nieuws te brengen. We zijn dus wel iets gewoon als het op lelijke koppen aankomt in het avondnieuws - we zullen nooit de nachten vergeten waarop we ijlend in onze slaap trachtten weg te lopen van een Patrick Van Gompel - maar sinds kort stelt zich een nieuwe uitdaging. Ik heb het hier over de VRT reportster bij het proces Cools: Sofie De Meyer. Niet alleen is ze een stylistische ramp (die jas, dat kapsel) maar bovendien weet ze als geen ander een opgeblazen varkensblaas neer te zetten. Dehaene is out, De Meyer is in! Moge gerechtigheid snel geschieden en ons netvlies gespaard blijven van verdere structurele beschadigingen. Even snel mijn beeldscherm ontsmetten...
Pedo or not pedo...that's the question
Soms heb je van die artiesten waar duidelijk iets mee scheelt maar waar je je weinig van aantrekt zolang ze maar goeie muziek maken (zie onder andere Burzum). Als er natuurlijk nog weinig overblijft van de muziek verschuift het zwaartepunt al snel naar de rare trekjes van de persoon in kwestie en carrieres durven dan wel eens snel instorten. Michael Jackson is een van die personen. Van breedneuzige zwarte naar onneuzige witte melkchocolade getinte zonder plastische chirurgie volgens zijn eigen woorden...de paus heeft er al voor minder heilig verklaard. Om even terug te grijpen naar de reportage van Louis Theroux van een week geleden, Jacko wordt door het merendeel van de mensen beschouwd als de grootste excentriekeling ter wereld en sinds P.T. Barnum is het algemeen geweten: people dig freaks. Gooi daarbij nog eens het feit dat de freak in kwestie wordt beschouwd als een van de grootste en invloedrijkste personen in de popgeschiedenis en je krijgt een nooit gezien mediacircus tot in het absurde. Zo waren er Amerikaanse zenders die meer dan anderhalf uur live verslaggeving brachten van de landing van Michael's prive-jet en de escorte van de hangar tot het politiebureau volgden...valt het dan nog te verwonderen dat de Amerikanen niet zo goed ingelicht zijn over dingen die zich buiten hun grondgebied afspelen?
Om even mijn eigen mening te geven: sorry voor de non-believers maar zelfs al heeft Jacko de mentale leeftijd van een basisschoolganger dan nog blijft doktertje spelen met minderjarigen strafbaar. Akkoord, een roddel is snel verspreid en ik kan me voorstellen dat hij zelf liever zo een zaak in den minne regelt in plaats van het tot een rechtszaak te laten komen en *cliche* een persoon is onschuldig totdat zijn schuld bewezen is maar de reportage van Louis Theroux over Jacko liet toch duidelijk merken dat er meer aan de hand was. Speaking of which, Uri Geller mag weer in zijn handjes wrijven. Nadat hij door Jacko was ontslaan van zijn taak als woordvoerder vallen de tv-ploegen hem weer met bosjes lastig. De een zijn gekloot is de ander zijn brood!
Young independent women, part 2
Het nieuws "nieuwe stijl" moet lichter en onnodig langer gemaakt worden. Zo komt het dat het nieuws bijvoorbeeld wordt afgesloten door een stukje over Beyonce (Knowles, de Destiny Child opperkont). Madame Destiny begon aan haar Europese tournee bij onze Noorderburen en aangezien ze (gelukkiglijk) ons landje links laat liggen werd er gauw wat journaille naar de pers event vooraf gestuurd waarbij naar goede gewoonte de cliches zowel in vraag als antwoord deftig aan bod kwamen. Tot groot afgrijzen vond ze het nodig te zeggen dat ze droomt over Oscars en Tony's...en nee, ze had het niet over minnaars maar over film- en musicalprijzen. Please God make it stop!
